Heaven On Fire

Seven

"Nakita mo ba ang Kuya mo?" Natanong ako ni Mama habang paakyat ako ng hagdan para kumuha ng pang-ligo. "Pinabili ko lang ng garland sa mall, di na nakabalik.

"No." Tugon ko.
"Pabalik na din for sure. Sige na, Ma. Ligo lang ako!"

"Wala naman nagbabawal sayong maligo, nak." Napatawa si Mama sa sarili niyang pamimilosopo sa'kin. Inirapan ko siya.

Nagtungo na si Mama sa kusina para i-marinate ang dalawang manok para gawin na Roasted Chicken. Yun ang pamalit namin sa Turkey. Since masyadong mahal yun lalo kapag gantong panahon.

Pagdating ko sa kwarto ko, hinanap ko kaagad ang croptop kong red. Syempre, kailangan bongga mamaya. Wala naman akong pinopormahan na iba. Dahil ang inaantay-antay ko, dumating na. "Ma, Isn't this too revealing para mamaya?" I asked my mother. "Bakit naman? Dapat nga, mas gandahan mo ang suot mo kase mamaya ang first ever na family event na kasama siya eh." Wika niya. Oo nga naman. Tama naman si Mama dun. Dahil ito ang unang pagkakataon na mami-meet ng family si Francis.

Ilang minuto pa ay may dumating nang sasakyan.

"Si Tito Nate!" Ako mula sa kwarto ko sa taas at si Kuya na nakakarating lang - nagpaunahan kami na mapagbuksan si Tito - na halos mabangga na namin si mama sa pagmamadali.

"Hoy! Ano ba kayo?! Muntik nakong atakihin sa puso naman sa inyong dalawa! Aba, dahan-dahan naman eh." Buti di kami namura ni Tito Ninong pagbukas namin ng pinto sa kanya.
"Nasaan ba ang inaanak ko dito, Lorie?"

"Ayan! Yung dilag na nasa harap mo! Yan ang inaanak mo na." Nung una kong nakita si Tito eh maliit pa kami. Yun yung time na pinipetition palang ni Tita Abegail si Tito na isang Physics Teacher na ngayon sa Boston. Laging nakukwento ni Mama na muntik na talagang magmadre si Tita Abby. Pero wala eh. Tinawag ng bokasyon ng puso. Tinamaan sa kapogian ni Tito. Kaya di nagtuloy. Naghahantay lang talaga si Tito dun sa kasama niya sa pagbabasketball sa Cabuyao. Naging hantayan nila ang harap ng kumbento kung nasaan si Tita that time. Yung diyos ang hinahanap pero si tito ang natagpuan.

"Eto??? Ang gandang bata naman niyan oh?"

" Diba???? Kaya nga sabi ko dyan wag muna mag-asawa eh." Pasaring ni Mama.

"May boyfriend na ba?" I frozed when Tito asked me. Mommy dared a glance to me and winked.

"Ano kabaaa? Wala pa yan syempre." Inakbayan ako ni mama.
"Kase di pa siya stable. Tama ba, nak?"

"Ah, eh. Opo, Tito."
"Dito na po tayo sa sofa. Upo muna po kayo."

Nakamarinate pa din ang dapat sana hinahain na naming roasted chicken. Nalimutan kase ni mama i-marinate kagabi.

"Lorie, wala pa bang makakain dyan?"

I heard the sizzling of butter and eggs.

"Saglit, eto na. Nalimutan ko kaseng i-marinate yung manok kagabi pa eh. Kaya ayan, kanina lang naibabad."

She lifted the fan and approached.

"Aga niyo naman. Si Abby, anong nangyare? Bakit dimo kasama?" Pag-iba ni mama ng topic. Kita ko sa mga mata niya ang hiya dahil di siya nagising nang mas maaga para makapaluto.

"Ah, wala. Di pinayagan ng leave ng chief niya sa ospital. Alam mo naman. Maraming nae-emergency kapag mga gantong season. Especially here in Seattle."

She scooped the eggs from the pan and chopped it them on Tito's plate. I watched her hands work the spatula.

"Kain na. Alam kong gutom ka."

*****

Lumabas ako para silipin si Dada sa backyard. He was preparing his burner. Nililinisan niya ito para siguraduhin na di mag ii-stick sa bakal na papatungan ng karne.

Di ako masyadong nalapit sa kanya.

"Parating yung pinsan mo. Diba Taga-portland lang yun." Kaloka, nila-lang lang ang Portland. Eh sa kabilang state pa kaya yun.

"Eh dada, para saan? Wala bang pamilya yun?" Alam kona kung sino yun. Tangina, siya na naman.

"Loren! Loren!" Kuya was yelling from the window of his room.

I looked up to him. He had my phone.

"Your phone rang. Three missed calls. Come inside, baka importante."

Tumingin ako kay Dada. He was looking not on my face but on my chest. As I noticed on what he was looking to, he looked away.

"Ah, dada. Pasok lang po ako." He didn't said anything and left him.

Inside, parami-rami na ang mga tao. Mga relatives ni Dada at side ni Mama ang mga bagong dating lang. Naharang pa ako, bwiset.

"You're Lorie's daughter? Right?"
"Yes. Yes, I am."
"May boyfriend kana, be?" Tanong ni Tita Vangie. Kaibigan siya ni Mama sa dati nitong work sa Pilipinas na mas nauna sa'min dito.

"Wala pa. At bawal pa." Sagot ni Dada. Pumasok siya para kuhanin ang mga karne.

"Oh Hubert! Tulungan na kita." Bati ni Tito Richard.

Nginitian ko si Tita Vangie at umakyat. Pagdating sa taas, may ka-Video Call si Kuya. Di na siya nagsalita at itinuro ng nguso niya ang phone na nakapatong sa study table niya na katabi ng i-Mac.

I felt faint as I was going to my room holding my phone. As my eyes opened, Mommy was beside. It was dark already. For a moment, I readjusted to the darkness.

"How you did you feel, Nak?" That was the first time she ever concerned about me. Kuya was in my room too.

"Wag kana bumaba muna. Lasing na mga tao sa sala. Nagugutom kaba?" Mom asked me again for the next time.

"T-tubig. Hand me one glass, Kuya."

*****

While everyone slept, I stood up at the mirror in the bathroom, looking at my own image. In the mirror, I saw something different: A guilty woman of what she does. I pouted, I kissed a man who isn't my boyfriend and even had sex with him, I smiled as if I had drank a cocktail.

Nang maramdaman kong may gusto lumabas sa lalamunan ko, I closed the door in the bathroom.

Napasuka ako.

lI looked down to myself. Washed my mouth and go back to bed.

Gerard Bautista | Baustistaalarcon