Bu Kız

Bölüm 13

Vote yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Yukarıya şarkı bıraktım belki dinlemek istersiniz. Ki bence dinleyin. :-*

~~~~~~~~~~

Aras ile birlikte birkaç şarkı ve benim içtiğim birkaç bardaktan sonra arabaya bindim.

Aras yanıma geçtiğinde çok sakin bir şekilde arabayı çalıştırdı ve ilerlemeye başladık. O sadece bir bardak içmişti.

Böyle kıyak bir arabayı nereden bulduk acaba? Ona döndüm. "Bu araba kimin?"

"Benim." diyince gözlerimi açarak ona baktım.

"Wooooowwwww." diyince kaşlarını çatarak gözlerini ağzımda dolandırıp çekti.

"Bebeğim düzgün oturur musun?" diyince yere uzanan bacaklarıma ve aşağıya doğru kayan üst gövdeme baktım. Sonra ona döndüm. Bacaklarıma kısa bir bakış atıp kafasını hemen önüne çevirdi.

"Niye kiiii?" diye sordum muzip bir ses tonuyla.

"Dikkatimi dağıtıyorsun." kaşlarımı çatarak ona alttan alttan baktım.

"Yoooo." diyerek ona baktım.

"Bir şey yapmadım kiii. Sadece konuşuyorum hem. İstersen konuşmam. Zaten senin de dikkatin ne çabuk dağılıyor öyle. Acemi şoför müsün? Aman Allahım. Canım tehlikede." dediğimde bana döndü. Kaşları derince çatılmıştı.

Ayaklarımı düzelterek dik oturdum. Yüzünü yola dönmüştü. Elimi kaşlarına getirdim. Kaşlarının çatıklığını düzelttim. " Bak çok kaşlarını çatarsan kırışır güzel yüzün. "diyince bana bakmaya başladı.

Sonra aklıma gelen şeyle ağzımı elimle kapattım. " Hih. " diyince gözlerini dudaklarımdan ayırıp bana bakmıştı ki arkadan korna sesinin yükselmesiyle önüne dönüp ağzının içinde bir şeyler mırıldanarak önüne döndü.

Sonra bana kısaca baktığında elimin hala ağzımda olduğunu görünce sordu. "N'oldu güzelim?" diyip boşta bacağımın üzerindeki elime elini getirdi.

"Ayy az önce dedin ya. Dikkatim dağılıyor diye. Ben konuştum. Konuşmıycam şimdi bak. Bir iki üç tıp." diyip ağzımı ellerimle tekrardan kapattım.

"Güzelim ben öyle bir şey mi dedim. Konuş istediğin kadar."

Kaşlarımı çattım. "Ama dediiiin kiii dikkatim dağılıyoooo."

Diyince gülmeye başladı.

"Komik mi neye gülüyon sen?" diye sordum.

"Hiiç" dedi Aras.

"Söyle, söyle sen."

"Yok bir şey bebeğim." Dedi Aras gülerek.

"Yaaa." diyince bana döndü.

"N'oldu?"

"Ya niye kavga ederken böyle diyorsun?"

"Kavga mı ediyoruz. Ayrıca ne demişim güzelim." dedi Aras arabayı durdurarak.

Kollarımı bağladım. "Konuşmıycam. Hıh." dedim ve cama döndüm.

Yemin ederim farklı bir insan çıkıyor sarhoş olunca içinden.

"Ben sarhoş değilim!" diye bağırdım birden.

"Bebeğim sana sarhoşsun diyen oldu mu ki?" dedi Aras. Emniyet kemerini çıkartıyordu.

"O dedi." diyip işaret parmağımla kendimi gösterdim.

"Ne?" dedi ve bir kaç saniye yüzüme baktı.

"İç sesim." dedim açıklamak istermiş gibi.

"Ha ondan. Tamam sen ona bakma. Hiçbir şey bilmiyor o." dedi ve arabadan inip yanıma geldi ve kapımı açtı.

"Hadi güzelim. Eve bırakıyım seni."

Kaşlarımı çattım.

"Yani ben hiçbir şey bilmiyor muyum?" dediğimde Aras kolumdan tutmuş çıkmamı bekliyordu.

"Vallahi pes." dediğinde kaşlarımın çatıklığını bozmadan bakmaya devam ettim Aras'a.

Kolumu elinden kurtardım ve yalpalanarak aşağı indim.

"Uğraşma o zaman benimle. Zaten kimse benim yanımda bile değil. Sen de git. Herkes gitti zaten." Burnumu çektim. "Bir tek sen kalmıştın." dedim gözlerim dolu dolu.

Arabanın kapısını kapattı. Kaşlarını çatarak bana baktı. "Bebeğim." dedi ve elimi tuttu. "Ben buradayım." dediğinde çenemi tuttu ve göz göze gelmemizi sağladı.

Gözlerine bakınca yutkundum. "Sen de öğrenince gidersin." dediğimde bakışmamıza son vererek elinden çantamı aldım ve apartmanın kapısına doğru yürüdüm. Çantamı açtım ve anahtarı bulmaya çalışırken Aras arkamdan geldi ve bir eliyle belimi tutarak bir eliyle kapıyı açarak geçmemi sağladı. Yalpalanarak yürürken kapının kapanma sesiyle birlikte kendimi havada buldum. Aras beni kucaklamıştı.

"OHA," dedim yere bakarak.

Aras kafasını çevirdi. "N'oldu bebeğim."

"Aras," dedim kafamı ona çevirerek.

"Bu muhteşem bir şey." dedim.

"O ne Aşk Şarabım." dediğinde ona bakmaya başladım. O ise asansöre doğru yürümeye başladı.

"Şey.." dedim Aras'ın güzelim yeşil gözlerine bakarken.

"Hayat yüksekten daha eğlenceliymiş." dediğimde bana bakıp gülümsedi.

"Ne zaman istersen alırım kucağıma seni." dedi ve asansörün gelmesi için tuşa bastı. "Hem baban da seni küçükken kucaklıyordur. Özlemini artık benimle gidericeksin."dediğinde gözlerini bana çevirdiğinde yutkunmam bir oldu.

"Ama sen asansöre binemiyordun." dedim yüzünden gözlerimi kaçırarak.

"Bugünlük bir istisna deyelim." dediğinde asansöre bindik. Aras tekrardan düğmeye bastı.

Asansörden inene kadar konuşmamıştım. Başımı Aras'ın boynuna yaslanmış ve gözlerimi kapatıp uyku ile uyanıklık arasında gidip gelinen evredeydim.

"Bebeğim." dediğinde gözlerimi açamıyacak kadar yorgun ve bitmiş hissediyordum.

Aras'ın kapıyı açıp belli bir süre sonra beni yumuşak bir yere bıraktığını hissettim. Yanağıma derin bir öpücük bıraktı ve saçlarımı kokladı. "Seni hiçbir zaman yalnız bırakmayacağım." diyip bir kere daha saçlarımı koklayıp öpücük bıraktı. "Aşk Şarabım seni çok seviyorum." dedi ve üzerimi örttü yanımdan uzaklaşıcaktı ki zorla gözlerimi açtım ve Aras'a baktım.

"Öyle şeyleri anında söyleme." dediğimde bana tekrardan döndü.

"Nasıl şeyler sevgilim?"

"Böyle var ya... Kalbimi yerinden çıkaran o sözler.. Onları diyorum.. Anında söyleme." kesik kesik söylediğim sözlerin ardından tekrar uykuya gömülmeden önce yanımda hissettiğim sıcak göğüse sığındım. Aras kollarını belime sardığında uykuya kendimi bırakmıştım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Selamlar.

Hergün bölüm atmak çok zor o yüzden arada bir- iki gün bölüm atmayabilirim.

Neyse diğer bölümlerde görüşürüz bebeklerimmmmm. 😽