bugün düğün töreni yapıldı. o gelinliğini giydi ben de takım elbisemi. el ele bile tutuşmadık, isteksizce ettiğimiz yeminimizden sonra herkes bizi alkışlarken ikimizin de suratı bir karıştı.
herkes bizi tebrik ediyorken sesimizi bile çıkartmıyorduk. annem ve onun annesi konuşuyordu herkesle.
onunla arkadaş olmaya çalışıyorum. bu yüzden de bir şeyler konuştuk zaman geçsin diye.
eve geldiğimizdeyse duş alıp uyuyacağını söyledi. o, bize ayarlanan yatak odasında uyuyacak ben de misafir odalarının birini hazırladım kendime.
uyumadan önce iyi geceler diledi, bana her şey için teşekkür etti ve odasına gitti.
misafir odası da rahat, güzel burası. camı hafif açık esiyor içeriye.
seungminle konuşuyorum ara sıra, çok üzüldüğünü öğrendikçe kalbim sızlıyor, paramparça hissediyorum.
kollarımın arasındakinin sen olmanı istiyorum gün ışığım, gece olduğu için yıldızlar var gökyüzünde. yıldızları sevmiyorum biliyorsun ama çillerime öyle seslendiğin aklıma geldikçe onlara bakıyorum, seni düşünüyorum.
seungmin fotoğrafını atabileceğini söyledi ama istemedim gün ışığım. sen beni göremiyorken, benim senin fotoğrafını istemeye hakkımolduğunu düşünemiyorum.
min ile yüzük takmadık. göstermelik, ailelerimiz gelirse diye bir yüzüğümüz var onu da sadece yanımızda taşıyacağız.
parmaklarımda olan yüzük, senin belki şu an aklında bile olmayan ama bana hediye ettiğin o yıldız sembolü baskısı olan yüzük.
o var parmaklarımda. diğerini takıp çıkartsam bile, bunu asla çıkartmayacağım.
_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
