Kaçış Yok!

3.Bölüm(Başlangıç)

Titreyen elimi yerde kanlar içinde yatan kızın nabzına koydum.

Ölmüştü.Teni buz gibiydi.Yavaşça yerden kalkıp yanımdaki çocuğa baktım.

"Ne yapacağız ?"Diye sordum.
Başını belli belirsin salladı."Bilmiyorum.Ölmüş mü?"
Başımı aşağı yukarı salladım.Tam o sırada koridordan bir ses geldi.Biri elindeki şey ile duvara vuruyor gibiydi.
"Ne oluyor?"Dedim.Yavaşça aralık olan
kapıdan koridora baktı.

"Buradan çıkmamız lazım acilen!"

Ama geç kalmıştık ses bizim olduğumuz yere çok yakınlaşmıştı.

"Buradan çıkamayız saklanmamız lazım."

Tuvaletlerden birinin kapısını açıp içeri girdim.Hemen ardımdan o da geldi.Ses çok yakındı o içeri girmişti.Ses çıkarmamak için ağzıma elimi bastırdım.

Sese sahip olan insan tuvaletten çıktığında.Yanımdaki çocuk kapıyı ittirdi."Bence çıkmamamız lazım." dememe aldırış etmeden kolumdan tutup kızlar tuvaletinden çıkardı.Tabi çıktığımız sırada okuldaki manyağın koluma sakinleştirici iğneyi vurması bir olmuştu.

✨

Gözlerimi açtığımda bir odada ellerim zincirlenmiş halde buldum.Tek ben bu halde değildim.Sınıftaki herkes zincirlenmiş bir vaziyette oturuyorlardı(!)Etrafı incelediğimde hala okulda olduğumuzu fark ettim.

Burası bizim ses geçirmez müzik odamızdı.Burada ne oluyordu ya!Esila'nın karşı duvarda bir boruya zincirlenmiş şekilde duruyordu.Hala baygındı.Çoğu kişi uyandığında odadaki hoparlörden biri konuşmaya başladı.

"Günaydınız hanımefendiler ve beyefendiler.Oyunuma hepiniz hoşgel-"

"Sen kimsin or.spu çocuğu heh sen kimsin!Benim babam polis lan sen kime oyun oynuyorsun p.ç!"

Başımı bağıran kişiye çevirdiğimde bunun Orhan olduğunu gördüm.Bayılmadan önce yürek yemişti galiba.Ve şöyle bir gerçek var ki.Babası polis değildi.
Manyak olan herif gülerek konuşmaya devam etti."Ben kim miyim?Bunu birazdan göstermemi ister misin?Hemde senin üzerinde?"

Orhan buz kesilmişti.Esila ağlayan gözlerle bana bakıyordu.Sanki ben ne yapabileceksem.Yani onun dışında bence her şey gayet iyiydi.Bulunduğumuz odanın ışıklarının sönmesi ile herkes çığlık attı.Ve kapı açıldı.Karanlıkta göremiyordum içeriye giren kişiyi.Bir kaç saniye sonra ışıklar açıldı.Bir sorunumuz vardı.

Orhan yerinde yoktu..