Merhabalar ilk başta söylemek gerekirse bu konulu bir kurgu nasıl yazmaya başladığımı bilmiyorum.Aklımda bir yerlerde yazar olmak gibi hayallerim var.Bu yüzden de sizin bu kurgu hakkında yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli.Kurgu,karakterler vb. konularda eğer düşüncelerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum.Ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
İyi okumalar✨
🤍
Herkes bağırıyor.Çığlık atıyorlar.Ağlıyorlar.
Çok geçmeden hoparlörden Orhan'ın acı içinde çığlıkları duyuldu.Acaba ben nasıl ölücektim?Gözümden bir damla yaş düştü.
Bu bağırışmaları yine ses böldü.
"Kim olduğumu şimdi anladınız mı?Anlamayanlara tekrar gösterebilirim!
Ses olmadığına göre anladınız güzel.
Şimdi oyunun kurallarına gelelim.Bir,kimse kaçmaya çalışmayacak!Çalışırsa az önce arkadaşınıza yaptığımı yaparım.İki,bu oyun bölümlerden oluşuyor ama her bölüm birisi kaybedecek."
"Peki kaybedenlere ne olacak?"Diye sordu Rümeysa.
"Onu kaybedince görürsünüz.Neyse devam edelim kural üç,kimse buradan sağ çıkmayacak!Yani bu oyunun kazananı olmayacak!"
"O zaman neden herkesi şimdi öldürmüyorsun?"Diye sordu Onur.
Katil gülerek konuşmaya devam etti.
"Canım oyun istiyor o yüzden."
Deliye bak adamın canı insan öldürerek oyun oynamak istiyor diye mırıldandım.Neyse ki beni duymamıştı.
Gözlerimi ellerimdeki zincirlere çevirdim.
Elleri her ne kadar oynatmaya çalışsam da maalesef başaramıyordum.Nasıl başardıysa çok sıkı bağlamıştı.Çok akıllı bir katildi.Herkesin zinciri odadın tam ortasında ki boruya bağlıydı.Ama her zincirin bir kilidi vardı.Ve tabiki de her kilidin bir anahtarı vardı.
Eğer buradan kaçmak istiyorsak o anahtarları bulmamız lazımdı.Bu çok zor bir işti.Katil bizi bu odada yalnız bırakmıştı.
On kişiydik.On ölmeyi bekleyen genç.
Esila.
Onur.
Bulut.
Ben yani Alev.
Rümeysa .
Kayra.
Minel.
Yeni gelen çocuk.Adını hala bilmiyorum.
Gözde ve..
Efe.
Bu yolda beraberdik.Beraber hiç çıkışı olmayan bir yoldaydık.
Ya ölecektik.Yada buradan bir şekilde kurtulacaktık.
Bakalım yolun sonunda ne ile karşılaşacaktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış Yok!
Misteri / ThrillerO gün yine sıkıcı bir okul günü geçireceğimi düşünerek okula gitmiştim.Keşke o gün böyle olmasaydı da sıkıcı olsaydı. Ama keşkeler acıtır..
