Başarılı bir Komiser ve yiğit bir Yüzbaşı'nın hikayesi.
⛓️
Yağmur taneleri çığrından çıkmış bir şekilde yüzlerimizi ıslatıyordu. "Yalandı." diyerek mırıldandım, ona karşı. Damlalar bile ona olan aşkımı dillendirirken saklamanın bir yararı olmadığını...
Valla bir gün arayla bölüm atıyorum. Hiç okuduğunuz yok. Olmaz öyle aga. Bozarım ben bu oyunu QLDNWKSMQNDJWKS.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÖhmÖhm muhteşem shop yeteneğimi yeniden konuşturdum ve ortaya Boran & Semiramis'in büyük halası çıktı 😏
De hayde bölüme geçin bea🤭
⛓️ Keyifli Okumalar⛓️
Annem, doğduğumdan beri bana bir kez olsun sevgi vermeyen annem. Beni hiçbir zaman kabullenmeyen, evlatlarını etten kemikten saymayan annem.Benim annem, hiç bağrına basmadı beni. Sizi bastı mı? Doyasıya kokumu içine çekmedi, sizinkini çekti mi? Benim annem, bana annem gibi davranmadı. Sizin davrandı mı? Eğer yaptıysa çok şanslısınız.
Annelik parayla alınan bir şey değildi hâlbuki. Her kadının ruhuna, bebeği rahmine yerleştiği andan beri annelik duygusu yüklenirdi. Benim anneme niye gelmemişti o duygu? Hiçbir günahım, suçum yoktu anne. Üstelik sen bana anneden mahrum bırakmayı reva görmene rağmen ben seni o şerefsiz olacak babamdan korudum. Lisede, kendi başıma çalıştım gece yarısı gündüz fark etmeden. Milletin pisliğini temizledim. Sırf sizin için anne. Mavi gözlerinle keşke bir defalığına bana baksan. Sana benzeyen saçlarımı okşayıp dizine yatırsan beni... Ben senden maddi bir karşılık beklemedim anne, sadece sev istedim.
Neyse, artık çok geç her şey için. Senin bana göstermediğin sevgiyi kızıma veriyorum ben, tüm kalbimle. Allah'a şükür ki kızım çok şanslı, onu seven kollayan bir annesi var. Ve hep de olacak.
E, en son nerede kalmıştık. Hah, annemin büyük halama (?) kapıyı açmasında kalmıştık. Sanki annem, halamın geleceğini bekliyormuş gibi anında açtı kapıyı. Ulan ben kapıyı açın desem hangi kapıyı dersiniz. Ne zorsun dünya.
Annem karşımızda put gibi durmaya devam etti. O sırada kollarımda öküz gibi ağırlığı çöken poşetlere daha fazla dayanamayıp içeri girdim. Artık halamla annem gram umurumda değildi. Birbirlerini kedi köpek gibi yesinler yine dönüp bakmam.
Çocuk odasına geçtik direkt. Poşetleri yatağa fırlatıp üzerimdeki kıyafetlerden kurtuldum. Yatağın üzerinde dağınık şekilde duran dünkü giydiğim pijamaları aldım. Ne gerek vardı yeni üst kirletmeye. Onları giyerek odadan çıktım.
Koridorun duvarına yaslanıp birbirlerinin gözünü kesen annem ve büyük halama ters bakış atıp umutsuz şekilde başımı salladım. "Soğuk geliyor öteden. Kedinin ciğere baktığı gibi bakmayın. Ne yapacaksanız oturma odasında yapın."
