SECTION 4 : The Hidden Section

CHAPTER 21

CHAPTER 21.

MAGULO AT maingay ang loob ng van, nagkukwentuhan silang lahat. Maliban kay Matthew dahil kanina pa ito tahimik at nakikinig lang sa music...

Kumunot ang noo ko, napapansin ko lately nagiging tahimik si matt.

Maya't - maya pa ay biglang nagsalita si theus ng malakas.

“Wait!” aniya habang winagayway ang kamay sa harapan nya.

“Bakit?” tanong ni drenie na kagagaling lang sa pagtawa.

“Nagkukulitan na tayo rito pero hanggang ngayon hindi pa rin namin alam ang pangalan ng mga kaibigan mo miss-ma'am”

Napa-angat ang dalawang kilay ko dahil sa sinabi nya. Totoo nga. Ang isa kasi rito e! Na distract tuloy ako.

Tumikhim ako bago sila pinakilala sa isa't - isa, nagkamayan naman ang mga ito. Maliban kila christine saka drenei.

“Ayaw kong hawakan ang marumi mong kamay!” malditang sabi ni christine.

“Edi wag! Bakit? Akala mo ba kakamayan kita? Feeling” at inirapan nya ang babae.

Nailing nalang kami ng magsimula ulit sila magbangayan.

Walang umawat sa dalawa at tahimik nalang kami. I was calm outside, kabaliktaran sa puso ko na sobrang lakas ng kabog dahil hanggang ngayon hawak pa rin ni fourth ang kamay ko habang sya naman ay tinatawanan ang dalawa.

Para bang wala itong ginagawang krimen.

“Hay. . . Ang sakit ng puwet ko kaka-upo” malakas na sabi ni drenei.

“Hindi ba pwedeng sarilihin mo na lang yan? Talagang sasabihin mo ng malakas?” at nakita nga na naman sya ni christine.

Kumunot ang noo ng lalaki sakanya pero hindi nalang sya pinansin nito.

Nag stop over kasi kami para kumain dahil nagugutom na raw sila, sakto naman dahil may kainan kaming nadaanan.

Theus, drenei and steve ordered our food. It only take a few minutes before the food came, wala ng nagsalita samin. Everyone dig in, halatang kanina pa gutom. They ordered, buttered shrimp, pochero, adobo rice, chicken and pork adobo at hindi ko na kilala pa ang iba, pero halatang favorite iyon ng iba dahil sa paglagay nila ng order sa mesa. Nilalapit nila sakanila yung pagkain na iyon e.

Nailing nalang ako at kumain na rin. Libre naman nila 'to e, kaya bahala sila.

May Pagkain naman kaming dala pero mukhang hindi iyon sapat sakanila.

I was minding my own business ng may naglagay ng shrimp sa pinggan ko na nabalatan na. I looked at fourth who is in my left side, napatingin ako sa pinggan nya. Tapos na pala sya kumain, busy ito sa pagbabalat ng buttered shrimp tapos ay nilalagay sa pinggan ko.

Napatingin ito sakin and he gave me a small smile bago nagsalita.

“Napansin ko nahihirapan ka kasi sa pagbabalat kaya ako na gagawa. Kain ka na” aniya.

Nag-init ang pisngi ko sa sinabi nya, ramdam ko ang tingin ng dalawang kong kaibigan kaya hindi ko na sila nilingon. They will just tease me anyway.

After a couple more minutes and we are back at the van.

Ngayon ay tahimik na at nakikinig nalang sa music galing sa speaker ng sasakyan, ang iba ay umiidlip dahil siguro sa kabusugan. Sana naman walang masuka sakanila, bago palang kami kain alis agad. Nagmamadali ang mga unggoy.

They're sleeping peacefuly, while here I am, didn't know what to do dahil lang sa nararamdaman ko ang pagdidikit ng siko namin ni fourth. But the latter seems don't mind at all. Parang wala lang! Good for him.