ONCE AGAIN

EPISODE 01

Episode 1

අලුත් ඉස්කෝලෙට යන්න ලෑස්ති වෙන ගමන් මම කන්නාඩියෙන් මගේ මූන බැලුවා.ඉස්සර මූනෙ තිබ්බ පිරුනු ගතිය , හිනාව , තෘප්තිමත් ගතිය ගෑවිලාවත් තිබ්බෙ නැහැ.මාසයක් ඉස්කෝලෙ නොගිහින් ඉදලා ආපහු ඉස්කෝලේ යන එක ගැන ලොකු සතුටක් හිතේ තිබ්බත් ඒ ගැන කිසිම හැගීමක් මගේ මූනෙන් එලියට ආවෙ නැහැ.අලුත් ඉස්කෝලේ girls ස්කූල් එකක් හින්දා විශේශයක් තිබුනෙත් නෑ.

"චූටි පුතා ඉක්මනට එන්න බස් එක යයි..,පස්සෙ අපිට කෑගහන්න එපා."

මම ඉක්මනට පහලට ආවා.

6.10 ට පිටිපනට ආපු ස්කූල් බස් එකේ නැගලා මම ඉස්කෝලෙට ගියා.. කිසිම අදුරන ලමයෙක් පේන්නවත් නැහැ.නිකන් පාලු කාන්තාරෙක මාව තනියම අතෑරලා ගියා වගේ.මම හිමීට හිමීට 12 -C කියලා ගහලා තිබුන මගේ පන්තිය දිහාට ඇවිදගෙන ගියා.පන්තියෙ හිටපු ලමයි හැමෝම ඒ ඒ අයගෙ කතා වල.සමහර අය පන්තිය වටේ දුවනවා... සෙල්ලම් කරනවා.සමහර අය පොත් වලම මූන ඔබාගෙන ඉන්නවා. ඒ අතරෙ මම අදුරන මූනක් පන්තිය ඇතුලට එබිලා හයියෙන්,

"පසි...........................ඔයා දැන්ද ආවෙ... ,තමුසෙට කියන්න සුබ ආරංචියක් තියෙනව යකෝ.... මට නම් සතුට දරාගන්න බෑ... අපි ගොඩක් කාලයක් තිස්සෙ පෙරුම්පුරාගෙන බලාගෙන හිටපු දෙයක් .... කැඩෙට් කෑම්ප් යන දවස් එවලා හු*$#..."

ජනා මගේ පිටට ගගහා කියාගෙන ගියපු දේවල් හීනයක් වගේ ඇහුනේ..... මගේ ජිවිතෙ හැමදේම එපා වෙලා තියෙද්දි මං ආස කරපු එකම දේ කැඩෙට් විතරයි....මමයි ජනායි බදාගෙන උඩ පැන පැන ඉන්න වෙලේ ගාථා කියන බෙල් එක ගහපු නිසා ජනාට ආපහු එයාගෙ පන්තියට යන්න උනා.ජනා තරම් හිතට වැදුන කෙනෙක් ,ඕනෙ දෙයක් කියන්න පුලුවන් කෙනෙක් මේ ඉස්කෝලේ මට හිටියෙ නැහැ.හැම තිස්සෙම හිතට දැනුනේ උබ තනිවෙලා බන් කියන හැගීම විතරයි.ඒකි ගියා කියන්නෙ ඉතින් මගේ ඇගේ කෑල්ලක් ගියා වගේ තමයි.

හිතේ ආපහු අලුත් බලාපොරොත්තු ගොඩයි... මං හිතාගෙන ඉන්න දේවල් ඉශ්ට උනොත් දෙයියනේ... ඒ තරම් සතුටක් දරාගන්න බැරිවෙයි මට.... කෑම්ප් යනකල් ඉවසිල්ලක් නැහැ.

ඉන්ටවල් එක වෙලාවෙ වෙනදා වගේම වද දෙන යාලුවො සෙට් එක අදත් ඇවිල්ලා මාව වටකරගත්තා.