Belli bir yaşa gelene kadar içimdeki güç ve o gücün beni dönüştüreceği kişiyle ilgili en ufak bir fikrim bile yoktu.Bir anda değişen hayatımla birlikte oradan oraya sürüklenişimi anlatacağım size.
Geçtiğimiz bir ayda düğün için neredeyse bütün hazırlıklar tamamlanmıştı.Rhory ve ailesi de birkaç hafta önce Atfa'ya dönmüştü.O bir aylık süreçte Margot'ı da iyice araştırtıp aradan çıkarmıştık.Annemin dedikleri doğruymuş.O kadın ne derse doğru çıkıyormuş.Bu yüzden bütün gebe otları gözetim altında ve doğal ortamında yetiştirilmeye ve çoğaltılmaya başlandı.Hamileliğimin son ayına girdiğimde toplanıp Atfa'ya gönderilecek.Böylece doğru zamanda doğru yerde kullanabileceğiz.
Düğüne bir ay kala Litundaki sarayımızda annem kendi elleriyle hazırlamıştı beni.Nedimelerimi de bana uyumlu bir şekilde giydirdiğinde Atfa'ya gitmek için hazırdık.Üstümdeki kıyafetleri zamanında annem buraya gelin olarak gelince giymiş.Litunun adetlerinde gelinlerin sembolik elbisesi olan bu kıyafet Atfadaki saraya girene kadar üstümde kalacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı renk güllerde de olduğu gibi ayrılığı temsil ediyordu.Aileden ayrılığı..Bir yanımda yeni kavuştuğum ailemden ayrılacak olmanın hüznü, diğer yanımda da aşkıma kavuşacak olmanın sevinciyle yola koyuldum.Şimdi sadece ben ve nedimelerim gidecektik.Düğüne bir hafta kala da annemler gelecekti.
Yorucu geçen yolun ardından at arabasından görünen uzaktaki sarayla burayı çok özlediğimi farkettim.Yaklaştıkça sarayın önündeki kalabalık göründü.Bütün halk benim gelişimi bekliyordu.İnsanların arasından at arabasının içinde geçerken penceremi açıp elimi uzattım.Elimi tutup bırakmak istemeyen insanlar bana olan sevgilerini anlatıyorlardı birkaç kelimeyle.Ben yüzümdeki gülümsemeyi eksik etmezken atından inen muhafızlar insanlarla benim arama girip bana ulaşmalarını engellemeye çalışıyorlardı.
Nihayet saraya girdiğimizde bütün yorgunluğuma rağmen hâlâ gülümsüyordum.İçimdeki heyecanı ise anlatmaya kelimelerim yetmiyordu.Araba insanların önünde yan bir şekilde durunca saraydaki çalışanlar da dahil herkesin kapının önüne çıktığını gördüm.Muhafızlardan birinin yardımıyla arabadan indiğimde Rhory, Vanya ve Nesta hariç herkes önümde eğildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen koşup ayakta beni bekleyen insanlara sarılırken gülüşlerimiz etrafta duyulan tek sesti.Alışılanın aksine dördümüz resmiyetten uzak bir aile kucaklaşması yaşadık.Normalde olsa önlerinde eğilip onların ardından içeriye girmem gerekirdi ama biz ilk defa karşılaşan birbirine yabancı insanlar değildik.Biz çok güzel bir aileydik.
