အၾကင္နာေဝေသာေႏြ(အကြင်နာဝေသောနွေ) Complete

Part 21💛

မဟာ အိပ္ေနတုန္း မ်က္ႏွာကို လာထိေတြ႔တဲ့ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ႏိုးလာသည္။ မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ဥျသ မ်က္ႏွာေလးအား ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ လက္လွမ္းလိုက္ေသာ္လည္း ဥျသ က တခစ္ခစ္ ရယ္ကာေျပးထြက္သြားသည္။

မဟာ လည္း ရယ္ကာ အိပ္ရာမွထထိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ေရခြက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါယူကာ သီခ်င္းေလး တညီးညီးႏွင့္ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာသည္။ ခ်ိဳင့္ေလးေတြကိုင္ကာ ရပ္ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ေရႊရည္ နဲ႔ ဝင့္ဝါ က မဟာ့ ကိုေတြ႔တဲ့အခါ တခစ္ခစ္နဲ႔ မခို႔တ႐ို႔ရယ္ၾကေလသည္။

မဟာ လည္း မလံုလဲစြာမ်က္ႏွာကိုပြတ္ၾကည့္မိေတာ့ အိုးမဲမ်ား။ ဥျသ လက္ခ်က္ေပ။ ခပ္ျမန္ျမန္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႔ သုတ္လိုက္ေသာ္လည္း ပိုပ်ံ့ကုန္ကာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတြင္လည္း အိုးမဲမ်ားေပက်ံကုန္သည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ကေန ထြက္လာတဲ့ ဥျသ က မဟာ့ အား လက္ညိဳးထိုးကာ အားရပါးရရယ္ေတာ့သည္။

"ေမ်ာက္ မ်က္ႏွာမဲႀကီး။''

ဝင့္ဝါ နဲ႔ ေရႊရည္ တို႔ကလည္း မထိန္းႏိုင္စြာ ရယ္လိုက္မိၾက၏။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ အူျမဴးေနၾကတာလား။''

မဟာ လည္း ႐ုပ္တည္နဲ႔ ေဟာက္လိုက္တဲ့အခါ ရယ္ေနၾကတဲ့ သံုးေယာက္သား ၿငိမ္က်သြားသည္။ မဟာ လည္း မ်က္ႏွာသစ္ရန္ အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္။ အိမ္အျပင္ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းရံုသာ႐ွိေသး၊ ေခါင္းမွ ေရေလာင္းခ်ခံလိုက္ရ၏။

အေပၚထပ္မွ ထင္လင္း က ရယ္ရင္းေရပံုးပါလြတ္က်သြားၿပီး မဟာ့ ေခါင္းေပၚ ေဒါင္​ဆိုသည္​့အသံနွင္​့အတူ ျပဳတ္​က်လာသည္​။ မဟာ ​ေဘးတြင္​​ေတြ႕သည္​့ သစ္​ကိုင္​​း​ေျခာက္​တစ္​ခုကို ​ေကာက္​ကာ ဥၾသ ​ေနာက္​လိုက​္​​ေတာ့သည္​။ ဥၾသ အ​ေပၚထပ္​တက္​​ေျပးတာ​ေၾကာင္​့ ထင္​လင္​း ႏွင္​့ပါ​ေတြ႕ၿပီး ထင္​လင္​း ကိုပါလိုက္​ရိုက္​သည္။

''အစ္​ကိုႀကီး မွားမယ္​​ေနာ္​။ က်​ေတာ္​ က ခင္​ဗ်ားတပည္​့မဟုတ္​ဘူး။ ကယ္​ၾကပါအံုး။ ႂကြက္​စုတ္​တစ္​​ေကာင္​ လိုက္​ရိုက္​​ေနပါတယ္​ဗ်ိဳ႕။"
###