Nineteen

7 0 0
                                    

Pinuntahan ko kaagad si Saoirse sa room niya. Mula nung mamatay ang papa, hindi ko na namalayan kung paano ako lumaki. Busy din madalas sa trabaho si mama. Mga ilang minuto lang ay may ugong ng sasakyan akong narinig.

"Loren," The manly voice said.

I looked at him and flashed backwards sa eksena ng libing ni Papa. Kung paano mula nung araw na yun ay lagi akong nakakaramdam na may kulang sa pagkatao ko. Hindi ko na alam kung babalik na ba ulit yung pakiramdam na yun.

"Benjamin," I said.

I stared at him.

"How is your father?" I asked. Hindi ko alam kung mali ba na isipin na baka kagaya din siya ng tatay niya. A cheater.

"He's not in the greatest shape, I'm afraid," I said. Yun na ata ang pinakamahabang sentence na sinabi namin nung gabi iyon.

I wanted to ask, Sino yung babae kanina?

"Dinner na tayo?" He asked.

We entered the carpeted dining room that would bring us to the table. Napansin kong hindi niya suot ang wedding ring namin. "Nasaan ang wedding ring mo?" I asked.

"Ah eh," He said.
"Naiwan ko sa car. Naghugas kasi ako ng kamay kanina kaya tinanggal ko muna."

Our eyes met. I could sense the lie in his eyes. Iniwan ko muna siya sa mesa para maghain ng pagkain. You liar piece of shit, Deep inside I said.

Malapit na kaming matapos kumain nang may nagsalita ulit sa'ming dalawa.

"Babalik ako ulit sa hospital kasi kailangan bumalik kaagad ni ate sa Detroit dahil may exhibit sila bukas." Benjamin said.

"Okay," I said. Fuck you, I whispered.

I didn't know if he heard that but I think, it made him froze for a while. Wala na, nagdududa na ako.

"Magiging okay din si daddy mo," I said instead, and then, because I could not bear it, I turned to our virtual assistant.

"Alexa, play Angel Eyes by Ella Fitzgerald."

*****

It was the same day when I was admitted to hospital seven years ago. Pagkagising ko nakahiga na ako sa hospital bed. Nasa tabi ko si Kuya Jessie.

"Ma, gising na siya."

*****

That evening hindi ko napansin na nakatulog pala ako sa sala couch. Pagbukas ko ng phone ko ay andaming missed calls from Mama. I did not know why. May kumakatok sa pinto.

It was my mother.

"What are you doing here?" I asked, she started to cry.

"Hubert filed a divorce." 

My mother wouldn't stop crying till she fell asleep. I went to bed that night confused sa mga nangyayari. Bakit para namang sabay-sabay?

I don't remember how the dreams started. But that's the way of dreams, isn't it? Basta ang natatandaan ko ay nasa SM Ortigas kami kasama si daddy. Tapos biglang sumakit yung tiyan ko. Pakiramdam ko anlaki ng christmas tree sa panaginip ko kahit halos mas matangkad pa ako sa mga christmas tree ngayon. Tapos si hubert kasama yung niece and brother niya, hinila nila nang malakas yung buhok ko kaya napatumba ako sa loob ng cr. Then niladkad nila ako papasok sa isang room. Doon ay isa-isa silang naghubad ng mga suot nila. At hinawakan ako sa lahat ng bahagi ng katawan ko. Hubert held something sharp and glittering, and he began pushing it into my neck and then strangled me with his hands. It made me gag and choke.

Heaven On FireWhere stories live. Discover now