ក្រោយពីពេលចាកចេញពីដំណាក់សិក្សារបស់អធិរាជមករាងមាំក៏បានមករករាងតូចដែលកំពុងសម្លឹងមើល ទៅកន្លែងដែលគេសម្លឹងមើលរាល់ដងដោយឃើញរាងតូចស្ងប់ស្ងាត់ដូចអ្វីដែលមិត្តនាយនិយាយពិតមែននោះនាយក៏បានប្រើសិល្ប៍បិទបាំងសំឡេងនឹងហាមមិនឲ្យមានអ្នកមករំខានទ្រង់ហើយចំណែកឯរាងតូចគ្រាន់តែឃើញនៅវត្តមានរបស់នាយមាំខ្លួនរបស់គេចាប់ផ្ដើមញ័រខ្លួននឹងខ្លាចរាងមាំជាខ្លាំង
«រាជ. .រាជបុត្រា. .ទ្រង់យាងមកទីនេះតាំងពីពេ. .អឹប!!» រាងតូចស្រដីឡើងយ៉ាងរដាក់រដុបដោយសារតែរាងមាំមកដល់បន្ទប់តាំងពីពេលណាមិនដឹងអ្វីដែលសំខាន់នោះគឺនាយថើបមាត់រាងតូចយ៉ាងកម្រោលព្រមទាំងប្រើធ្មេញរបស់នាយខាំញេញលើបបូរមាត់របស់រាងតូចឥតឈប់រហូតដល់ចេញឈាម
«អាស៎!!អា. .រាជបុត្រតើទ្រង់កំពុងធ្វើអ្វីនឹង??អាយ!!» បន្ទាប់ពីថើបមាត់របស់រាងតូចអស់ចិត្តហើយនាយមាំបន្តថើបបង្អូសដល់កញ្ចឹងក.សខ្ចីដែលដានដោយក្លិនថ្នាំរួចនាយក៏ខាំកញ្ចឹងក.នោះរហូតដល់ចេញឈាមបន្ទាប់ មកដៃរវាមរបស់នាយមាំក៏បានសម្រាតសម្លៀកបំពាក់លើដងខ្លួនរបស់រាងតូចចេញចំណែកឯរាងតូចវិញក៏ព្យាយាមរើចេញពីរង្វង់ដៃរាងមាំដោយសារតែគេមិនចង់ទទួលបានអារម្មណ៍មួយនោះទេ
«ហឹក. .ហឹក. .រាជបុត្រសូមទ្រង់ដោះលែងខ្ញុំម្ចាស់ទៅខ្ញុំម្ចាស់អង្វរហឹក. . .ហឹក. .»ដោយសារតែពេលនេះខ្លួនមានសុខភាពខ្សោយគ្មានកម្លាំងរើចេញពីមនុស្សឃោរ ឃៅនៅចំពោះខ្លួនបានគេមានតែយំអង្វរតែប៉ុណ្ណោះ
«អង្វរធ្វើអ្វីក្រែងនេះជាអ្វីដែលឯងចង់បានរហូតមកមែនទេ»រាងមាំសួរទៅរាងតូចរួចក៏បន្តលុកលាន់លើរាងកាយរាងតូចថើបបំបោះអង្គែលលើកាយតូចដែលញ័រដោយសារតែខ្លាចនោះរហូតដល់មានស្នាមក្រហម ជាំជាដុំៗគ្រប់ទីកន្លែងនៃរាងកាយរបស់រាងតូច
«ហឹក. .ហឹក. .ពីមុនមែន. .ហឹក. .ហឹក. .តែពេលនេះមិនមែនទេ. .ហឹក. .ហឹក»រាងតូចនិយាយព្រមទាំងព្យាយាមរុញរាងមាំចេញ ត្រូវហើយពីមុនគេស្រឡាញ់បុរសម្នាក់នេះណាស់ក៏ដោយសារតែបុរសដែលនៅ ចំពោះមុខគេនេះធ្លាប់ជួយគេកាលនៅពេលវ័យកុមារប៉ុន្តែអ្វីៗដែលគេរំពឹងទុកថាបុរសម្នាក់នេះជាមនុស្សដែលគេប្រាថ្នាចង់បាននោះគឺខុសទាំងស្រុងតែម្ដង
YOU ARE READING
ខ្ញុំជាមនុស្សចិត្តអាក្រក់,តើខ្ញុំអាចស្លាប់បានទេ??
Romanceតើអ្នកជឿលើការថយពេលវេលាទេ??
