İyi okumalarr💖
Oy ve yorum yapmayı unutmayın!!
19.Bölüm(Aramızdaki Hain.)
Isınmak için dip dibe girmiş oturuyorduk.
Ellerim hâlâ titriyordu. Diğerleri de pek iyi halde değillerdi.
Omuz omuza oturmuş karşımızdaki duvara bakıyorduk.
"Anahtar boşuna mıymış şimdi?" dedi Bulut uzun aradan sonra.
"Öyleymiş kardeşim." dedi Onur Bulut'a.
"Peki biz niye duvara bakıyoruz? O kadar delirdik mi?"
"Delirdik galiba."
"Hem de çok pis." dedi Ateş'te.
Esila başını eğerek bize doğru baktı.
"Bir akıl sağlığı düzgün ben mi kaldım?"
diye sorduğunda gülmeye başladık.
"Ağlanacak halimize gülüyoruz." dediğimde sustuk.
"Bugün hava nasıldır acaba?"
Bulut kaşlarını çatarak Gözde'ye doğru döndü.
"Gerçekten bunu mu düşünüyorsun?"
diye sorduğunda Gözde de Bulut'a doğru dönerek,
"Ne düşünmeliyim sence?" dedi o da Bulut'a.
"Mesela ben akşam annem yemekte ne yaptı diye düşünüyorum." dediğinde ben ve Onur hariç diğerleri Bulut'a güldü.
Bulut'un bazı espirilerinin altında yatan gerçek canınızı yakıyordu.
Bulut'un annesi onu küçük yaşta bırakmıştı.
Bu gerçeği sadece Onur ve ben biliyorduk.
Onur ayağa kalkarak "Hadi gidelim artık."
dedi.
Hepimiz ayağa kalkarak yürümeye başladık.
Elimdeki hiçbir halta yaramayan anahtarı da belki işe yarar diye cebime koydum.
Artık elimizde hiçbir eşya yoktu. El feneri ve su şişesini katil almış olmalıydı.
Artık içimde kaçmak ile ilgili hiçbir umut duygusu yoktu.
Hepimiz ölecektik.
Hayır ölümden korkmuyorum. Yoksa korkuyor muydum?
Babanın yanında gidiceksin Alev. Bunda korkulacak bir şey yok.
Ellerimin titrediğini fark ettim. Soğuktandı.
Çok soğuktu. O gün de arabanın içi çok soğuktu.
Gözümün önüne babamın ölü bedeni geldi.
Sakin ol Alev. Sakin ol.
Derin bir nefes al. Ver. Nefes al. Ver.
Ellerim hâlâ titriyorlardı.
Sakin ol Alev. Burada kriz geçirmemeliydim.
Kendimi o arabanın içinde hissediyordum.
Tekrardan. Sanki her gece rüyama girmiyormuş gibi. Tekrardan.
Psikoloğa gitmiştim ama pek faydası olmamıştı. Titreyen ellerimi cebime sokarak yürümeye devam ettim.
Esila'ya doğru baktığımda Gözde ile konuştuğunu gördüm.
İçimdeki hisler Gözde için iyi şeyler söylemiyordu. Arkadaşını gözünü bile kırpmadan öldürebilen biri.
Benim elime bir silah verseler ve benden kendi hayatım için Esila'yı öldürmemi isteseler hayatta Esila'yı öldüremem.
Tam Esila'nın yanına gidecektim ki Ateş'in yanıma doğru geldiğini gördüm.
"Naber kuşum?"
"Harikayım. Sen nasılsın?" dedim gülerek.
"Ben de iyiyim işte. Ama sen pek iyi gibi gözükmüyorsun."
"Zaten şuan kimse iyi değil. Yaşadığımız olaylara bakacaksak. Kimse iyi değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış Yok!
Mystery / ThrillerO gün yine sıkıcı bir okul günü geçireceğimi düşünerek okula gitmiştim.Keşke o gün böyle olmasaydı da sıkıcı olsaydı. Ama keşkeler acıtır..
