Bu Kız

Bölüm 14

Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Üstteki şarkı ne alaka bende bilmiyorum. Ama uyumlu gibi de. Bilmiyom.

İyi olun olur mu?

~~~~~~~~~~~~~~~~~

(Aras Demirer)

Güzel kızım kollarımda uyuyordu. Ne kadar uzun zaman bunun hayalini kurdum bilmiyordum ama şuan kollarımdaydı. Sanırım artık tamamen uykuya dalmıştı. Kafasını yavaşça göğsümden çekerek yastığa bıraktım. Üzerinden yorganı çektim ve üzerimi değiştirmeye başladım. Umarım kızmazdı. Ama böyle yatmasına da gönlüm el vermemişti. Üzerini değiştirdikten sonra saate baktım. Gece saat 2.30 'du. Üzerine kendi sweetlerimden birini ve eşofmanlarımdan birini giydirmiştim. Yanına tekrardan uzandım ve saçlarını ellerimle okşamaya başladım. Çok güzel kokuyordu. Daha fazla sapık gibi kızı koklamasan mı? Bade sağ tarafa dönük yatıyordu. Ona biraz yaklaştım ve ellerimi belinde birleştirip biraz kendime çektim. Artık sırtı göğüsüme dayalıydı. Yanımdaki konidinin üzerindeki abajur hafifçe dönerek kapattım. Bade'nin kokusuyla uyumak harika bir şeydi. Bende bağımlılık yapıcağı belliydi.

(Bade Çiçek)

"Onu bu evde daha fazla istemiyorum."

...

"Senden nefret ediyorum!"

...

"Seni o ölmeseydi de sevmiyecektim. Sakın kendini boş umutlara kaptırma."

...

"Sen yaşamayı hak etmiyorsun!"

...

"Keşke seni doğurmasaydım. En büyük pişmanlığım sensin!"

"Anne." diye mırıldandım.

"Böyle olsun istemedim." diye bir kez daha mırıldandığım da. Bir şeyin kırılış sesini duymama aniden gözlerimi açtım. Aras başımda bana telaşlı gözlerle bakıyordu. Bir dakika Aras neden başımdaydı?

"Aras?" dediğimde elimdeki eldiveni çıkarıp kenara attı. Boynunda mutfak önlüğü vardı.

"Sevgilim. İyi misin?" dedi telaşla.

"Hm-hm." dedim. Aras bana döndü ve konidinin üstündeki sürahiden su katıp uzattı. Tamamen doğrulup elinden bardağı aldım ve içmeye başladım.

"İyi misin bir tanem." diyip eliyle önüme gelmiş saçlarımı düzeltti.

"İyiyim ya. Hep görüyorum bu kabusları. Alıştım artık. Birazdan toparlanırım."dedim ve bardağı komidine bıraktım.

Aras'ın eli durdu ve bana bakmaya başladı. Sonra birden beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı bana. Sanki beni kimsenin ondan almasını istemiyor gibiydi. Ellerimi boynuna dolandım ve gözlerimi kapattım.

" Seni seviyorum." dedim ve boynundan kokusunu içime çekerek nefes aldım. "Yanımda olduğun için teşekkür ederim bebeğim." dedim ve bir elimle boynundaki saçlarını okşamaya başladım.

Aras beni biraz daha kendine çekerek kucağına aldığında hep onun boynunda yaşamak istemiştim.

Kaç dakika olduğunu bilmiyordum ama belli bir süre sonra başımı kaldırdım ve ona baktım." İyi ki hayatımdasın." dedim. Acaba ben bir gün ona olanları anlatınca gitmek ister mi?

Gülümsedi ve beni kucağından kaldırmadan ikimizi birlikte yataktan kaldırdı. Ellerim hala boynuna dolalıydı ve yüzlerimiz çok yakındı. Yüzlerimizi yaklaştırıp dudaklarımızı birleştirdim.

Dudaklarımızı birbirinden ayırdı ve "Hadi bebeğim ilk önce kahvaltı. Sonra seni ben öpüceğim. Başın ağrımaya başlamıştır bile. Sonra da hemen ağrı kesici iç. İçtiğin çok ağırdı." Ben ilk defa bu kadar düşünülüyordum. Bu beni çok mutlu ve kıymetli hissettirmişti.

Aras'ın pürüzsüz yüzünün sağ kısmına kocaman bir öpücük kondurdum. Sonra bir tane daha. Ve sıbda bir tane daha. Neredeyse yüzümün her tarafını öptükten sonra Aras'ın gözlerine baktığımda yüzünde memnun bir gülümseme vardı. Onun gülümsemesinş görünce bende gülümsedim. "Seni harbiden seviyorum ben." dedim.

"Ben de seni harbiden seviyorum güzelim." dedi ve dudaklarıma bir öpücük kondurup beni mutfak masasının sandalyelerinden birine bıraktı. Bir kez daha bu sefer burnumu öptü ve tezgaha doğru ilerledi. Masadaki küçük tabaklarda iki tane reçel olduğunu tahmin ettiğim şeyleri masaya bıraktı ve beni her gelişinde bir kez daha öperek kahvaltıyı hazırladı.

~~~~~~~~~~~~~~~

Yine mini bir bölüm daha.

Kafanızın dağılması ve kendi kafamın dağılması için bölüm atıyorum. Umarım bir nebze de olsa dağılabilir kafanız.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. İyi ki varsınız bebeklerimm