14.Bölüm(Nedenler Ve Olmayan Cevapları...)

69 7 4
                                    

Herkese merhabalar.
Bu satırlara neler yazacağımı çok düşündüm.Bazen kelimeler kifayetsiz kalır ya.Bu da o zamanlardan işte.
Öncelikle herkese geçmiş olsun.Ve başınız sağ olsun.

Şu anlık sizden tek isteğim,bu cümlenin altına iyiyim yazmanız.Beni merakta bırakmamış olursunuz çok mutlu olurum..

Bu arada 500 görüntülenmeyi geçmişiz çok teşekkür ederim.
Bu hikayede bana destek olan kişiye çoook teşekkür ederim❤️O kendini biliyor:)
İyi okumalar🤍


14.Bölüm(Nedenler Ve Olmayan Cevapları.)

Kaç saattir biz buradayız ya?

Evet herkes uyurken benim uyumamam bir delilik.Ben de deliyim zaten.Şaka yapıyorum.Yaklaşık bir saattir bizim grup uyuyorlar.

Ben ise öylece oturuyorum!Çünkü kafamdaki düşünceler beni bırakmıyor.

Neden ben?

Ben ne yaptım da bunu çekiyorum?

Neden?Sadece bu sorunun cevabını arıyorum.

Nedenler ve olmayan cevapları..

Durduk yere hayatım  neden mahvoldu!Babam öldü.Sonra Esila ile tanıştım.O benim hayat arkadaşım oldu.Şimdi ise gelmiş bir katil sizi öldüreceğim diyor!Ben ölmekten korkmuyorum.Aksine ölmek istiyorum.

Ama Esila...O ölmemeli.O yaşamalı.Onun bir hayatı var.Onu çok seven bir annesi,babası var.Esila benim gibi bir hiç değil.

Sıkılıp oturduğum yerden ayağı kalktım.

Gözümdeki yaşı sildim.Hayır Alev.Ağlamak yok.Benim dik durmam lazım.

Sessizce sınıfın yanından ayrıldım.Karşımızdaki koridora doğru yürümeye başladım.

Yine bomboş bir koridordu.Biraz yürüyüp bizimkilerin yanından uzaklaştığımı fark ettiğimde bir duvara yaslandım.

Acaba saat kaç olmuştu?Kaç saattir biz bu cehennemdeydik?Gözlerimi kapatıp kendimi rahatlatmaya çalıştım.

"Ne yapıyorsun?"

Duyduğum sesle gözlerimi tekrar açıp karşımdaki duvara yaslanmış Ateş'i gördüm.

"Neden uyumadın?"Diye sordum.

"Uyku tutmadı.Tek uyuyamayan sen değilsin."

Ben konuşmayınca o devam etti.

"Katil içerde sana bir şey söylemişti."O günden sonra yaşamak zor olmuştur tabi."Demişti. "Ne demek istedi katil sana orada?"

Katilin orada ne yapmak istediğini anlamamıştım.Ama babamın öldüğünü biliyordu.Bunu Ateş'e söyleyemezdim.

"Herkesin bir hikayesi vardır değil mi?"Dedim.

"Öyle Alev.Herkesin bir hikayesi vardır.Bazen dışarıdan bakıldığında anlaşılmaz.Kişinin içine bakmak gerekir.Kim bilir nasıl bir acısı var?"

"Asıl marifet de onu saklamakta işte.Kendi kendine o acı içinde boğulmak."

"Belki birisi gelir kurtarır seni bu acıdan olmaz mı?"

"Bana göre bir insan içindeki o acıyı zaten kendi bitiremediyse kimse ona yardım edemez.O birisi ne yaparsa yapsın o acıyı geçiremez."

"Haklısın.Başka şeylerden mi konuşsak?"Dedi.

"Ne gibi mesela?"

Gülümseyerek gözlerimin içine baktı. "Mesela senin nasıl bu kadar güzel olduğunu konuşalım."

Kaçış Yok!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin