Bu Kız

Bölüm 2

Selam. Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🌴💖

~~~~~~

Mahkeme günü öncesinde Aras Bey ile bir kere daha konuşmam gerekiyordu. Bu davayı kaybedemezdim. Aras Bey ile karakola alındığı gün konuşma şansı yakalayabilmiştim ve bunu bugün de tekrardan yapmak zorundaydım. Aras Bey olur da yine alaycı davranırsa bu sefer işimiz yaştı. Yeniden karakola gelmiştim fakat bu sefer polisler beni farklı bir yere yönlendiriyorlar. Nezarethaneye gidiyorduk.
Nezarethaneye girdikten sonra arkamdan polis yine kapıyı kilitlemişti.

Aras Bey'in yanına yürüdüm.
"Avukat Hanım? Bu sıkıcı hayatımın içine çiçek gibi doğdunuz." onu takmadan konuşmaya başladım.

"Merhaba. Aras Bey sizinle son kez mahkemeden önce konuşmak istedim. Ne yapıcağınız hakkında."dedim.
"Aras Bey lütfen şuan ki gibi mahkemede de davranmayın. Babanız sizin içeride daha fazla kalmamanız için elinden geleni yapıyor. Yapmanız gereken sadece özür dilemek ve ciddi olmak." dedim.

"Nasıl davranıyorum?" diye sordu bana. Sorusu çok masumca gelmişti gözüme.

"Alaya alıyorsunuz. Sanki şuan sizi şakadan buraya koymuşlar gibi davranıyorsunuz." dedim.

"Hayat çok sıkıcı bebeğim eğlence lazım." dedi.

"Bakın aynı şuan yaptığınız gibi." diyerek işaret parmağımla kendisini gösterdim.

"Ama hayat sıkıcı değil mi bebeğim?"

"Aras Bey lütfen. Bazılarımız için bazı şeyler sıkıcı olsa bile zorunlu olabiliyor. Konunun ciddiyetinin farkına varın. Hapise girebilirsiniz. Diğer cezalar gibi olmayabilir."dedim. Ve kafamı tekrardan ona çevirdim." Ayrıca benimle olan saygı sınırlarını aşmayın."

Gözlerime biraz baktıktan sonra kafasını olumlu yönde salladı. "Tamam, çabalayacağım. "
Bunu duyunca gülümsedim. Onun bakışları gülümsememde takılı kalmıştı.

"Teşekkür ederim. Size iyi günler diyeceğim de biraz ironik olucak." dedim.
Yarım bir şekilde güldü ve "Biraz mı?" diye sordu. Bir an kendime geldim. Ne yapıyordum böyle? Muhabbet etmeye mi gelmiştim buraya?

Hafif bir şekilde öksürdüm.
"Neyse ben gidiyim." dedim ve elimi kaldırıp salladım. Ne yaptım? Elimi kaldırıp salladım mı? Ben? Dışarıya polisin yanına doğru yürürken hafif gülüş sesini duymuştum.

(Mahkeme Günü)

Mahkeme günü çabuk gelmişti. Umarım Aras Bey ciddi kalırdı. Eğer kalmazsa mahkeme taraflıca uzatılabilirdi. Herkes yerli yerine geçmişti. Aras Bey de getirilmişti. Aras Bey birini ağır bir şekilde yaralamıştı. Kim olduğunu bile göremiyoduk. Adam hastanedeydi. Burnun kırık olduğu ve yüzünde morluk olduğunu bilgisi verilmişti sadece.

Mahkemede tanıklar olmak üzere bir çok kişi konuştuktan sonra hakime kararını vermişti.

Suçun işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık sebebiyle tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaatin oluşması gerekiyordu bu sebeple mahkeme bir kaç günlüğüne ertelenmişti. Aslında böyle bir sonuç çok, olağandı. Aras Bey'in geçmişte yaşadığı küçük gözaltılar bu sonucu doğruyordu.

Topuklu ayakkabılarımdan çıkan ses bütün koridorda yankılanırken dışarı çıkıp arabama doğru yürüdüm. Aras Bey şuan serbestti ve herhangi bir olaya karışmazsa mahkemede de bu durumu kullanabilirdim.

( Aras Demirer )

"Sonunda amına koyayım. Mahkemeyi bu kadar uzatmaman gerekiyordu gerizekalı." diye telefonu açtım.

"Abi sen dedin uzat diye. " derin bir nefes aldım.
"Abi git konuş diyorum sana. Ne bu tantana? Kızı 3 kez avukatın oldu diye nasıl aşık oldun anlayamadım ama?"
diyince gözlerimi yumdum.

" Bilmediğin şeylere burnunu sokma kardeşim. Daha önceden tanıyorum ben onu. " dedim.

" Abi ne iyi işte arkadaşın değil mi? " dedi.

" Nerenden dinliyorsun anlattıklarımı amına koyayım ya. Kız beni karakola düşmesem görmüyor bile." dedim. O sırada arkadan hışırtı sesi geldi.

" Birazcık atak mı yapsan kanka? Maazallah kızın etrafı doludur falan. Kapmasın başka bir avukat kızı? " diye telefonu salak Emir' den almış konuşan Merve'ydi.

" Kim kapıyormuş ya. Sikerim hepsinin belasını." diyip telefonu kapattım.

Bir şeyler yapmam gerekiyordu gerçekten.
Telefonda Bade Hanım ismini bulup aradım.

Ve o güzel, ince ama bir o kadar da güçlü sesiyle konuşmaya başladı.

"Efendim Aras Bey?" dedi. Sesimi çıkaramadım bir an.
" Aras Bey?" diye tekrardan seslendi.

" Bade Hanım? Şey ben size bir şey sormak için aramıştım da." dedim. Niye bu kadar heyacanlanmıştım birden? Nezarethanede hiç böyle olmuyordu.

" Dinliyorum."

" Benimle bir yemek yer misiniz?" dedim hızlı hızlı. Sessizlik oldu. Demese miydim?
" Mahkeme hakkında konuşmak için." diye ekledim hemen.

" Ne zaman Aras Bey? " O kadar çok Bey diyordu ki Bey kelimesini sikicektim artık.

" Ne zaman müsaitseniz o zaman Avukat Hanım. " dedim.

" Yarın müsaitim. Siz?" dedi. Bu kadar erken beklemiyordum.

" Evet, evet. Size her zaman müsaitim." dedim. Yeniden bir sessizlik oldu.

" Tamam o zaman. İyi günler." dedi Bade.Güzelimin sesi titremişti.

" İyi günler. " diyip telefonu kapatmasınıı bekledim.

Bir dakika ne demiştim ben?

"Size her zaman müsaitim."

~~~~

Selam. Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🌴💖