Bir malikanenin önünde durduğumuzda şaşırmıştım. Anca dizilerde görmüştüm böyle yerleri. Arabadan indiğinde aynı şekilde oturuyordum, inmeyecektim.
2 Adım attıktan sonra Aras durdu ve derin nefes alıp bana doğru döndü. Ağlamaktan kızarmış yüzüm,gözüm ile ona bakıyordum. İndiği kapıyı tekrar açarak yanıma oturdu.
Elleri ile birden boğazımı sıkınca afallamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Seni satın aldım. Artık her istediğimi yapacaksın.' dediğinde ağlamaya başladım.
'Şimdi iniyorsun.' dediğinde elinden kurtulup indim.
Bir cehennemden kurtulup başka bir cehenneme gelmiştim. Arkasından yürümeye başladığımda kapıyı orta yaşlarda bir kadın açtı. Aras hızlıca girdiğinde bense kadına bakıyordum. Bana yardım eder umuduyla.
Tam kadına bir şey diyecektim ki bir adam yanıma gelip.
'Aras bey sizi bekliyor. Yukarıdaki odada.' dediğinde çaresizce başımı salladım. Olabildiğince yavaş adımlarla yukarı çıktım. Hiçbir şeye mecalim yoktu. Düşünceler asla bırakmıyordu, babam öz babam beni nasıl satardı.
Kapısı açık odada sigara içen Aras'a baktım. Beni görünce sırıttı. Sinirlerim bu adamı her gördüğümde arşa çıkıyordu. Hızla karşısına geçtiğimde bir şey diyecekti ki lafı ağzına tıktım.
'SEN KİMSİN YA KİM? BENİ BU HAYATA NEDEN TIKIYORSUN? NEDEN AİLEMDEN ALIYORSUN BENİ' ayağa kalkıp karşıma geçti. Mimik yoktu suratında, ciddiydi.
'Yalnız.' dedi keskin bir sesle.
'Seni satan ben değilim. SATAN bir babayı gerçekten aile olarak mı görüyorsun?' dediğinde boğazıma yumru oluştu. Diyemedim bir şey.
'Bak Melek, ben senin karşında bağırabilecek bir adam değilim. Bir daha bana bağırırsan yapmak istemeyeceğim şeyleri yaptırırsın.' dönüp gideceğim sırada
'Kuralları söylemedim.' dedi
'Kural mı?' güldüm.
'Nerede yaşıyoruz Cezaevi mi?' dediğimde.
'Emin ol aratmayacağım Melek. Otur şimdi.'
'İlk olarak, ben kalkmadan kalkıp kahvaltım hazırlanacak.'
'Allah allah? Ya hazırlamazsam?'
Bana kızdığı belliydi.
'Hazırlamazsan...' deyip yanıma gelip çenemi tuttu, sıkarak.
'Haberlerde gördüğün o dayak yiyen kadınlar var ya, kendini görürsün orada. Ben seni satın aldım her saniye hatırlatayım mı?'
Kalpsizdi.
'ikinci olarak, ben uyumadan uyuyamazsın. Ben yanında yokken dışarı çıkamazsın.' dediğinde ellerinden kurtuldum. Çok oluyordu.
'Sen! Sen bana böyle şeyler söyleyemezsin !' deyip merdivenlerden aşağı inerken saçımda hissettiğim acıyla çığlık atmıştım. Saç diplerimi hissetmiyordum.
'Bırak canım acıyor!'
'Sen beni ciddiye almadın herhalde. Gör bak bakalım ne oluyor.' beni saçımdan sürükleyerek aşağı indiriyordu. Bacaklarım yanıyordu.
'TAMAM BIRAK KONUŞALIM' diye söylediklerime sadece kahkaha atmıştı. Gözyaşlarım bir bir akıyordu.
Kapısını açtığı odaya beni itekleyerek fırlattığında kanamayan yerim neredeyse azdı.
'Şimdi, günler mi haftalar mı aylar mı karar vermedim. Yemek ve su verilmeyecek sana.'
