BİR AMAN

-5-

Kadirin şirkete gitmediğini öğrenmem beni üzmüştü iki arkadaş için beni ilk gün bırakıp gitmişti Kadire olan kırgınlığım abisinin öfkesiyle tuzla buz olmuştu ateş saçan gözleriyle hepimizi gömmeye hazırdı.

Sabah hiçbirşey olmamış gibi herkes sofrada iştahla kahvaltısını ediyodu dün ki depremden tek ben hasar almıştım Kadir bile onca azarı işitmemiş  gibi iştahlıydı.

Birden herkesin yemeyi kesip ayağa kalkmaya yeltenmesini anlamamıştım evin babası Hasan babada sofradaysa kimeydi bu hürmet???
Bakışlarımı karşıya yönelttiğimde abisini görmüştüm ondan tek korkan benmiydim herkesin hürmet ettiği adam bana sadece korku veriyodu geleli daha 2.günümdü ama eşime tedirğin olmamın sebebini bile diyemiyodumm..

"Anne Elif ne zaman dışarı çıksa haberim olucak kafasına göre hareket etmeye başladı babasını aramadım birşey demesin diye ama sen uyar"

Kadir aniden konuya girerek "abi yine  sıkıntımı var aranızda Elifle açmıyomu telefonunu" dedi
demesi dertleşme tarzı değilde ima doluydu
" yengenle sıkıntı yok ama kaşınıyo yine"
Konu daha kapanmadan elif kapıdan girmişti sanki bütün bunların sebebi o değilmiş gibi selam verip sofra oturudu hemen
"annem rahatsızlanmıştı ondan geçiktim"
Önemsiz bir detay verir gibi yemek yemeye başladı  Kadir ve onun dışında yemek yiyebilen yoktu herkes birşeyden çekiniyor gibiydi.
Kenan ağa elifin kolundan tutup masadan fırlatırcasına kaldırda peşinden sürükleyerek ust kata çıkardı.
Hemen ardıran bağrışma  sesleri kırılma sesleri gelmeye başladı.
O kadar gerilmiştimki Kadirin elini tuttum bana donup sorun yok dercesine elimi sıktı ama o benden daha gergindi babasına dönerek "baba birşey yap abim elife zarar verebilir" dedi
Versede bundan ona neydiki öfkeli bakışlarımı ona çevirdim ama bunun farkında değildi "kocası bizi ilgilendirmez bu kadar kızdırmasaydı" diyip omuz silktı babası.
Ben Kadırın bu tavrına sinirlendiğim için hızlı hızlı yemeye devam ediyodum ama anlayan kım
Uzun bir süre sesler gelmeye devam etti sonra birden kesildi kısa bir aradan sonra Kenan ağa  üstünü düzelterek aşağıya indi korkudan  öfke saçan yüzüne bile bakamıyordum "yürü lan gidiyoruz" dedi Kadire elimi bırakıp hemen abisinin peşine takıldı.

Elifin yanına çıkmıştık istemesem bile yanında olmam gerekirmiş eltimim oda darma dumandı  elifin üstü berbat haldeydi elifin yüzüde öyle kötü dövmüştü. Hatun  anne ona"ah elif kızım ah  eşini bu kadar sinirlendirme  canı yanan sen oluyosun benim gücümde yetmiyokı onu durdura bileyim "
" ben hatalıyım anne haklı Kenan dikkatli olmalıyım" dedi
"Ne kadar sinirlense bile bunu  yapmamalıydı dövmek bi çözüm değil güç gösterisi" diye laflarına karışında Hatun  anne dik dik bana bakmıştı "haklıydı esme hakettim ben"

"kızım böyle şeylerle aklını doldurma kocan o senin eğer onu yonutmassan bu sonucu görürsün huyuna suyuna gitmeniz gerek erkekelerın, kafanda bunlar olursa daha çok diklenirsin gönlü kırılan siz olursunuz bende bu yoldan geçtim canım çok yandi  seninki yufka yürekli yumuşaklığı bilir Kenanım öyle değil gözü dönerse durmaz Elifinde aklına sokma bunları "
Odadan çıkınca beni kenara çekip bunları anlatmıştı Hatun  anne, ben kendi ailemdede görmediğim için çok zorlanıcaktım belliki ama geçiçi burdayız gittiğimizde bukadar zorlanmam.

-Kadirin ağzından -

Herşey ayarlandığı gibi gidiyodu Esmehan hiçbirşeyi anlamamıştı abimde neden gelmek istediğimi daha kimseye söylememişti geçinememek bahane bende eğer evli olursam dikkat çekmezdik esme güzel kızdı akıl çalacak kadar güzel kızdı her gün arayıp onunla yatıp yatmadığımı soruyordu onunla yatsam herşeyi bitireceğini dile getirmesi beni delirtiyor.

Esmenin benden zaman istemesi benim işime gelmişti aslında hazır olduğu zaman onu becermemek imkansız olucaktı benim için kısa bi süre bende keyif yapabilirdiim.

Geldiğimiz gibi onu görmek kalbime ferahlık vermişti o evden çıkınca peşine takılmıştım annesi gilin olduğu sokakta ev ayarlamıştım kımse anlamasın diye.
              - +18 bölüm -

Eve benden önce girmişti ben  girdiğimde kırmızı gecelikle  karşımdaydı
"hoş geldiniz beyefendi"
"hoş buldum hemde çok hoş buldum"
Konuşmamıız yarıda keserek onu hemen yatağa attım özlemiştim sesisini, kokusunu, altımda inlemesini bu kadını becermeye hiç doymıyıcaktım. Ters çevirip Hızlıca içine  girdiğimde
"ahhh yavaş ol"
"neden sert isteyen sendin"
"abin gece pert etti beni"
"deli yine birşeylere sinirlenmişti"
Elif bunu söylediğinde dikkatımı çekmişti vucudunda ki morluklar

Sinirimden daha hızlı içinde hareket etmeye başladım canının yanmasını önemsemeden
"sana defalarca dedim altına yatmıyıcaksın onun diye"
"bu kadarmı azmıştınmı kendini bu hale gettirttin"
"aaah kadir yavaş olur nolur içim parçalanıyo"
"napabilirim abini sen daha iyi biliyosun nasıl karşı koyıyım abine seninle konuşmamın üstüne geldi  gözü dönmüştü"
"Kaç defa yattın lan altına "
"Kadir saçmalama ben onun karısıyım ne kadar kaçabilirim ondan istediği an altına yatmak zorundayım başka şansım yok benim senin gibi değilim ben adım kısıra çıktı zaten korunduğumu bile bilmiyo isteklerini yapmalıyım"

Onunla içim bitince kenara attım kendimi "yiyecek birşeyler hazırla"
Bende onu çok hırpalamıştım hali yoktu "bırazdan hazırlarım" deyip elini sakallarıma atmıştı ah bu küçük şeytan işini çok iyi biliyodu
"Elif sana defalarca dedim abime diklenme canını yakıyo hoşlanmaz böyle şeylerden sözünü dinle"
"sen koluna takmışsın karını bide sümsük eline yapışmış naapmalıyım senin için başka şansın yok benden unutma  bi  gün o adamdan kurtarıcaksın beni"
Tekrar üstüme çıkmıştı sanki hırpalanan o değilmiş gibi hemen üstümde zıplamaya başladı karşımda sallanan memelerini hemen kıskacıma aldım dayanamayarak onu altıma aldım en derinlerine kendimi iterken telefonum çaldı uzanıp baktığımda abimdi açmazsam neler olcağını biliyodum "sessiz ol abim"
"aç duysun seslerimi belki o zaman anlar boynuzlarını"
"elifff canımızdan edersin bizi"
Bana güven vermeyen bi halde kendi yerlerimizi değişti bu sefer işine yukarda devam ediyo korkusuzca telefonu açıp "efendim abi" dememle elifin ağzını kapattım akıllanmaz bir kadındı " elifi babası gile bıraktım abi"

"tamam geliyorum"

"kızım sen anlamıyomusun bekar olsaydım seslere birşey demezdi abim bir orospu buldum beceriyorum sanardı şimdi evliyim beni rezil eder"
"kalk üstümden gitmem lazım sana çok sinirlenmiş haber vermemişsin yine"
"off banane ya sıkıldım ben ya adımımı bile ona söylemekten"
" kızım her gün annemdeyim diyip altıma geliyodun napsın adam onada tak etti" diyim sırttım.
"sen kal bu halin dikkat çeker sabah gel" diyip çıktım.

Asıl sıkıntı abim değildi en fazla ıkı vurur konu kapanır esmehanın gözü açılmamalı yoksa biteriz biz

İçeri girdiğimde esme  küçücük bedeniyle beni saklamaya çalışır bir haldeye eve sokmaya çalışıyodu bilmiyoduki abim terasta bizi izliyo  abimden çok korkmuştu belliki... Bu iyidi benim için nerede olduğumu uzatmazdı

Sabah kahvaltıdan önce elife yazmıştım gel diye kahvaltı esnasında gelmesi ve sofraya oturması abimi delirmişti onu yukarı çıkardığında anlamıştım ne yapıcağını esme korkudan elime yapışmıştı bende karşılık olarak sıktım elini aslında kendi öfkemi susturmak için di sevdiğim kadını koruyamamanın acısıyla elif akıllılık yapıp dayaktan kaçmak için abimi farklı şekilde yatıştırmaya kalkarsa abim bedenindeki izleri görebilirdi..

Biliyorum bölümü çok geçiktirdim düzgün bir bölüm için önce aklımda toplamalıydım.

Düşünce ve fikirlerinizi bekliyorum...