ဖိုးကုလား က စာတစ္ေစာင္ခ်န္ကာ ထြက္သြားေလၿပီ။ သူ႔အေမကေတာ့ ငိုႀကီးခ်က္မႏွင့္။ ဦးသန္းေန လည္း ၿမိဳ႕ေပၚတက္ကာ တူေတာ္ေမာင္အား ႐ွာပံုေတာ္ထြက္ရေတာ့သည္။ အျဖစ္အပ်က္ကျမန္ဆန္လြန္းၿပီး၊ မည္သူမွ သတိမထားမိလိုက္ၾက။
မဟာ သည္လည္း ထင္လင္း အား႐ွာရန္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဥျသ အားေခၚကာ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕ေပၚတက္သြားသည္။"ဥျသ ဒီမွာ ဖရဲသီးႀကီးေတြေကာင္းလိုက္တာ။''
ဥျသ နားမလည္၊ ထင္လင္း အား႐ွာရန္ အဘယ္ေျကာင့္ ပန္းတေနာ္ေဈးထဲေရာက္လာသနည္း။ အစုႀကီး ႏွင့္ ပန္းတေနာ္ေဈးက အမ်ားႀကီးေတာ့မေဝးေပ။ ကားကို ရသည့္ေနရာ ရပ္ထားခဲ့ကာ ေဈးထဲေျခလ်င္ေလွ်ာက္လာၾကၿပီး မဟာ က မုန္႔ဆိုင္၊ အသီးဆိုင္ေတြလိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"အပါး နဲ႔ အမိုး အတြက္ ဖရဲသီးဝယ္သြားရမလား။''
အစိမ္းေရာင္ ဖရဲသီးလံုးေတြ ၾကားထဲ ေရြးေနရင္း မဟာ က ဥျသ အား လွမ္း၍ေျပာသည္။
"ခင္ဗ်ား ထင္လင္း တို႔ကို ႐ွာဖို႔ ဒီကိုလာတာမဟုတ္ဘူးမလား။''
"ေသခ်ာတာေပါ့။''
ဖရဲသီးေရြးရင္း မဟာ က အမွတ္တမဲ့ ေျဖလိုက္မိသည္။
"က်ဳပ္သိသားပဲ။ ခင္ဗ်ား လူဆိုးေကာင္။''
ဥျသ က စိတ္ဆိုးကာ လွည့္ထြက္သြားသည့္ေနာက္ မဟာ ကိုင္ထားသည့္ ဖရဲသီးကို ျပန္ခ်ကာ ေျပးလိုက္ခဲ့သည္။ စကားတစ္စြန္းတစ္စမွ မေျပာပါပဲ၊ ဥျသ လက္ကိုလွမ္းဆြဲက ေဘးက အထည္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားၿပီး ကရင္တိုင္းရင္းသား အက်ႌအား ဥျသ ကိုယ္မွာကပ္ၾကည့္ရင္း ေတာ္မေတာ္တိုင္းၾကည့္ေနေလသည္။
"အစ္မေရ ဒါေလး ယူမယ္ေနာ္။''
ကရင္အက်ႌအား ဆိုင္႐ွင္အစ္မႀကီးဆီေပးလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။"
ပိုက္ဆံထုတ္ရွင္းေနတဲ့ မဟာ က ဥၾသ အား ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးရံုသာၿပံဳးျပသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဖန္ လက္ဆြဲကာ အနီးရွိအေအးဆိုင္ထဲဝင္သြားျပန္၏။
"ကေလး ဘာေသာက္ခ်င္လဲ။ မွာေလ။"
"မန္က်ည္းေဖ်ာ္ရည္ပဲေပးပါ။"
YOU ARE READING
အၾကင္နာေဝေသာေႏြ(အကြင်နာဝေသောနွေ) Complete
RomanceZawgyi ေႏြ~~ ေႏြကပူေလာင္ေပမယ့္ အၾကင္နာေတြ႐ွိေနသ၍ ေအးျမေနမွာပါပဲ။ (အၾကင္နာေဝေသာေႏြ)မိုးမဟာ+ေႏြဥျသ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္ အစုႀကီးေက်းရြာသို႔ အလည္တစ္ေခါက္။ Unicode နွေ~~ နွေကပူလောင်ပေမယ့် အကြင်နာတွေရှိနေသ၍ အေးမြနေမှာပါပ...