နောက်တစ်နေ့တွင် တက္ကစီငှားပြီး အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့၏။အိမ်ကို ရောက်တော့ အိပ်ယာထဲလှဲနေသည့် ဖခင်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။
ကြေးနီရောင်အသားအရည်နှင့်အရွယ်မတိုင်ခင် ဇယာထောင်းနေသည်က ငယ်စဉ်တွင်အလုပ်ကြမ်းများလုပ်ထား၍ပင်။
" ပြန်လာမယ်ဆိုတာ ကြိုမပြောဘူး "
အမေက ဘေးတွင်ထိုင်နေပြီး ဆိုလေ၏။
" မျှော်နေမှာစိုးလို့ပါ ၊ အဖေက သက်သာရဲ့လား"
" သက်သာတယ် ၊ အာလေးနည်းနည်းရွဲ့သွားရုံပဲ။စားနိုင်သောက်နိုင်သေးတယ် "
" ဒေါ်ချိုဝင်းရေ...ဈေးဝယ်လာတယ် "
အိမ်ဘေးက အော်သံကြောင့် အမေလည်း အိမ်ရှေ့သို့ဆင်းသွားသည်။အလုပ်မရှိလျှင်မနေတတ်သော အမေက မြန်မာမုန့်များလုပ်ရောင်းတတ်သည်။စီးပွားဖြစ်မမြတ်ပေမဲ့အိမ်၏အသုံးစားရိတ်လောက်ရ၍ ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေဆဲပင်။
အဖေ့ကိုကြည့်၍ သူလည်းဘာပြောရမည်ကိုမသိ။သားအဖတွေဆုံလာလျှင် တကယ်ကိုအနေရခက်သည်။
" အလုပ်က အဆင်ပြေတယ်မလား "
အဖေသည် သူ့အားမေးလာလေသည်။
" ပြေပါတယ် "
" ထမင်းစားလာရဲ့လား ၊ ဗိုက်ဆာလောက်ပြီပေါ့"
" မစားလာဘူး ၊ ဗိုက်ကဆာနေတာ...အမေဘာချက်ထားလဲ "
" ကြက်စွပ်ပြုပ်လုပ်ထားတယ် ၊ မနက်က ငါးခုတ်နေတဲ့အသံတော့ကြားတယ် "
" ဟုတ် ၊ အဲ့ဒါဆို သား ထမင်းသွားစားလိုက်ဦးမယ် "
" အင်း " ဟုအသံခပ်လေးလေးဖြင့် အဖေဆိုသည်။သူလည်း နောက်ဖေးသို့ ဝင်လာခဲ့ပြီး ဒယ်အိုးကိုလှန်ကြည့်လိုက်၏။နံနံပင်အုပ်ထားသည့် ငါးပြေမဟင်းကိုတွေ့ရသည်။ချက်ထားတာမကြာသေး၍ထင်သည် ၊ ပူပူနွေးနွေးနှင့်ချက်ထားစဉ်ကအတိုင်းဖြစ်နေသည်။သူလည်း အကောင်ကြီးကြီးတချို့ကို ဦးပေါင်းဖယ်ထားလိုက်ပြီး ထမင်းခူးခပ်စားလိုက်သည်။
စားနေရင်းမှ ဆွေးကိုသတိရ၍ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
ဆွေးက သူ့ဖုန်းကိုမျှော်နေသည်ထင် ၊ ချက်ခြင်းပဲကိုင်လာလေ၏။
YOU ARE READING
ဆွေးမြေ့ ( Complete )
Dla nastolatkówအချစ်ဆိုတာ ဘာလဲမေးရင် အရာအားလုံးလို့ ဖြေမိမှာပဲ။ဘာကြောင့်လဲဆို သူနဲ့ဝေးခဲ့ပြီလို့ တွေးမိလိုက်တဲ့အချိန် အရာအားလုံးပျောက်ကွယ်ပျက်သုဉ်းသွားရလို့ပဲ။
