SECTION 4 : The Hidden Section

CHAPTER 25

CHAPTER 25.

“. . . I'M INLOVE WITH YOU”

Napapikit ako at binaon ulit ang mukha sa unan. Ano ba eya?! It's been two days since he said that hanggang ngayon —

“Aahh!” sigaw ko habang nakabaon ang mukha sa unan. After a minute inangat ko ang ulo mula sa pagkakabaon sa unan.

Tulala akong napatitig sa head board ng kama ko.

“Anong ibig sabihin nya don? That he's inlove with me? Love nya ko?”

I rolled  left and right on my bed, still hugging my pillow. I can't. . . I can't with this! How am I supposed to face him? I've been avoiding him since then, two days. Two days nakong hindi nagpapakita sakanila. Siguro kailangan kong magpasalamat rin kasi malapit na ang exam may excuse ako kung bakit hindi ako nakakapunta sa building nila.

But it can't go on like this. . . Pano pag tapos na ang exam? Anong sasabihin ko? Ang ang excuse ko? Na busy ako with dani and christine? Pero yung dalawa na yun sumasama rin sa mga yon e.

Napabuntong hininga ako at napailing. Ano bang ginagawa ko? Ano naman ngayon kung may gusto sya sakin?

“Eh? So okay lang sayo na may gusto sya sayo?” tanong ko sa sarili.

Well, it's not bad—I mean gwapo naman si fourth. Saka kahit papano may laman naman ang utak nya kaya okay na din.

I sigh before decided to study for the exam next week.

“Kailangan mong tulungan sila. Wala ka bang konsensya?” panggugumbinsi ni tine. . . Saka dani.

“Kaya na nila ang exam next week. Kahit papano nakapag turo naman ako sakanila. Hindi naman siguro sila bibigyan ng mahirap na exam ni principal.” I said before flipping the pages of my reviewer “Saka paano nyo nalaman na kasama sila sa bibigyan ng exam next week? E ako nga hindi iyon alam” kunot noo kong tanong.

Dani and tine looked at me like my head was cut off.

“Gosh sis. Yun ang usap-usapan sa buong school ngayon. Hindi mo knows?”

I stilled before shrugging it off. Patuloy pa rin sila sa pagkukumbinsi sakin until dumating ang guro namin. Uwian ay nagsimula ulit sila mangulit. Hindi ko sila pinapansin. Kapag pumunta ako don, makikita ko sya. Hindi ko alam ang irereact kapag nagkita kami.

I mean he confessed. . .

“Bukas pupunta ako don kaya tumigil na kayo.” sabi ko. Shutting them off.

Pero mukhang hind pa rin sila nakukumbinsi na bukas nalang ako pupunta.

“No! Ngayon na. Bukas wala sila rito. They're going somewhere daw” ani Christine.

Kumunot ang noo ko sa sinabi nya at tuluyan na nga napabaling sakanya.

“Saan naman daw?”

Nagkibit balikat sya “Dunno”

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko at lumikot ang mata. Iniisip ang nangyari two days ago. Ano ba ang pinaggagawa ng mga 'yon. Seryoso ang mukha ni drenei nung dumating sya sa classroom nila pero halata ang pangamba sa mga mata nya.

Those jerks. . . Did they do something again?

Walang salita akong umalis sa harap ng dalawa. Rinig ko nag pag tawag nila sakin but I careless.

Nilampasan ko ang lumang gate at dere-deretsong umakyat ng second floor. Pagbukas ko ng room ay natahimik ang ingay.

Deja vu.

It was like the first I step foot inside this classroom. Ang paglingon nilang lahat sakin. Ang pag tahimik ng ingay. At ang sinag ng araw na pumapasok sa loob. Ang hangin na marahang sinasayaw ang dagon ng manga sa labas. Ganito iyon noon. Kaso ngayon iba na.

I don't know what changed.

“Eya.” I familiar voice called me.

Kahit hindi ako lumingon ay kilala ko na kung sino iyon. His familiar scent. That warmth whenever he's around.

“Eya tumabi ka, please. Ang bigat na ng dinadala ko” aniya sa nahihirapang boses. Agad akong napalingon sa likuran at nanlaki ang mata sa dalawang box na buhat nya.

Tuluyan na akong pumasok sa loob ng classroom para makadaan sya. Dinala nya sa likurang bahagi ang dalawang box na dala nya at nilapag doon, gumawa ito ng ingay. It's a sign na mabigat nga ang mga iyon.

Nagsikumpulan agad sila kay fourth the moment na naibaba nya ang dalawang box.

“Ayun! Sa wakas dumating na. Ang tagal ng delivery period ng online shop na yon ah” reklamo nila.

“Saakin nyo inorder yan mga gago. Ang lakas nyong magreklamo kahit nandito ako sa likod nyo” angal ni theus.

“Kaya nga! Sayo namin inorder pero limang buwan ang inabot bago makarating dito. Ano to galing sa mars?” si drenie. Mukhang bumalik na sa dati ang ugali.

“Gago! August palang ng inorder nyo yan tas yung nga design pang december! Ano maglalagay kana ng christmas tree kahit august palang?”

“Oo! Advance ako e. Saka august, next month non start na ng ber months. Pasko na kaya pwede na maglagay ng Christmas tree”

“May holloween pa”

“Parti pa rin ng ber months ang halloween”

Umikot ang kaya ko sa sagutan nila. At basi sa pinagtatalonan nila mukhang mga gamit sa pasko ang nasa loob ng box.

“Kanina ka pa ba nandito?” bumaling ako sa kanan ko at nakitang nakatayo na pala si fourth doon.

“Ngayon lang din” sagot ko bago umiwas ng tingin.

“Hmm...” he stand beside me. We both watch na other guys checking out the items inside the box.

I felt conscious sa ayos ko ngayon. Kakagaling ko lang ng last class namin nung pumunta ako dito. Hindi pa ko nakapunta sa power room.

“Sabi nila idedecorate daw nila yan sa buong room para sa darating na pasko. Naisipan kasi namin na mag sama-sama sa Christmas ngayon taon” paliwanag nya.

Tumango ako sa sinabi nya. I'm waiting for him to open the topic about what he said. Kaya tinignan ko sya ng mabuti sa mata pero mukhang wala syang balak. What? He will confessed than act like nothing afterwards? Ha!

Pinigilan ko ang sarili ko na paikotin ang mata sa naisip.

Nilibot ko ang tingin sa paligid bago ibinalik ang tingin sakanya at nahuli itong titig na titig sakin. Tinaasan ko sya ng kilay. The side of his lips tugged upward kaya mas lalo akong nainis!

“What?” iritadong tanong ko.

What?! Is he just going to ignore what i'm trying to imply? Why is he not saying anything!?

Mas lalo akong nairita ng nagkibit balikat lang ito. Mas lalong nagsalubong ang kilay ko at padabog na nilampasan sya. Sinadya ko pa talagang bunguin ang balikat nya, reason for him to laugh so hard!

Dahil sa tawa nya napalingon ang lahat saamin. Nagtataka kung bakit tumatawa ang ugok nilang kaibigan.

Bago pa tuluyang makalayo sakanya nahawakan nya na ako sa braso.

He's behind me when he bend a little so he can reach my ear to whisper.

“Why does my love getting grumpy?” he chuckled.

At nag tatanong pa talaga!