Neden? -Sasunaru-

-34-

Hastaneye geldiğimiz zaman Sarada elimi tutmak istediğini söylemişti. Bende onu kırmadan elimi tutmasına izin vermiştim.

Sarada:Abi.

Naruto:Efendim Sarada.

Sarada:Annemler ölmiyecekler değil mi?

Naruto:Bilmiyorum bir tanem. Bunu bize doktor abiler ve ablalar söyliyecek.

Dediğimde yüzü düşmüştü ve başını yere eğmişti. Sarada'nın tuttuğum elini bırakıp kucağıma aldım ve tekrardan yürümeye başladım. Ben kucağıma aldığım gibi o da boynuma sarılmış ve derin nefesler almaya başlamıştı. Başımı hafif sağa doğru döndürüp Sarada'ya bakmaya başladım. Çok ciddiyim o çok güzel, güçlü ve akıllı bir kızdı. Üstüne üstlük Sasuke'ye de çok benziyordu. Tek tip olarak değil. Kişilik olarakta ona benziyordu. Hatta hastaneye gelene kadar Sarada ile mi konuşuyorum yoksa Sasuke ile mi konuşuyorum diye düşünmeden edemedim. Hayır kan bağı bile yok aralarında nasıl oluyo acaba? En sonunda beni bu düşüncelerden ayıran şey ise telefonumun sesiydi.

"-Kim arıyor acaba?"

Sol elim ile cebimde ki telefonu çıkardım ve kimin aradığına baktım. "Sapık Herif  ~🖤 ~" yazısını gördüğüm zaman Sasuke'nin aradığını anlamıştım. Daha fazla vakit kaybetmeden telefonu açıp kulağıma yaklaştırdım.

'Sasuke:Alo, canım neredesiniz?'

'Naruto:İkinci kata çıkan merdivenlerin oradayız. Sarada'nın anne ve babası 3 ve 4 numaralı ameliyathaneye götürülmüşler.'

'Sasuke:Tamam bekleyin beni birlikte gidelim. '

'Naruto:Tamam hayatım. '

Diyip telefonu kapattım ve cebime koydum. Umarım Sasuke hızlı gelir.

.....

Neredeyse 4 saat olmuştu ve içeriden çıkan ne bir hemşire vardı ne de bir doktor. "Acaba yanlış yere mi geldik biz." diye düşünmeden edemiyordum. Beklemekten fazla yorulduğum için başımı Sasuke'nin omzuna koydum ve dinlenmeye çalıştım ama nafileydi. Ne gözlerimi dinlendirebiliyordum ne de rahatlıyabiliyordum. Aklıma hep eğer Sarada'nın anne ve babası ölürse ona ne olacak gibi sorular takılıyordu. Evet Sarada ile tanışalı 4-5 saat oldu ama ona bağlanmış gibi hissediyorum ve onu bırakmak istemiyorum.

Sarada:Sasuke abi Naruto abi uyudu mu?

Sasuke:Sanırım. Neden soruyorsun ki?

Sarada:Hiç sadece sıkılmıştım.

Sasuke:O zaman senin sıkıntını geçirecek bir şeyler yapalım. Ne yapmak istersin?

Sarada:Saçların ile oynamak istiyorum.

Dediği zaman Sasuke susmuştu.

Sasuke:Normalde Naruto dışında kimseye izin vermem ama bu seferlik izin veriyorum.

Dediğinde kıpırdanmaya başladı. Büyük ihtimalle Sarada'yı kucapına almıştı saçları ile rahat oynayabilsin diye.

"-Sasuke'nin ilk defa bir çocuk ile bu kadar ilgilendiğini görüyorum. "

Neden mi böyle düşünüyorum. Çünkü beyefendi tam bir çocuk düşmanı. Örnek vereyim; hangi insan çocuk gördüğü zaman umarım düşer derki ya da çocuk düştüğü zaman kahkaha atarki? (Ben 🙋ehem-)  Hayır ben çocuk düştüğü zaman bir şey oldu mu diye yanına giderken arkamdan Sasuke'nin kahkahasını duyuyorum. Çocuğun anneside yanıma geldiği zaman ilk Sasuke'ye bakıp söyleniyo sonra bana bakıp teşekkür ediyo. Hayır üstüne çocuk ağlamaya başladığı zaman sinirlenmeye başlıyo ve ikide bir umarım yakın zamanda susar diyo. Yani çocuk bu ağlaması çok normal. Neyse biz konumuza dönelim.

Başımı Sasuke'nin omuzundan kaldırıp Sarada'ya baktım ne yapıyor diye. Kendi başından çıkardığı pembe çilek desenli tokalarını Sasuke'nin saçlarına takıyordu. Yalan yol yakıştı Sasuke'ye de pembe çilek desenli tokalar haaa.

Naruto:Sasuke sana bir şey dicem ama kızma.

Sasuke:Ben sana hiç kızar mıyım? Söyle bakalım gün ışığım.

Dediğinde gülerek konuşmaya başladım.

Naruto:Pembe toka yakışmış. Tam senin rengin.

Sasuke:Naruto duâ et Sarada var yanımızda yoksa sana ne yapmam gerektiğini bilirdim.

Naruto:Nerede ne yapabilirsin ki?

Diye sorduğum zaman kulağıma doğru yaklaştı ve kısık bir sesle konuşmaya başladı.

Sasuke:Yatak odasında bir şeyler yapabilirim.

                 Bölüm Sonu