Jij en ik werken wel

14. Raad de maagd

Slechts enkele uren nadat ik Matthy bij het hotel heb afgezet, zie ik hem alweer. We komen namelijk tegelijkertijd met de auto bij de studio aan waar we vandaag weer een aantal 'RAAD DE' video's gaan opnemen. Matthy heeft de auto dichter bij het gebouw weten te parkeren, waardoor ik op hem afloop. Nadat hij zijn auto is uitgestapt, ontmoet hij mijn ogen en knikt met zijn hoofd omhoog als een begroeting.

Ik begin te glimlachen en begroet hem eveneens met een hoofdknikje, "goedemiddag." Als ik dichter bij zijn auto kom, loopt hij alvast naar de weg toe om mij ietwat tegemoet te komen. Hij zegt niks, maar blijft mij wel aankijken. Ik wil hem voorbij lopen om vervolgens samen door te lopen naar de hoofdingang, maar als ik bij hem ben, opent hij zijn armen. Niet opvallend of heel erg uitnodigend, maar juist subtiel en verlegen.

Mijn glimlach wordt breder en ik neem hem in mijn armen. Ik leg mijn lippen te rusten in zijn haar, terwijl hij zijn rechterwang tegen mijn borstkast aandrukt. "Liefje," zeg ik en ik geef hem een kus op zijn hoofd. Hij draait daarop zijn gezicht naar mij toe en legt zijn kin tegen mijn borst aan om letterlijk naar mij op te kijken. Ik verplaats mijn handen naar zijn gezicht en bestudeer een lange tijd zijn gezicht. Onder zijn rode ogen verschijnt een doffe glimlach en zijn wangen hebben voor zijn doen weinig kleur. Hij heeft echt een beste kater.

Zijn mondhoeken gaan echter al snel omlaag en hij fronst bezorgt zijn wenkbrauwen. Hij slikt en vraagt mij dan of met mij alles wel goed is. Ik zucht en ook mijn glimlacht verdwijnt. "Ik kan nog lopen," zeg ik met een grijns op mijn gezicht. Ik geef hem al vlug een kus op zijn mond om hem letterlijk het zwijgen op te leggen. Ik wil niet dat hij zich alweer slecht gaat voelen.  

Ik open mijn ogen en kijk recht in zijn blauwe parels. Ik forceer een kleine en begin te kijken naar mijn rechterduim waarmee ik over zijn wang streel. In zijn ogen zie ik gewoon dat hij mij niet geloofd. Hij weet dat ik niet de waarheid spreek, maar hij zal dan ook weten dat ik hem niet eerlijk ga zeggen dat ik nog steeds pijn heb aan mijn achterste en lopen gaat nog steeds niet met liefde. 

Zijn ene mondhoek gaat uiteindelijk een beetje omhoog, maar mijn woorden zijn voor hem nog steeds geen geruststelling. Echter lijkt hij het te accepteren dat ik mijn mond houd. Hij draait zijn gezicht opzij en kust dan mijn hand, of ten minste dat is het idee geloof ik. Ik begin nu oprecht te glimlachen, waarna ik met de hand die hij net kuste zijn wang weer tegen mijn borstkast aandruk. Ik laat mijn linkerwang vervolgens op de bovenkant van zijn hoofd rusten en voel op dat moment zijn handen in mijn zij glijden.

We blijven zo een tijdje op de parkeerplaats staat, totdat ik zijn gezicht weer vastpakt en hem forceer naar mij op te kijken. "Kop op," glimlach ik, "we gaan de maagd raden." Hij begint te glimlachen en rolt kort met zijn ogen, "Koen." Ik knik een keer en leun dan op hem in om zijn lippen wederom te kussen.

Speaking about the devil; er wordt opeens naar ons getoeterd door niemand minder dan Koen. Matthy laat een luide zucht klinken en draait zijn gezicht naar Koen om. Hij haalt zijn handen van mijn lichaam af, maar blijft wel zowat tegen mij aanstaan. Ik laat mijn handen langzaam naar zijn nek afglijden, maar haal uiteindelijk ook mijn handen van zijn lichaam af.

Ik draai mijn gezicht ook om naar Koen en zie hoe hij zijn auto naast de mijne parkeert. "Is 'ie dan ook homo?", vraagt Matthy opeens, natuurlijk refererend naar Koens iconische uitspraak: "ik ben maagd en homo." Ik grinnik een keer en kijk weer op hem neer. "Heeft 'ie wel gezegd," antwoord ik en ik hijs een wenkbrauw op. Matthy begint te grinniken en ontmoet dan mijn ogen. Ik leg mijn rechterhand vervolgens op de zijkant van zijn ribbenkast en sla er twee keer op, waarna ik aanstalten maak te gaan lopen.

Matthy blijft echter nog even staan om keurig op Koen te wachten, maar in plaats van een "dank je" krijgt hij van Koen de opmerking "gadver" naar zijn hoofd gesmeten. Ik hoor Matthy er niet om lachen, maar Koen begint wel plots te lachen... om zijn eigen opmerking? Nee, niet om zijn eigen opmerking, maar om het feit dat Matthy hartstikke brak is. "Wat zie jij er slecht uit!", giert Koen uit, waarop Matthy geïrriteerd begint te zuchten.