Broken

Beth

Beklediğim gibi babamı defalarca aramama gerek kalmamıştı.Harry bana yeterince yardımcı olmuştu.
"Teşekkür ederim." dedim ceketimi giyerken "sen olmasan bugün bitmezdi."
Cevap vermeden elini belime koydu ve beni arabasina yonlendirdi.Thomas kapıyı açtığında gülümseyerek arabaya bindim.
"Aç mısın?"
"Evet."
Kafasını salladı "eve,Thomas."

Ceketimi cikarip koltugun uzerine biraktim.Günlerim burada geçmişti ve neredeyse kendi evim gibi hissetmeye başlayacaktım..Pesinden mutfağa gittiğimde kravatini çıkarmıştı ve gömleğinin önünü açmıştı.
"Sen mi yapacaksin?"
"Evet." dedi.
"Yardim ister misin?"
"Yemek yapabildigini sanmiyorum." küçümser bir bakış attı.
"Doğru." üst raftaki şarap şişesini aldim ve ona gösterdim.Onay aldiktan sonra actim ve bardaklara doldurum "en azından şarap içmekte iyiyim.Bu arada Gemma nasıl? Onunla konuştun mu?"
"İyi."
"Neden bu kadar umursamazsın?"
"Degilim.İyi oldugundan emin olmasam evi hastaneye çevirirdim.Biliyorsun."
Cevap olarak söyleyecek bir sey bulamadım.İkinci denememde tezgaha oturdum.Sanat eseri gibiydi.Onu daha rahat izleyebilmek için geriye yaslanıp kafamı dolaplardan birine dayadım.Gözlerimi çevirmeden elimi bardağa uzattım,birinci denemede bulamadım.İkinci denememde elim bardağa çarptı ve üzerinde oturduğum mermer tezgaha çarptı,kırıldı.
"Yavaş."
Tezgahtan inmek için elimi koyduğumda elime cam parcalarindan biri battı.Çığlık atarak elimi geri cektim.
"Yavaş dedim!" belimden tutarak tezgahtan inmemi sagladi ve elime havluyu bastirdi "acıyor mu?"
"Çok değil.Sakin ol lütfen ölmüyorum."
Gözlerini kaçırdı.Havluyu elime bagladi ve tezgahtan inmem için bana yardımcı oldu.Sonra elimden tutarak beni salona götürdü.Koltuğa oturmam için omuzlarımdan bastırdı.Dolaba ilerleyerek bir kutu çıkardı.
"Yara bandı işimizi görürdü." kıkırdadım.
"Sessiz ol."
Elimi cektim "emir vermekten vazgec."
"Bak.Bu kadar yakınımdayken zaten yarana odaklanmam zor yani sussan iyi olur."
Bu kadar net ve açık bir cevaptan sonra verebilecek bir cevabim yoktu.Gozlerini yüzümden çekerek tekrar elindeki kahverengi sıvıyı yaraya surmeye devam etti.Kıpırdanarak bir yastık aldım ve bacaklarımın üzerine koydum.Kafasini sallayarak güldü.Oturmam icin ani hareketler yapmıştı,bu onun sucuydu.Dizlerinin üzerinden kalkarak yanima oturdu.
"Daha dikkatli ol."
Kafami salladım "denerim."
Telefonunu eline aldi "sanirim sen etraftayken yemek yapmak sakıncalı.Pizza?"
Etegimi düzelttikten sonra onun yaptıgı gibi koltuga uzandım. "sen pizza yer misin?"
Güldü "senin için yiyebilirim."
"Tamam o zaman.Pizza!"

"Lex."
Gözlerimi acarak tavana baktim "ne?"
"Günaydın." yanagimi oksadi "uyanmalısın.Her gün geç kalamazsın."
Gerinerek "günaydın."dedim.
Gözlerimi ovarak dogruldum.Koltukta uyumuş olmalıydım.Harry önümdeki saçları geriye atmamda yardımcı olurken etrafı daha net görmeye başladım.O da burada uyumuş olmalıydı, çok dağınık görünüyordu.Güzel bir sabah çifti olmuştuk.
"Kalk artık." uzerimdeki örtüyü diğer koltuğa attı.
"Tamam dedim!" ellerimi havada savurdum "eve gitmeliyim.İşe tekrar boyle gidemem." koltuktan kalktim ve lavaboya yürüdüm.
"Çoktan hallettim." omzuma bir elbise attı.
"Tesekkur ederim."
Durdu ve yüzüme baktı.Derin ve bıkkın bir nefes aldı.Eline bir peçete alarak yüzümü silmeye başladı.
"Ne var?" geri çekildim.
"Makyaj."
Tamamen unutmustum.Makyajla uyumuş,uyanmış ve yüzümü yıkamıştım.Muhtemelen şu an bir canavar gibi görünüyordum.
"Ufak bir kizdan farkin yok."
İşi bitince yanindan hızla geçerek yatak odalarinin oldugu kata çıktım.
"Bugun bos zamanin var mi?"
Ceketimi kollarımdan geçirdim "bilmiyorum.Sekreterime sormaliyim."
Asansore bindik "tanrım artık çok havalısın.Tamam sekreterine sor.Bana haber ver.Belki bir toplanti yapabiliriz."
Ses tonu ve söyleyiş şekli çok komikti.Ondan beklenmeyecek kadar komikti ama sadece gülümsemekle yetindim.Bu sabah pek havamda değildim "olur."
-
"Selam." telefonu hoparlöre alarak koltuğa zıpladım.
"Selam.Seni almaya geliyorum."
"Neden?"
"Sadece hazırlan Lex."
Kate "hazirlaniyor!" diye bagirdi ve telefonu kapatti.