Sonunda bütün ihtiyaçlarımı gidermiş, evimize düzenimizi kurmuştuk. Fakat bu sıralar Hyunjin yüzüme hiç bakmıyordu. Kendini tamamen telefona vermişti.
Sürekli elinde telefon vardı. Doğru düzgün yemek yemiyordu. Durmadan biriyle konuşuyordu. Eve doğru düzgün gelmiyordu. O'nunla konuşmaya çalışıyordum ama yüzüme bakmıyordu. O'nunla konuşmalıydım.
Hyunjin odasındaydı ve yine biriyle konuşuyordu. Telefonu kapatmasını beklerken ben de Instagram'da dolaşmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gördüğüm fotoğraflar ile kan beynime sıçrarken gözlerim doluyordu. Bayılacak gibi hissediyordum. Hyunjin'in odaya girmesi hızla O'na baktım. Bana bakınca yanıma oturdu ve sanki ne olduğunu sorar gibiydi.
"Nasıl yaptın bunu?"
"Neyden bahsediyorsun?"
"Instagram'da ki şeylerden."
"Yani çok doğal bir şekilde erkek arkadaşım var?"
"Seni sevdiğimi bilerek yaptın."
"Felix kusura bakma ama sonsuza kadar sana bağlı olarak yaşayamazdım."
"Hyunjin, cidden bir canavarsın."
"Saçmalamayı kes artık Felix."
"Ben hep kesiyorum zaten. Ama artık varya, beni sadece gece yatarken göreceksin. Belki de o zaman bile göremezsin."
"Ne diyorsun?"
"Diyorum ki, evi otel gibi kullanacağım. Pavyonlarda, barlarda sabahlayacağım."
"Kendini açıklamış olursun."
"Cidden iğrençsin!"
.
Hyunjin'den:
Cidden yorulmuştum. Felix'i çok ama çok seviyordum ama bana söylenen tehditlerden sıkıldım. Beni sürekli Felix'i rahat bırakmam için tehdit ediyorlardı. Eğer yapmazsam O'nu öldürmekle tehdit ediyorlardı. Bu yüzden mecbur peşini bırakacaktım.
