Jij en ik werken wel

16. Een vriend

Opeens zucht Jiska zo luid dat ik het helemaal vanuit de woonkamer hoor. Ik wil haar in eerste instantie negeren, maar dan maakt ze voor een tweede keer een geïrriteerd geluid. Ik laat daarom een zucht klinken, niet zo luid als die van haar, en vraag haar vervolgens wat er is. Daarop komt ze met een veel zeggende blik de kamer binnengelopen. "Kijk dit dan," zegt ze en ze wijst daarbij naar haarzelf, maar specifiek naar de kleding die ze aanheeft. Ik kijk eens neer op haar shirt en broek, waarna ik mijn schouders ophaal, "ik zie 't niet. Wat is d'r mis mee?" Ze draagt gewoon een topje die ze blijkbaar al die tijd onder haar trui aanhad, verder draagt ze een gewone spijkerbroek en... Ai, witte schoenen, dat is niet slim. Maar ja, zij heeft echt tien schoenmaten kleiner dan ik, dus ze moet het maar met d'r witte schoenen doen.

Ze zucht geïrriteerd en kijkt mij met een blik aan die zou kunnen doden. "Dit straalt toch geen sex appeal uit?", zegt ze op een toon alsof ik wat ze zegt vanzelfsprekend is en het gewoon dom is dat ik dat niet zie. Tuurlijk zie ik mijn zusje niet als een seksobject. Ik frons daarom mijn wenkbrauwen, terwijl mijn mondhoeken onbedoeld omhooggaan. "Nou, dan schrijf je 't toch op je voorhoofd," merk ik op en ik schud kort met mijn hoofd.

Ze fronst kwaad haar wenkbrauwen, "ruimte zat wil je zeggen? Schrijf 't lekker op je eigen voorhoofd, lul." Ik begin te grinniken en zeg haar vervolgens dat ík er niet lekker uit hoef te zien om seks te kunnen krijgen, waarmee ik natuurlijk doel op het feit dat ik in een relatie zit en zij niet.

"Oh ja? Waar is die vriend van je dan nu, hmm?", vuurt ze direct terug. Daar heb ik vanzelfsprekend geen antwoord op. Ze begint breed te glimlachen en steekt haar middelvinger op die ik nu heel graag zou willen vastpakken om te kunnen breken.

Met een attitude van hier tot Tokio draait ze zo'n 180 graden en loopt ze terug de badkamer in. Al zuchtend schud ik met mijn hoofd en richt ik mij weer op mijn telefoon. Wat een idioot. Het wordt nog wat om met haar op stap te gaan of in ieder geval naar dat feest. Dit is de eerste en denk ik ook de laatste keer dat we samen gaan zuipen.

Rond zeven uur pakken we mijn fiets uit de parkeerkelder onder het gebouw. Ik heb hier maar één rammelbakje van een fiets te staan en die heeft niet eens een bagagedrager; Jiska zal dus op de stang moeten zitten. Gelukkig heb ik al wel vaker gefietst met een meisje op de stang. Enige nadeel is dat mensen die dit zien, zullen denken dat we iets hebben, maar dat is natuurlijk niet zo; het is m'n zusje.

Ik begin de avond met Jiska en eindig deze met haar. Er zit voor mij vanavond niet veel in, behalve mezelf klem zuipen en hopelijk nog iets van een goede nachtrust. Zolang de alcohol maar niet tot mijn kop stijgt en ervoor zorgt dat ik domme dingen ga doen. Dingen waren ik geheid spijt van ga krijgen. Geen vrouwelijk schoon voor Milo vanavond, maar dat moet te doen zijn, zou je zeggen.

Ik spring op de fiets en haal mijn linkerhand van het stuur af, zodat ze op de stang kan gaan zitten. Dat doet ze echter niet; ze blijft op de stoep staan, terwijl ze met grote ogen de fiets eens in zijn geheel bekijkt. "D'r kunnen wel twee mensen op, hoor," glimlach ik, want ik vermoed dat ze m'n mooie fietsje onderschat. "Nee, maar Miel," zegt ze ietwat angstig en ze ontmoet mijn ogen, "moeten we ook op dit ding terug, samen, dronken?"

Ik schiet in de lach en knik daarna meerdere keren, totdat ik mij iets bedenk, "tenzij je bij een gast gaat slapen." Haar mondhoeken gaan omhoog en ze grinnikt een keer, waarna ze naar mij toeloopt, "we weten allebei dat jij die gast bent." Ik begin te glimlachen en knik een keer. Ja, daar heeft ze gelijk in; Jiska is niet per se een van de onenightstands en al helemaal niet van het mee naar huis gaan met een vreemde. Maar je weet het nooit. Wie weet doet ze vanavond dingen die in strijd zijn met haar karakter, omdat ze een gebroken hart heeft. Als ik vanavond de ideale schoonzoon uit ga hangen, dan is dat ook in strijd met mijn karakter.