The Knight Who Captures My Heart (Tagalog)

CHAPTER 19 : Rebellion

Sino kaya ang taong iyon? Parang isang warning yata itong mensahe niya, pero tama nga siya kailangan talaga namin mag ingat.

May napadaan naman na isang kawal sa aking harapan at ng makita niyang ako itong plano niyang lagpasan ay mabilis siyang sumaludo sa akin na siyang kahina-hinala.

Hindi kasi ganito ang mga kilos ng aming kawal, sumaludo ako na siyang hindi ko ginagawa at mabilis itong tumindig at linagpasan ako, kaya mabilis ko siyang ginamitan ng aking kapangyarihan.

Akala mo ha!

"Stop and bend you knees."

Napatigil siya at sumunod ang kanyang katawan sa inutos ko.

Haist! I really love my vampire ability.

Lumapit ako sa kanya, at napansin kong tumutulo na ang kanyang pawis sa leeg na siyang kinangisihan ko.

"Akala mo'y malilinlang mo ako? Now Speak... sinong nag-utos sa'yo? Tell the truth!"
Utos ko sa kanya kaya nataranta naman siyang sinabi sa akin ang lahat ng nalalaman niya.

"Patawad po! Si King Mateo po ang aming pinuno. Siya ang nag-atas sa amin na sugurin ang kaharian niyo ngayong pulang buwan pagtawarin niyo po ako, ayoko pa pong mamatay!"
Pagmamakaawang sambit niya pansin ko rin na hindi siya mapakali sa kanyang paligid.

"Tsk! Sinong mga kasama mo?"

"A-ang ibang mga k-kawal niyo ay k-kasamahan namin... m-malalaman niyo na traydor sila k-kong may itim silang m-marka sa kanilang k-katawan, at ang iba ay... arghh!!!"

Nagulat ako ng bigla sumigaw ang kawal at namimilipit sa sakit, at hindi na niya natapos ang kanyang gustong sabihin ng biglang nangisay ito at kalaunan ay nalusaw na parang isang tao na pinaliguan ng acido.

"Shit!"
Sigaw na mura ko.

Sinong gumawa nito?

I looked around and saw a woman hidden in the trees and wearing a long cloak. I can't see her face because the moonlight hides it behind her long hood.

And I felt that she was smiling at me.

I also noticed that it looked like she just finished crying because of the traces of tears that were running down its face.

She suddenly turned around when I was about to approach her, and she disappeared.

"S-sandali lang... Fuck!"

Napasabunot ako sa aking buhok habang pinagmamasdan ang kawal na ngayon ay wala na.

Kaya mabilis na akong kumilos at pinagtipon ko ang ibang mga kawal na kinagulat ng lahat.

I know that the disturbances that happened earlier are now resolved because they played the instruments and songs again. I'm glad that because of this, my actions are no longer noticeable. I met the wizard walking in the hallway, so I told him that an enemy had entered here, so he became alert.

"A-anong nangyari?"

Tanong niya habang nalalakad kami patungo sa likuran ng palasyo kong saan ko pinagtipon ang mga kawal.

"Ahh... I spotted a soldier earlier, and I found out that they plan to attack the palace tonight, so I will stop it first before the red moon starts." I said so to him and sped up my pace.
 
 
When we were behind the palace and I saw that it was full of my soldiers, I asked the wizard's help to put a protection barrier around us so that no one could escape from them.

At ng makita ito ng mga kawal ay nagulat sila at ang iba ay medyo nangagamba, sinali ko na rin dito ang mga maid para walang makatakas na traydor.

Sinabi ko na rin ito kay Dad kaya sinabi niyang siya na ang bahala sa pagtitipon para hindi pa ito lalong gumulo at titignan niya rin kung merong traydor sa mga nandon.