Nefretten Aşka *TAMAMLANDI*

0.17

arkadaşlar bölüm gelmediği için üzgünüm, dedem yoğun bakıma alınmıştı. Şu an iyi durumu. Bölümler gelecek♥

Yazardan-

Arasın kendi hataları daha Meleği kadını yapmadan ona zarar vermeye başlamıştı bile. Evden hızla çıkıp Meleği hastaneye yetiştirmeye çalıştı. O ölürse daha yaşayamazdı.
Hastaneye geldiğinde hızla meleğini emanet etti doktorlara.
Adamlarını yere sermişti, kimin yaptığını bulduğunda onu işkence ederek öldüreceğine yemin ediyordu.
Ama önce Meleği iyileşmeliydi.
Aliyi o gece depoyu koruması için görevlendirmişti. Aliye zarar gelmemesi işine geliyordu.
Aliyi aradığında ilk çalışta açtı.
'Buyur abi'
'Siz ne sikime benim adamımsınız Oğlum!'
'Abi bir sıkıntı-'
'Başlatma sıkıntına! Evi taramışlar, bir boktan da haberini olsun! Hastaneye gel.' Bağırmıyordu ama ses tonu bağırmaktan da beterdi.

Ellerini başının arasına aldığında ilk defa çaresiz hissediyordu.

Kendine çok kızıyordu, Nalan'ın telefonundan aramıştı melek onu. Açsaydı bunlar olmazdı.

Meleğin abisi, Murat neredeydi? Evde yoktu. Aklına gelince küfür mırıldandı.

Doktor odadan çıktığında hızla yanına gitti.

'Melek hanımın neyi oluyorsunuz?' 

'Kocasıyım, söyle'

'Melek hanımın durumu endişe ettiğimiz kadar kötü değildi fakat... belden aşağısı felç olma ihtimali var.' demesiyle Aras hemşirenin yakasına yapışmıştı, güvenlik geldiğinde aras kendini çekip dışarı çıktığında boş bulduğu banka oturdu.

Kimsenin yıkamadığı Aras yıkılmıştı, hemde bir cümleyle. Düşünmek istemese akşına geliyordu Meleğe yaptıkları, şiddet, psikolojik şiddet, abisine yaptıkları, zorla yanında tutması.

Vicdan azabı çekiyordu.

Kendisi umurunda değildi meleği iyileşmeliydi, o iyileşince bu işi halledecekti. Meleğin canını yakan herkese on katını çektirecekti, en çok da kendisine.

Aliyi gördüğü gibi ayağa kalktığında bir şey yapacaktı ki etrafına baktı,durdu.

'Ali, Melek içeride bir şey olsun sağ kalanlarınıza yapacaklarımı biliyorsunuz değil mi? Keşke diğerleri gibi ölseydim diyeceksiniz.' Bakışları, sesi,vücudu o kadar sertti ki arasın.

'Abi-' dediğinde Ali'nin çoktan boğazını sıkmıştı bile, dayanamıyordu.

' Dua et Melek yaşasın Ali.'  Dönüp gidecekken 

'Abi' demesiyle aras ona döndü. Baktığında Ali konuşmaya başladı.

'Senin yaptıkların ne olucak o kıza?' Aras beyninden vurulmuş gibi hissediyordu, kendi de farkındaydı ama başkasından duymak zoruna gidiyordu.

Bir şey diyecekken Meleğin adını seslendiklerini duyunca hızlı adımlarla oraya gitti.

'Melek hanımı amileyata almadan önce yoğun bakımda tutacağız bir süre,  5 dakikalığına girebilirsiniz.'

Kafasını salladığında yavaş adımlarla odaya girdiğinde meleği makinalara bağlı uyuyordu. Kimse için ağlamayan adam küçük meleği için ağlıyordu.

'Güzelim...' yavaş adımlarla oturduğunda meleğinin yüzünü daha net gördü. Kendi yaptığı izler ilk gündeki gibi görünüyordu. Morluklar, yaralar. Daha çok yandı canı.