Tᴀᴋɪɴᴛɪʟɪ Üᴠᴇʏ| HyunLix

26

Gözlerimi vücudumun ağrısıyla açtığımda inledim derince. Halime baktığımda sandalyeye bağlanmış haldeydim. Seungmin'de hemen yanımdaydı.

"Seungmin."

Seungmin gözlerini yavaşça açtığında bana baktı kızarmış gözleriyle. Ardından etrafta gezdirdi gözlerini.

"Felix."

Sesi kötüydü, belliydi bağırdığı.

"Özür dilerim Felix, eğer baban olduğunu bilseydim en başından yapmazdım. Özür dilerim, çok özür dilerim."

Seungmin ağlamaya başladığında gözlerim doldu. Ellerim bağlı olduğu için sarılamıyordum. Kızamıyordum O'na, bilmiyordu sonuçta.

"Seungmin, özür dileme."

"Affedemiyorum kendimi, sen de beni affetmeyeceksin."

"Hayır Seungmin, ben affettim seni. Buradan kurtulacağız tamam mı?"

Kafasını salladığı anda kapının açılması ile kapıya döndük ikimizde.

"Vay, uyanmış uyuyan güzeller."

O'na nefret dolu bakışlarımı atarken, O ise bana gülümseyerek bakıyordu.

"Ne istiyorsun orospu çocuğu!"

"Ah Felix, ağzının çok bozuk. Ama merak etme, ben o ağzını düzelteceğim."

Gülümseyerek yanıma geldi ve kafamı tutup O'na bakmamı sağladı.

"Seninle çok eğleneceğiz."

"NE! HAYIR FELİX'E HİÇ BİR ŞEY YAPAMAZSIN!"

"Kes sesini! Sana bir şey yapmıyorum sonuçta bana bu kadar yardım ettin. Ama eğer konuşmaya devam edersen sana da aynı şeyleri yaşatırım."

Seungmin tekrar ağlamaya başladığında hıçımla babama baktım.

"Bak, sana ne istiyorsan veririm. Yeter ki bize bir şey yapma."

"Hmm, demek ne istiyorsam verirsin?"

Kafamı salladım ve O'na baktım. Kısık sesli bir kahkaha attı. Ardından yüzüme eğildi.

"Kendini verir misin bana?"

Gözlerimi büyüterek O'na baktığımda sırıttığını gördüm. Ardından dizim ile özel yerine vurdum. Acıyla tısladı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun sürtük!"

Bana tokat attığında tısladım. Kurtulmak istiyordum buradan, ama nasıl olacağını ben de bilmiyordum.

"Her neyse, akşam seninle işimiz olduğunu unutma güzelim. O güzel eşine mükemmel bir video atacağız."

Kahkaha attığında aklıma dolanlarla gözlerim dolmaya başlamıştı. Hyunjin öyle bir şey olduğunu görürse çıldırırdı.

Adam gittiğinde Seungmin hızla bana baktı. Gözleri kıpkırmızıydı.

"Seungmin, ağlama. Kurtulacağız, buradan kurtulacağız."

Nasıl olacağını bilmesem de buradan kurtulacaktık. Umarım bizi bulurlardı.

.

Hyunjin'den

Toplantım bitmişti ve odama gidiyordum. Fakat deliye dönecektim. Felix ve Seungmin hiçbir şekilde telefonu açmıyorlardı. Kafayı yiyecektim.

"Hyunjin, sorun var oğlum?"

"Felix'e ulaşamıyorum baba."

Hmm'ladı ve beni omzundan odama doğru götürmeye başladı. Odama gelince hızla bana döndü.