Kaçış Yok!

8.Bölüm(Bu Yolda Beraberiz.)

İyi okumalar🤍
...
"Ay bunaldım!Bu ne sevgi.Şurada iki oyun oynayalım dedik!Cılkını çıkardınız.Cıvık cıvık hareketler.Bizim de burada bir sabrımız var cık cık!"

Katilin birdenbire bize söylenmesiyle herkes şok olmuştu.

Başımı Esila'nın omzundan çekmemle katil konuşmaya devam etti.

Boğazını temizledi."Sayın bakıyım kaç kişisiniz?"diye sordu.

Ben,Esila Efe köşede duran Ateş.Onur ve ona tırmanmaya çalışan Bulut.Birbirlerine sarılmış duran Minel ve Gözde.Bide Rümeysa.

Herkes tam olarak buradaydı.Hani biri ölecekti?

"Şaşırdınız dimi?"Güldü ve konuşmaya devam etti."Gençler bu sadece beni ciddi almanız için küçük hatta minicik bir şakaydı.Daha oyuna başlamadık!"

"Ne ne?"dedi Bulut.
"Daha oyuna başlamadık mı!"diye bağırdı Minel.

"Şimdi şöyle yapalım.Bulunduğuz yere yakın sizin için bir alan hazırladım.Siz oraya gidin yatın dinlenin bir güzel."dedi katil.Kahkaha attı.

"Bir de hala dinliyorsunuz beni ya!Çok çabuk kanıyorsunuz sizde.Merhametli katil mi olur diye hiç düşünmüyorsunuz.Şimdi ne yapıyorsanız yapın!

"Çattık abi ya"dedi Bulut.

"Bir plan yapmamız lazım arkadaşlar." diyerek bize döndü Onur.

"Bu manyaktan kaçmamız lazım."dedi Efe.

"Ama nasıl işte."dedim.

"Etrafı gezinelim nerede olduğumuzu bilmiyoruz."diye yanıt verdi Ateş.

"Mantıklı."diye mırıldandı Kayra.

Onur konuşmaya başladı.

"Bakın bu oyunda beraberiz.Biliyorum şu an neler olduğunu sizde benim gibi kestiremiyorsunuz.Ve gelmiş birisi öleceksiniz diyor."derin bir nefes alıp devam etti.

"Bence buradan ölmeden kaçabilmenin bir yolu var.Eğer beraber hareket edersek bunu başarabiliriz."

Elini uzatıp konuşmaya devam etti.
"Bu yolda beraber miyiz?"

Bulut'da elini uzatıp
"Her zaman bro!"dedi.

Onun ardından Efe,Kayra,Ateş'de elini uzattı.

Bende başımı sallayarak elimi uzattım.Esila'da aynısını yaptı.

Minel ve Gözde'de elini uzattığında herkes tamamdı.

"Hadi etrafa bakalım."dedi Onur.

✨
"Offf kaç saattir yürüyoruz ya!"
Bulut'un artık ellinci söylenişine dayanamayan Kayra Bulut'un kafasına vurdu.

"Sus be oğlum!Biliyoruz bizde yorulduk.Başım şişti sus!"dedi bağırarak Kayra.

"Tamam be sustum.Al konuşmayacağım."
Elini ağzına götürüp fermuar çeker gibi yaptı ve kollarını bağladı.

Bir iki saattir bir koridorda yürüyorduk.Hafif loş bir ışık vardı.Ve oldukça soğuktu.

Az daha yürüdüğümüzde karşımıza büyük bir kapı çıktı.Bulunduğumuz koridorda beş tane kapı daha vardı.

Onur kapıya doğru yürüdü ve kapını kulbunu çevirdi.Kapı kilitliydi.Biraz daha zorladı ama açılmayınca bize döndü.

"Kapı kilitli."dedi.

"Onu bizde gördük!"dedi Efe.

"Anahtar bulmamız lazım."dedi Kayra.

"İkiye ayrılalım.Herkes bu kapılardan birine girsin.Dikkatli olun.Anahtar bu kapılardan birinde olmalı.Ben Gözde ile gideyim."diye açıklamada bulundu Onur.

"Ben Esila ile gideyim.Olur mu Esila?"diye sordu Bulut.

Esila başını salladı.Ve birinci kapıdan girdiler.

Ateş bana bakarak kapıyı işaret etti.
Başımı olumlu anlamda salladım.Ve kapıya doğru yürüdüm.

Kapını kolunu çevirdim ve içeriye girdim.Kırmızı bir ışık vardı.

Ateş'de odaya girdi.Oda boylu boyunca raflar ile kaplıydı.Raflarda da kutular vardı.

Anahtar bunlardan birinde olmalıydı.

"Ben sağ tarafa bakayım sen sola bak."dedim.Başını aşağı yukarı salladı.

Sağ raftaki kutuların içine bakmaya başladım.Odadaki ortam beni rahatsız hissettirmişti.

Sessizliği bölerek konuştu.

"Çekinmezsen bir soru sorabilir miyim?"
Ona doğru döndüm.
"Dinliyorum."

"Nedir bu seni bir hiç gibi hissettiren sebep?"dedi.

"Bence bunun bende kalması daha doğru.Ama belki çok yalnız hissedirsem söylerim."

"Seni üz-"cümlesini tamamlayamamasının sebebi Bulut'un bağırması yüzündendi.

"Anahtarı buldum!"diye bağırdı.

Gülümsedim.
"Sorun yok."

Odanın kapısını açıp çıktım.Bulut elinde anahtarı sallıyordu.

"Versene oğlum anahtarı!"diye bağırdı Onur.

"Hayır ben açacağım."dedi Bulut.
Kapıya doğru koştu.

"Neyse hadi sen al aç."diyerek karar değiştirdi.

"Allahım sen bana sabır ver!"dedi Onur ve Bulut'un elinden anahtarı aldı.

Kapının deliğine anahtarı soktu ve çevirdi.

Açmasıyla şok olmamız bir oldu..