Her Wicked Revenge

Chapter 13

Nang maupo ako sa chair ko ay agad kong pinahid ang luhang lumalandas sa aking mga mata. I don't know what's his problem at bigla nalang niya akong sisigawan nang walang dahilan.

Humihikbi kong binabasa ang mga files na sinend sa akin. Hindi ako makapag-concentrate dahil sa inaakto niya. Hindi ko alam kung anong nagawa kong kasalanan at bigla nalang siyang aakto ng ganon.

Uminom na rin ako ng tubig para pampakalma dahil hindi ko na talaga alam ang gagawin. I want to apologize pero alam ko na mainit pa rin ang ulo niya.

Bandang ala-una nang lumabas siya sa office niya kaya agad akong napatayo. Hindi niya man lang ako pinansin at nagtuloy-tuloy ng lakad kaya agad ko naman siyang sinundan.

May meeting siya with the  board members kaya agad akong sumunod rito. Nauna na siya sa elevator kaya binilisan ko na ang lakad ko. Umabot naman ako ng sakay at siya na ang pumindot ng floor.

Tanging ang paghinga lang namin ang naririnig ko. Ni isa sa amin ay hindi nagsasalita at pinakikiramdaman lamang ang isa't isa. Hindi ko rin alam kung paano ko siya sisimulang kausapin dahil sa nangyari kanina.

Feeling ko ay napakabagal ng oras habang nasa elevator kaming dalawa. Hindi ko kinakaya yung awkwardness at gusto ko nalang lumabas na ng elevator. Hindi ko na rin nabilang kung nakailang buntong-hininga ako at ilang beses nang napapasulyap sa relos ko.

"Are you really that sick to be with me?"

I looked up and saw Wyatt glaring at me. "Sir?" I muttered pero biglang bumukas ang elevator at dali-dali syang lumabas.

Sinundan ko siya at hanggang sa magsimula ang meeting ay wala siya sa mood. Masyadong masama ang tingin niya at ramdam na ramdam ko ng tension sa buong kwarto. I can sense their nervousness everytime he'll ask at ilang beses na ring nautal ang mga nagsasalita.

Nang matapos ang meeting at walang naging problema ay nakita ko ang relief sa kanilang mga mukha. Umalis na rin si Wyatt kaya sumunod na rin ako.

Nang makapasok na kami sa elevator ay tinangka kong tumingin lamang sa harapan ko at ayusin ang aking paghinga. Ayokong bigla na lamang itong magagalit nang hindi ko alam kung ano ba ang dahilan. I really find him hard to understand dahil hindi siya nagsasabi ng direct to the point.

Pagbukas ng pinto ay siya pa rin ang nauna at nanatili lamang akong nakasunod sa kaniya.

"Follow me to the office" he said coldly kaya kahit hindi niya nakikita ay tumango ako at tahimik na nakasunod sa kaniya.

Pagpasok namin sa opisina ay agad itong umupo sa chair niya at mariing tumingin sa akin.

"What the heck is really your problem?" agaran niyang tanong at agad namang napakunot ang noo ko.

"Sir?" tanong ko rito pero mas lalo lamang nangunot ang kaniyang noo.

"Why do you keep on avoiding me, huh? Do I need to beg just so you can talk to me?" nahihimigan ko ang irita sa boses niya at mas lalo lamang akong naguguluhan sa inaakto niya.

"What are you talking about, Sir?" tanong ko ulit dito at mas lalo ata siyang nairita.

"I said why do you keep on avoiding me?"

"I'm not avoiding you, Sir"

"Bullshit" he cursed and he slammed the table kaya bahagya akong napatalon at kinabahan.

"I-I don't really get it, Sir"

"Why do you keep on calling me Sir? Puro ka nalang Sir. Call me Wyatt this time Meraiah Faye!" he's almost shouting kaya mas lalo na talaga akong kinabahan but I keep on making myself as calm as possible.