Bu sefer gittiğimiz yollar çok daha başkaydı. Git gide ıssız yollardan gidiyorduk, artık korkamıyordum. Zaten önceden de böyle bir hayatım vardı. İnanıyorum bir gün bu şeylerden kurtulacağımı biliyorum.
'İn' diye Aras'a bakmadan indim.
Depo'nun önünde onlarca koruma vardı. Aras inince hepsi yere bakıyordu, Aras yanıma gelip kolumdan tuttuğunda bakışlarım ona döndü.
Depoya girdiğimizde az ışık vardı ve içeride kimse yoktu. Biraz korktum, çünkü Aras gerçekten öfke problemi olan bir adamdı.
'Şimdi, nereden başlayalım Melek hanım?' dediğinde ona bakmamaya çalıştım.
'Bence senin psikolojik sıkıntılarından.' ağzımdan kaçtığında hemen ona baktım, bu sefer kızgın ifade yoktu suratında diyecektim ki 5 saniye sonra eski haline döndü.
'Bir şey mi biliyorsun!' dedi hızla yanıma gelerek.
'Hayır, ne bileceğim?' dediğimde bana baktı.
'Sana çok güzel ceza vermeye karar verdim...'
Dediğinde ona bakmaya devam ettim.
'Bence... Artık evlenmeliyiz. O zaman kocandan kaçamazsın değil mi? Bir de erkek çocuk.' dehşetle gözlerim açıldı, ağlıyordum.
Ben evliliğimi sevdiğim adamla yapacaktım. Böyle değil. Asla bunu kabul edemezdim, bir de çocuk asla.
'Hayır! Böyle bir şey olmayacak. Gidiyorum ben.' dediğimde kollarımdan tutup göğsüne yapıştırdığında fısıltıyla,
'Ben Aras Yiğiterim Melek.
İzin istemem, yaparım ve bunu da yapacağım. Karım olacaksın, Melek Yiğiter olacaksın. Sanma ki karım olunca sana iyi davranacağım. Beteri olacak her şeyin. Hele ki erkek çocuk veremezsen vah haline.' dediğinde nefesim kesiliyordu.
Ben bunları kaldıramazdım.
-----------------
Merhaba..
Bölüm kısa ve geç geldi farkındayım. Kusura bakmayın lütfen, deprem beni etkiledi psikolojik olarak. Umarım siz iyisinizdir, yara bile almamış olmanızı diliyorum. Lütfen yazın iyi olduğunuzu.
kendinize çok iyi bakın dostlarım♥
bir sonraki bölüm uzun olacak☻♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefretten Aşka *TAMAMLANDI*
Teen Fiction'Sen bana muhtaç olduğunda Aras. İşte bende o zaman gideceğim.'
