3 yıl sonra
"Gelecek misin?"
"Evet güzelim."
Elimi uzattım.Arabayı kilitledikten sonra elimi tuttu ve birlikte kahve dükkanına girdik.
Yıllarca birlikte yaşayınca,birbirinize destek olunca elinizde olmadan en yakın arkadaşınız bile olsa o erkekle bir ilişkiye başlıyordunuz.İşte bu,Niall ve benim ilişkimin tanımıydı.
Kasaya ilerledik ve siparişlerimizi verdik.
"Nasıl hissediyorsun?"
"İyi." yanağından öptüm.
"Geri dönmek istediğine emin misin? Çünkü ben değilim."
"Eminim.Kaçarak yaşayamam,artık kaçmak için bir sebebim yok.Biliyorsun,yeni bir hayat kurduk ve ben bundan mutluyum.Buraya geri dönmek bir şey değiştirmeyecek ama sen istemiyorsan." omuz silktim ve kulağına fısıldadım "o pisliğe geri dönmeyeceğim.Kıskanma."
Omzuyla bana vurdu.Gülerek geri çekildim.Onunla gerçekten gülebiliyordum.
"Telefonumu arabada unutmuşum.Hemen gelirim."
Kafamı salladım ve ödemeyi yaptım.
"Ian'ı tanıyor musun? Eskiden burada çalışırdı."
Kız "evet,iki ay önce bıraktı." dedi.
"Neden?"
"Kendi kahve dükkanını açtı." gülümsedi "onun için iyi bir fırsat geldi."
"Nerede olduğunu biliyor musun?"
Kafasını salladı.Bir kart uzattı "yazıyor."
"Teşekkürler."
Kahveme biraz daha süt koymak için tezgaha ilerlerken burnuma gelen koku birden durmamı sağladı.
Etrafa bakındım.Harry Styles tüm mükemmelliğiyle karşımdaydı.Gözlerimiz buluştuğunda nefes almayı bıraktığını anlayabildim.Ve gözlerinin eskisi gibi bakmadığını.Yorgundu ve bunu sadece ben görebiliyordum,bundan emindim.
Bana doğru bir adım attı ama sonra olduğu yerde durdu.Sırtında hissettiğim el bunun sebebini anlamamı sağladı.
"Geldim."
Gözlerimi kaçırarak Niall'a döndüm "sakin ol."
"Neden?"
"Harry." kafamla olduğu yönü işaret ettim.
Elindeki telefonu sıkmaktan eklemleri beyazlaşmıştı "gidelim."
Yıllar sonra gözlerine bakmak unuttuğum tüm hisleri bana geri kazandırmıştı ama tek yapabileceğim ona gülümseyip yanından geçmek ve hayatıma devam ediyormuş gibi davranmaktı.Oysa tek istediğim ona sarılmak,kokusunun üzerine sinmesiydi ve onu istediğim gibi öpebilmekti...ama kırılan kalp tekrar eskisi gibi olmuyordu.
Tekrar Harry'e baktım.Umutla bana bakıyordu ama hayır onunla konuşmayacaktım.Bir kez daha onun için hayatımı bir köşeye bırakmayacak,mutluluğumdan vazgeçmeyecektim.Buraya dönerken onu göreceğimi biliyordum.Sadece bu kadar çabuk olacağını bilmiyordum.
Niall'a kahvesini uzattım ve sakin bir şekilde kahveme süt koymayı denedim.Üzerime biraz dökmek dışında başarılı olmuştum.Sonra Niall'ın elini tuttum.Harry'nin yanından geçerken ona gülümsedim ve o da bana gülümsedi.
Vücudum yanıyordu ama ben ondan vazgeçeli çok olmuştu.
Arabaya binerken kapıda belirdi.Bu halde olmayı istemiyordum.
"Onunla konuşabilir miyim?"
"Delirdin mi sen? Asla."
"Niall." yalvaran gözlerle baktım.
"Tamam,git."
Yavaşça Harry'e yürüdüm "hey."
"Hey."
"Nasılsın?"
"İyi.Sen?"
"İyi.Atlattım." omuz silktim "tabiki hiç kolay olmadı."
"Biliyorum."
"Bilmiyorsun.Sen aldatansın,ben aldatılan."
"Haklısın."
"Seninle konuşmamalıydım."
"Evet." Niall'ı gösterdi "birlikte misiniz?"
"Evet.Sen ve Beth?"
"Onu gönderdim.O gece gerçekten bir hataydı ve yaptıkları için bir bedel ödemesi gerekiyordu.Muhtemelen şuan tuvalet temizliyordur.Senden sonra kimseyle bir ilişkim olmadı."
"Beth'ten sonra demek istedin sanırım." gülümsedim.
"Öyle demek isteseydim ilişki değil hata derdim."
"Zavallı Harry.3 yıl uzun bir süre.Biliyorsun" Niall'ı gösterdim "insan devam etmeli."
"Benden çok yanında oldu."
"Evet,kesinlikle."
"Senin adına sevindim."
"Bende seviniyorum."
"Tekrar buraya mı taşınacaksın?"
"Evet."
"Belki karşılaşırız."
"Belki karşılaşmayız."
"Umarım karşılaşırız."
"Umarım karşılaşmayız."
"Yapma."
"Neden?"
"Lexi senden milyonlarca kez özür dileyebilirim.Belki daha sonra bunun hakkında-"
"Hayır.Konuşamayız.Bir araya gelmemizin mümkün olduğunu düşünmüyorum."
"Peki."
"Yani..görüşürüz."
"Veda ediyorsun değil mi?"
"Ben çoktan veda ettim." omuz silktim "ah,bekle."
İki basamağı inerek arabaya doğru koştum.Niall'ın bakışlarına karşılık olarak gülümsedim ve kapıyı açtım.Çantamı karıştırdım ve yüzük kutusunu çıkardım.Tekrar koşarak Harry'nin yanına döndüm.
"Buyrun Harry Styles."
"Sende kalsın."
"Al.Lütfen."
Elini uzattı "üzgünüm."
"Bende...çok." elini sıktım "kendinize iyi bakın Harry Styles."
Kafasını salladı "kendinize iyi bakın Lexi Moore."
Daha oncede soyledigim ve ismindende anlasilacagi gibi final bolumuydu.Her hikaye mutlu bitmez😌.Tekrar hepinizine tesekkur ediyorum,yorum ve oylarinizi bekliyorum.Baska hikayelerimde gorusmek uzere😍😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Broken
Fanfiction"Yıllar sonra gözlerine bakmak unuttuğum tüm hisleri bana geri kazandırmıştı ama tek yapabileceğim ona gülümseyip yanından geçmek ve hayatıma devam ediyormuş gibi davranmaktı.Oysa tek istediğim ona sarılmak,kokusunun üzerime sinmesiydi ve onu istedi...
