[Zawgyi]
အလကာၤဟိန္းသူ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚအင္မတန္စိတ္ရွည္ေသာသူျဖစ္သည္။စာသင္ခဲ့တာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ ဒီဘိုးေအေလးနဲ႔အေၾကာတစ္စက္ကေလးမ်ွပင္မတည့္တာ မည္သည့္အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္နည္း။
"ဆရာ...ဒီပု႐ြက္ဆိတ္ကိုၾကည့္ပါအံုး...ထူးဆန္းမေနဘူးလား.."
"ထူးဆန္းမေနပါဘူး...စာေရးမွာသာေရးစမ္းပါ...ေမာင္မင္းၿကီးသားရယ္.."
မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္က စားပြဲေအာက္မွားဆင္းထိုင္ၿပီး အလကားအားအားယားယား ေလ်ွာက္သြားေနသည့္ ပု႐ြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ကို စာ႐ြက္ေပၚေကာက္တင္ထားသည္။ေဘးတြင္ေတာ့ လင္းလြန္းသူက တကုတ္ကုတ္ျဖင့္စာထိုင္ေရးေန၏။
"ဟာ...ဆရာ...ၾကည့္ၾကည့္ ဒီေကာင္က ေနာက္ပု႐ြက္ဆိတ္ထီးေလးကို kissေပးေနတယ္.."
အလကာၤဟိန္းကသူ႔မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ မ်က္ရံုးေတြကိုဖိနွိပ္လိုက္တယ္။ဒီေခြးေကာင္ေလးက စာေမးပြဲထက္ ပု႐ြက္ဆိတ္အထီး ၊ အမ ကိစၥကပိုစိတ္ဝင္စားေနတာကခက္သည္။
"ဆရာ...!"
"ဘာတုန္းကြာ..."
"အထီး နွစ္ေကာင္က ကစ္ ေပးလို႔ရလား.."
အလကာၤဟိန္း ေခတၱဆြံ႕အသြားရသည္။သူ႔ပါးစပ္ကေန"ဒီေခြးသား!!..ဘာေတြလာေမးေနတာလည္းဟု"ထြက္မိေတာ့မလို႔ လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ တံေတြးအျမန္ၿမိဳခ်လိုက္ရ၏။
"မင္း ဘိုးေအႀကီးကို...အဲ့တာက အထီးလို႔ဘယ္သူေျပာလဲ...အမလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့.."
စာ႐ြက္ေပၚမွာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕ဆံုေနသည့္ပု႐ြက္ဆိတ္နွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္ေနရာမွ တရွဴးရွဴးေဒါသထြက္ေနသည့္ ဂိုက္ဆရာအားျပန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္၏မ်က္နွာသည္ အျမင္ကပ္ခ်င္စရာေကာင္းစြာ သူ႔အားၿပံဳးျပေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္သိတယ္...အဲ့တာ အထီးပဲ.."
"မင္းကဘာကိုေသခ်ာေနတာလည္း?"
"ဆရာေတြးၾကည့္ေလ..."
"ဒီ ေဖ...!...အားရား...ငါေသြးတတ္!!"
လင္းလြန္းသူက ဘာမွအေရးမစိုက္စြာ စာေရးၿပီးေနာက္ ဆရာျဖစ္သူဆီစာအုပ္ထိုးေပးေလသည္။မ်က္ခံုးပင့္ကာၿပံဳးေနသည့္မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ေၾကာင့္ေဒါသူပုန္ထေနသည့္ အလကာၤဟိန္းမွာ စာ႐ြက္ကိုၾကည့္ၿပီး အေတာ္ေလးစိတ္ေလရသည္။
YOU ARE READING
ကိုယ္ပိုင္ကမၻာေလး (ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာလေး)
Romantizmmpreg...ျဖစ္ပါသည္။စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ျဖစ္နိုင္သည္မ်ားမဟုတ္ပါ။ႀကိဳက္လ်ွင္ဖတ္ရႈ႕နိုင္ၿပီး မႀကိဳက္လ်ွင္လွည့္ၿပန္နိုင္ပါသည္။သေဘာရွိပါ။ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစရွင္။
