Sasuke:Yani bu demek oluyor ki artık sana karıcığım diyebilirim.
Naruto:Sasuke ben bir erkeğim.
Sasuke:Olsun ben yinede sana karıcığım demek istiyorum.
Naruro:Şuan çok mutluyum bu yüzden seninle tartışarak mutluluğumu bozmicam.
Eve dönüyorduk ve heyecanlıydım annemlere, İtachi abilere ve kızlara bu güzel haberi vermek için. Artı yarın Sasuke'ye vereceğim hediye için. Aslında bugün vermem daha mantıklı olur ama çok yorgunum bu yüzden uğramam bugün.
Sasuke:Ne düşünüyorsun öyle kara kara.
Naruto:Bir şey düşünmüyorum sadece babamın nasıl bir tepki vereceğini düşünüyorum.
Sasuke:Büyük ihtimalle beni öldürecek.
Naruto:Öldüremez. Buna izin vermem.
Sasuke:Neyse sen Minato amcayı bir kenara bırakta sence Sarada nasıl tepki verecek.
Naruto:Çok sevinecek. Hatta bu gece sevinçten bizi uyutmaz bence.
Dediğimde Sasuke hafif kıkırdadı ve konuşmaya başladı.
Sasuke:Olabilir. Sarada bu sevinince her şeyi yapabiliyor.
Naruto:Canım kızım yaa. Neyse şu arabayı hızlı sür kızımı özledim ben.
Sasuke:Hay hay kaptan siz nasıl emrederseniz.
Diyip arabayı daha hızlı sürmeye başladı. Sasuke'nin bu hareketi beni güldürdüğü sıra o da yan gözle bana bakıyordu ama çok uzun süre değil malum gözünü yoldan başka yere çevirirse kaza yaparız.
.....
Sonunda eve gelmiştik. Arabadan iner inmez hızlıca eve koştum ve cebimden anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım. Kapıyı açtığım zaman Sarada koşarak gelmiş ve kucağıma atlamıştı.
Sarada:Anne!!! Sonunda geldin!!Çok özledim seni!
Naruto:Bende seni özledim canım kızım.
Diyip Sarada'nın yanağını öptüm. Bir anda belimde bir el hissettiğim sıra başımı sol tarafa çevirdim ve gördüğüm kişi tabiki de yakışıklı mı yakışıklı, güzel mi güzel, zeki mi zeki, harika mı harika....neyse işte Sasuke vardı.
Sasuke:Zaten hep annecim seni çok özledim de. Hiç babacım seni çok özledim yok.
Dediği sıra Sarada başını kaldırmış ve kollarını Sasuke'ye uzatmıştı "beni kucağına al" der gibi. Sasuke Sarada'nın ne istediğini anlayıp hızlıca benim kucağımdan Sarada'yı almış ve içeri girmişti.
Sasuke:Naruto canım sende içeri gel yoksa hasta olacaksın.
Naruto:Hah tamam geliyorum.
İçeri girdim ve kapıyı arkamdan kapattım. Üstümdeki montu ve ayakkabılarımı da çıkarır çıkarmaz hoplaya zıplaya annemin yanına gittim ve sol elimi uzattım yüzüğü görsün diye.
Kushina:Sen ciddisin!?
Naruto:Tabikide ciddiyim.
Annem hızlıca üstüme atlar gibi bana sarıldı ve hafif sağa sola sallamaya başladı.
Kushina:Benim küçük oğlum büyümüşte evleniyor muymuş?
Sakura:Kim evleniyor yaaaa!?
Kushina:Naruto ve Sasuke!!
Hepsi-Minato:NEEE!!
Minato:Aaa ne güzel Sasuke ve Naruto evleni- Bir dakika NEEE!!
Kushina:Babana jeton sonradan düştü.
Derken benden ayrılmıştı sonunda. Bense annem bana sarılırken alamadığım nefesleri almaya çalışıyordum.
Naruto:Anne o nasıl sarılmak! Bir ara fotosentez yaptığımı düşündüm.
Kushina:Naruto saçmalama.
Naruto:Saçmalamıyorum!!
Kushina:Yav hehe.
Annemle konuşmaya devam ederken diğer herkes bize bakıyordu. Yani babam dışında o hâlâ olayı sindirmeye çalışıyormuş gibiydi. Hayır bunda ne var bu kadar donup kalıcak altı üstü evleniyorum. Çok normal bir şey. Annemle konuşmaya devam ederken babam bir anda Sasuke'nin yakasına yapıştı ve ileri geri sallamaya sakladı.
Minato:Sen vatan haini nasıl benim biricik oğluma evlilik teklifi edersin.
Sasuke:Mi-na-to am-ca sa-kin ol.
Demişti zorla. Annem, Shisui abi ve ben hızlıca babamı Sasuke'den ayırmaya çalıştık ama nafileydi. Babam öyle sıkı tutuyordu ki ayıramıyorduk.
Shisui:İtachi yardım et!!
İtachi:Valla beni keyfim yerinde hiç uğraşamam.
Shisui:İtachi!
İtachi:Ne beğğğ haketmiş belli ki aaaa.
Sarada:Anne....
Diyip yanımıza geldi. Hepiniz durup Sarada'ya baktığımızda gözlerinin dolu olduğunu gördüm. Hızlıca babamdan ayrıldım ve Sarada'nın karşısına geçtim.
Naruto:Canım senin ağlıyorsun?
Sarada:Dedem neden babamın canını yakıyor.
Dediğinde babam hızlıca Sasuke'yi bırakmıştı.
Naruto:Canım deden babanın canını yakmıyor. Sadece kıskandığı için böyle yaptı. Yoksa o babanı çok seviyor.
Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden? -Sasunaru-
FanfictionSasuke kötü olaylar yaşadığı zaman sadece küçük bir çocuktu. Seme:Sasuke Uke:Naruto