[Zawgyi]
တစ္ရက္ အတန္းပိုင္ဆရာမက လင္းလြန္းသူရဲ႕အုပ္ထိန္းသူကိုေခၚေတြ႕တယ္။ဘယ္သူကထင္ထားမွာလဲ ရုပ္ေလးေခ်ာသေလာက္ ေျပာရဆိုရခက္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရလိမ့္မယ္လို႔ေလ။
ဆရာမ်ားနားေနခန္းထဲကိုအေနာက္တိုင္းဝတ္ဆံုျပည့္နဲ႔ေရာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို အားလံုးကေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
"ဟို...ဒီက.."
"လာေလ.."
ခပ္ေအးေအးေလသံကထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္မွာ ထိုလူရဲ႕ေက်ာအေနာက္ဘက္ကေန ေက်ာင္းသားသစ္ကေလးေပၚလာသည္။ေခ်ာေမာသည့္အမ်ိဳးသားက ထိုကေလး၏လက္ကိုဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး သူမအေရွ႕လာရပ္၏။
"ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုလို႔.."
ေဒၚမ်ိဳးသႏၲာက အသက္သိပ္မႀကီးေသးပံုေပၚသည့္ထိုအမ်ိဳးသားအားၾကည့္ကာ လင္းလြန္းသူအားလက္ညႇိုးၫႊန္ျပလိုက္၏။
ဆတ္ခနဲေခါင္းညိမ့္ျပၿပီးေနာက္ သူမအားေက်ာ္ကာ သူမအေနာက္ရွိထိုင္ခံုတြင္သြားဝင္ထိုင္လိုက္တာေၾကာင့္သူမပင္အို႔တို႔အမ္းတမ္း။
"ထိုင္ပါအံုး ဆရာမ..."
ထိုင္ေနသည့္ထိုလူကိုသူမကပင္လာေတြ႕ရတာမ်ားလားဟုပင္ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။
"အမ္...အာ...ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့.."
အမ်ိဳးသားငယ္၏အသံသည္ ၾသဇာအာဏာအျပည့္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္သူမပင္နာနာခံခံ လိုက္နာမိ၏။အထက္အရာရွိအားေတြ႕ရသလိုသူမမွာ စကားစဖို႔ရာအတြက္အနည္းငယ္ရွိန္ေနမိသည္။
"ဆရာမက ေခၚတယ္လို႔ ေျပာတယ္..ကိစၥရွိလို႔လား."
"ရွင္..ကိစၥရယ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ပါဘူး??."
"ဒါဆို ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုသပ္သပ္ေတြ႕ခ်င္တာလား"
မင္းရဲေက်ာ္စြာ၏အေျပာေၾကာင့္ အတန္းပိုင္ဆရာမမွာ ဘာဆတ္ေျပာရမွန္းပသ္မသိေတာ့ေခ်။သူမက ေဘးတြင္ရပ္ေနသည့္ လင္းလြန္းသူကိုၾကည့္ကာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္ေလသည္။
"ရွင္က..ဒီကေလးရဲ႕.."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ပတ္သတ္မႈကို သိခ်င္တာလား..."
"!?"
"ေနာက္ရက္မွ သန္းေခါင္စာရင္းနဲ႔ သပ္သပ္လာခဲ့ပါ့မယ္...ဆရာမေျပာစရာမရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္."
YOU ARE READING
ကိုယ္ပိုင္ကမၻာေလး (ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာလေး)
Roman d'amourmpreg...ျဖစ္ပါသည္။စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ျဖစ္နိုင္သည္မ်ားမဟုတ္ပါ။ႀကိဳက္လ်ွင္ဖတ္ရႈ႕နိုင္ၿပီး မႀကိဳက္လ်ွင္လွည့္ၿပန္နိုင္ပါသည္။သေဘာရွိပါ။ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစရွင္။
