Akala ko ay maglalakad ito papalapit saakin pero tinalikuran lamang ako nito at ng makita ko kung sino ang kasama niya ay mas lalong nanghina ako.
His freaking smiling with bethany and there daughter. Hindi na ako nag aksaya pa ng oras at nilisan na ang lugar na iyon.
Takbo at lakad ang ginagawa ko habang naka heels at nasa likuran ko lamang si Niki.
" Ate! " Mas Nanglamig ang buong katawan ko ng makita ang buong hitsura ni Manuel. His cover with blood!
" C-Cham.. Chamy I'm sorry " Sabi nito.. Gulong gulo ang buhok nito at gusot na gusot rin ang gamit. He looked so stress.
nanginginig ako't nanghihina... " I-It's not your fault.. I-It's Me " Luoy Luoy ang pag agos ng luha ko.
" Raya ana- "
" Hindi Nay. Kung sana ay umuwi ako ng maaga. This wont happened! Halos kayo ang naging ama't Ina ni Aiden at hindi ako! " Sigaw ko at ramdam ko ang yakap ni Jona saakin.
" Ate " Umiling ako at mas umiyak pa.
Napaka sakit makita ang anak kung ganun ang setwasyon at wala man lang ako ruon. Umalis ako at nagpakasaya habang ang anak ko ay nag aagaw buhay.
" Don't think that way " Sambit ni Manuel.
Napabaling ang tingin ko rito. " Who did this? " Nanginginig na sabi ko. Takot kaba at panggigigil ang nararamdaman ko. Galit at lungkot!
Umiling ito. " Hindi ko nakita ang mukha niya Chamy " Sambit nito.
Sabay Sabay kaming napalingon sa OR ng bumukas ito at lumabas ang isang doctor. Kaagad akong tumayo at sinalubong ang doctor.
" Kamusta ang anak ko? " Kaagad na tanong ko rito.
I want to faint ng umiling ang doctor. " What do you mean by that! " Sigaw ko.
" He lost to much blood Ms. Santiago.. Kaylangan niyang masalinan ng dugo ngayon mismo " Sambit ng doctor.
Halos gumuho ang buong laman luob ko ng sabihin niya iyon. Nangingig ang kamay at nilalamig ako sa subrang kaba.
" His blood type is -O at positive O ka Ms. Santiago.. I'm sorry to say this pero ang hospital ay walang -O.. Maybe the father of you- "
" I'm already here.. Take my freaking blood and donate it to my son immediately " Halos lumuwa ang kaluluwa ko ng marinig ang pamilyar na boses na iyon sa likuran ko.
" Mr. Dale?- Ah Okay Sir.. This Way " Doctor.
Dahan-Dahan akong lumingon and there I saw him. Glaring at me like I did a crime. And I admit. I really really did a crime.
" A-Azle " Iyon na lamang ang lumabas sa bibig ko.
Madiin ang bawat titig na binigay nito saakin. Naglakad ito at huminto sa harapan ko.
" Let's talk after this.. And Explain every fucking thing. " Sabi nito at nilampasan na lamang ako.
" Chamy! "
" Raya! " Bumagsak ng kusa ang sarili ko sa hapag at umiyak ng malakas na para bang gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko.
" Hindi mo kasalanan- wala kang kasalanan " Pagpapatahan ni Inay.
" A-Ahh! N-No.. I won't forgive myself If something bad happened to my son! " Sambit ko.
" Ate naman! Hindi iyan nakakatulong! Please be brave! " Inalalayan nila akong umupo.
" Who called him? " Mahinang sambit ko ng mapahinahon na ang sarili.
" Tinatanong ko kayo! Sino ang nag sabi sa kanya! " Sigaw ko at binaling ang tingin sa mga taong nasa harapan ko.
" M-Ms. Ms. Dhara " Kaagad akong napatingin kay Niki na umiiyak na.
Napamaang ako. " D-Don't tell me yo- h-how? How could you do this to me?! " Sigaw ko hinawakan naman ako ni Manuel para pigilan ang pag sugod sa babaeng nasa harapan ko.
" Pasensya na Ms. Dhara- I-I just want to help.. " Malakas kong hinampas ang kamay sa upuan at tumayo.
" I don't need that kind of help! Alam mo ang estorya ng buhay ko! You knew but you still betrayed me! "
" I did not! " Napatigil ako ng sumigaw ito pabalik.
" Niki " Inay.
" What? " Napamaang ako. " At ngayon ikaw pa ang may ganang magalit? " Sambit ko.
Umiling ito. " Kung hindi ko sinabi kay Mr. Dale ang nangyare.. Malalagay sa kapahamakan si Aide- "
" But Still! " Sigaw ko. " I should the one who said that and not you! " Sigaw ko.
" Hindi ito ang oras para pagtalunan niyo ang ganyang bagay! " Kaagad akong napatingin sa gawi ni Inay ng malakas itong sumigaw.
" Please calm down " Sambit naman ni Manuel na nasa tabi ko lamang.
" Hindi mo ba nakikita at iniisip ang setwasyon ng anak mo Raya? " Nawala lahat ng galit ko ng marinig uli iyon. " May mali ka rin anak " Aniya.
" Kahit na mali rin si Niki ay pasalamat nalang tayp at umabot sa oras si Azle at kung hindi malalagay sa kapahamakan ang apo ko! "
" Nay " Jona.
Kaagad akong napaupo. " Everything will be okay.. Aiden is strong little boy.. He got this " Mahinang sabi naman ni Manuel na nasa tabi ko lang.
" Kaya huminahon kayong dalawa.. Lalo kana Raya " Sambit ni Inay hindi ako sumagot at naka yuko na lamang.
I was so freaking tired. Physically and Emotionally.. Akala ko ay tapos na ako sa ganitong buhay na mala drama. Sisiguraduhin kung pagbabayarin ko silang lahat lalo na si bethany.
Kung noon ay nasabi ko na walang mag babago kahit na may gawin ako ukol ruon. Pero iba na ngayon. Dahil sa kasakiman at saka gustuhan nyang maging sila ni Azle.. Pinantaan niya ang buhay ko at ng pamilya ko.
Hindi ko alam ang gagawin at para bang mahihimatay na dahil sa sunod sunod na problemang nangyayari saakin ngayong taon.
Halos dalawang oras ang paghihintay namin ng tuluyang bumukas ang OR. Gusto kong yakapin ng mahigpit ang anak ko ng makita ko ito pero ganun nalang rin ang kaba ko ng makita ang ama ng anak kong nasa tabi lamang ng anak ko at para bang kinakabisado niya ang hitsura ng anak.
Halos lumuwa ang kaluluwa ko ng lumingon saakin si Azle pero bago pa ako makapag salita bumagsak nako sa sahig dahil sa pagud at kaba.
But i fell so happy when Azle run towards me but everything went black.
🌻
