Jij en ik werken wel

11. Ruilen van leven

"Matt, jij hebt echt een leuk leven," merkt Robbie op en hij tikt Matthy kort aan. Hij slaat zijn armen over elkaar heen en vervolgt: "ik zou best wel eens met je willen ruilen." Robbie, vertel mij eens welk aspect van Matthys leven jij je specifiek zo leuk vindt? Het feit dat hij niet zoveel video's hoeft te maken voor hetzelfde geld, broers heeft of met mij in een relatie zit?

"Dat komt goed uit, want vandaag gaan we van elkaars leven ruilen. Hier liggen vijf enveloppen en iedereen krijgt één envelop en die persoons leven krijgt je!", roept hij op een MrBeast overdreven manier. "Wat nou als ik die van mezelf pak? Dan heb ik echt een superleuke avond, dan kan ik gewoon uh...," reageer ik al wijzend naar de enveloppen op de tafel voor mij. Ik kan mijn zin echter niet eens afmaken, want Matthy merkt al stellig op: "je kan jezelf niet pakken, dan moet een nieuwe pakken."

Ik zucht en draai een kwartslag bij de jongens vandaan, terwijl mijn handen uit een soort van reflex omhooggaan, "ja, ik wilde weer een seks grap maken, maar dat doe ik niet." Dat lijkt mij niet gepast op beeld of tegenover de jongens.

Robbie pakt daarop een envelop van de tafel af en drukt deze bij Matthy in de handen. "Krijg ik die?", vraagt Matthy met zijn ogen gericht op de envelop. "Ja, hè hè, zo werkt de challenge, Matt," reageert Koen zuchtend.

Matthy kijkt op naar de camera, maar richt zich dan al vlug op mij, "oké, even voor de duidelijkheid; hier zit dus een hoofdje in van iemand en ook huissleutels en fiets en autosleutels en weet ik veel." Hij blijft mij vreemd genoeg aankijken, alsof hij het aan mij moet uitleggen.

Wat totaal overbodig is, want hij heeft het mij vanochtend al heeft uitgelegd. We waren namelijk als eersten op het kantoor en daarom begon Matthy maar alvast met het voorbereiden van deze video. Ik heb hem niet zoveel helpen, omdat Matthy het nogal lastig vindt om dingen uit handen te geven. Het enige wat ik mocht doen, was de papieren met onze hoofden erop uit de printer halen.

"Zo," reageert Koen onder de indruk, waarna hij een gekke bek trekt. Hij krijgt iedereens aandacht en haalt dan enigszins ongemakkelijk zijn schouders op, "dat wou ik even zeggen."

Raoul begint te lachen en steekt zijn vinger uit naar Koen, "hij wil weer even op beeld." Ik voel mijn mondhoeken omhooggaan en laat mijn ogen kort op Matthy vallen die er al breed glimlachend bij staat. "Zeg nog even wat, je zit er wel weinig in tot nu toe," zegt Matthy met een pretbek tegen Koen.

Koen onderdruk zijn glimlach, "ja, leuk." Hij schreeuwt dan een monotoon geluid, wat Anton sowieso gaat gebruiken in combinatie met een sirene achtig iets. Hij zegt vervolgens luid: "oké, nou maak open die envelop." Matthy doet wat hij zegt; hij maakt de envelop open, waardoor Koen en Robbie beginnen te lachen.

Matthy draait de opening van de envelop om naar de camera en te zien is hoe mijn mooie voorhoofd uit de envelop steekt. "Oh nee, ah nee," pruttelt Matthy, terwijl hij mijn kant opkijkt. Ik begin direct te glimlachen en te knikken tegelijkertijd. Ik leg kort mijn hand op zijn schouder, "oh, kijk eens ja, ja. Jij gaat een leuke avond tegemoet weet ik."

Hij haalt vervolgens mijn fietssleutel uit de envelop met specifiek zijn duim en wijsvinger, alsof het een beschimmeld klokhuis van een appel is die hij onder zijn bureau vandaan heeft gevist. "What the fuck is-," merkt hij op, terwijl ik tegelijkertijd wil antwoorden: "ja, ik heb-".

"What the fuck is dit?", lacht hij vervolgens ietwat angstig. Ik begin te lachen, "ja, dat is mijn fietssleutel." Hij leest de tekst op mijn sleutelhanger eerst in zijn hoofd, waarna hij de hanger naast zijn gezicht houdt en mij met een vragende glimlach aankijkt, "i love dochter?" Eigen moet ik een nieuwe sleutelhanger hebben, eentje met: 'i love zoon'. Laat het Judith en Maan en maar niet horen, of wel, misschien scoor ik dan wat punten bij ze.