Bu Kız

Bölüm 4

Selam. Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🧸🌻
Yukarda şarkı var. 😽

~~~~

(Aras'tan.)

"Ben severim." dedim.

"Hı?" diyince tepkisine hafifçe gülümsedim. Yüzü kızarmaya başlamıştı, utanmıştı.

"Ben diyorum seni severim." derken hala yüzüme şaşkın ve masumca bakıyordu.

Elindeki çatalı tabağın yanına bıraktı. "Aaaa telefonum çalıyor ben gidip bakıyım. Siz de doydunuz sanırım sonra da kalkarız. Hemen geliyorum." diyip çalmayan telefonunu da alıp tuvaletlerin olduğu kısma resmen uçarak gitti.

Hayır yani bu kız mı çok saftı yoksa anlamamazlıktan mı geliyordu bilmiyordum ama ben her defasında ona böyle şeyler dediğim zaman uçarak kaçıyordu resmen. Elimle garsonu çağırdım ve hesabı istetip garson getirince de ödedim.

"Aras Bey.." diye geldiğini belli edince o tarafa döndüm. Kahverengi saçlarının ön kısmı ıslanmıştı. Büyük ihtimal yüzünü yıkamıştı.

"Hazırsan çıkalım." dedim. Aslında içimden bağra bağıra yaptığım itirafın etkisiyle sırıtmak gelsede normal durmaya çalışıyordum.

"Hazırım. Çıkalım." diyince elime kabanıyla çantasını da alarak ayağa kalktım. Kalkınca da elimdekinleri ona verdim. Elimden kabanıyla çantasını alırken eli elime değince elinin çok soğuk olduğunu fark ettim. Üşümüyor muydu bu kız?

Elimdekileri alıp kabanını üstüne giymeden çıkışa doğru yürümeye başladı.

"Bade." dediğimde bana döndü. "Üşümüşsün. Niye giymeden dışarı çıkıyorsun?" diyip az önce verdiğim kabanı elinden aldım ve giyebilmesi için iki tarafından da açtım.

"Gerek yoktu ya. Siz hiç uğraşmayın zaten şimdi arabaya binicem." diyip kabanı elimden aldı. Yüzü yeniden kızarmıştı. Çok tatlı utanıyordu. Utanıyor muydu?

Dışarı çıktığımızda ikimiz de valeden arabaları istedik.
O sırada bir tane vale yanıma geldi ve konuşmaya başladı.
" Aras Bey? Çok özür dileyerek söylemek istiyorum ki sizin arabayı bizim çocuklar yanlış yere park etmişler bu yüzden de arabanız çekilmiş."dedi adam mahçup bir şekilde." Ama yarın sabaha kalmadan arabayı çeken firmayla iletişime girip arabanızı hemen getittireceğime emin olabilirsiniz. "

Yanımda Bade olmasaydı gösterirdim ben yanlış yere park etmeyi.

O sırada Bade'nin arabası gelmişti ve tam biniyordu ki göz göze geldik. " Ben bırakabilirim isterseniz? "

" Gerek yok size zahmet olmasın. Bir taksi bulur giderim."

"Ne zahmeti Aras Bey lütfen. Elime yapışmaz ya."

Arabanın o tarafa doğru yürüdüm ve "Bir şartla kabul ederim. Kabulseniz gideriz." dedim.

"Yapılabilecek bir şeyse yaparız yapılamıyor ise şurdaki taksi sizi bekler Aras Bey."

"Bade bana lütfen Aras de." Ben ona ne zamandan beri Bade diyordum bilmiyorum ama lütfen kabul etsin. "Uzuuuuun bir mazimiz var biliyorsunuz. Hapis mazimiz. Hem yaşlarımız da yakın neden bana-"

Derin bir nefes verdi. "Tamam." yüzüme göz gezdirdi. "Aras."

Yüzümdeki büyük gülümsemeyle arabanın yan koltuğunu açıp oturdum. Bade de arabaya binip çantasıyla kababını arka koltuğa bıraktı ve arabayı sürmeye başladı.

"Teşekkür ederim." dedim belli bir süre sonra. Arabayı sürmeye başladıktan kısa bir süre sonra evimin adresini vermiştim.

"Rica edem Aras Be-" tam bey diyecekti ki benimle göz göze geldi. Önüme dönüp hafifçe dudaklarımı kıvırdım.

Arabayı sürmeye devam ederken " Çok yakın oturuyoruz sanırsam." dedi. Bilmiyordu ki aynı apartmana doğru sürdüğünü.

"Aras B-" derken nefesini verdi. "Aras.. Yanlış adres vermiş olmayasın?" dedi geldiğimiz yere bakarak.

"Yoo. Bir yanlışlık yok Bade. Bak şurası benim evim." diyerek apartmanı gösterdim.

"Ama benim de evim orası. Sizinle nasıl hiç karşılaşmadık?" dedi Bade.

"Çünkü yeni taşındım."

"Ama binada kiralık ya da satılık daire yok?" dedi kaşlarını hafifçe çatarak.

"Zaten o ev benimdi. Ben sadece taşındım Bade. Hadi inelim.Yolun ortasında kaldık böyle. " dedim olayı daha da açmaması için.

Ben indikten arabayı park etmek için tekrardan çalıştırdı ve kusursuz diyebileceğim şekilde arabayı park etti. Bu kadın her konuda mükemmeldi gerçekten. Arabadan eşyalarını arka koltuğa doğru eğilerek aldı. Dışarı çıktı ve yanıma doğru yürüdü.

" Ee kaçıncı kattasınız?"

"5.kattayım."

"Öyle mi? Zaten karşılaşamazmışız ben 8. Kattayım çünkü." Evet eğer lanet kadın evini bana verseydi şuan aramızda kimse olmayabilirdi be güzelim.

"Ben asansör kullanamıyorum zor durumda kalmazsam. Belki de ondan karşılaşmadık." dedim. Asansöre binemiyordum. Asansörde kalma korkusu bana on katı, yürüyerek çıkartabilirdi.

"Aa öyle mi? İyi ki daha yukarı katlarda oturmuyorsun.Gerçi 8 de bayağı yüksek ama.. "dedi bu sırada biz asansörün gelmesini bekledik ve Bade asansöre binerken bana el salladı. "Görüşürüz o zaman." dedi gülümseyerek.

Ben de elimi havaya kaldırıp el salladım. Asansör kapısı kapanmıştı ve ben son cümlemi söyledim.

"Daha çok görüşeceğiz güzelim." dedim ve merdivenlere doğru yöneldim.

~~~~~~~

Selam. Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🧸🌻

Umarım beğenirsiniz. Takip etmeyi unutmayın. 😽