Modern Çağ Vampiri ✔️ (Minsung)

0.3

İnsanlar. Onları çözdüğümde ya da kesinlikle tanıdığımı düşündüğüm her anda beni bir şekilde şaşırtmayı başarıyorlardı.

Yaşadığım her yüzyılın kendine has bazı boktan özellikleri ve sıradaşı unsurları vardı. Ortaçağ da itinayla cadı olmayan tüm masum insanları ve birkaç şifacıyı yakan kilise gibi. Ya da kara vebada taktıkları korkunç maskelerle hastalıktan korunduklarını düşünen doktorlar.

Ama gereksiz uzayan hayatımda benim için en ilginç dönem 21. yüzyıldı. Gelişen teknoloji ilgi çekici ve kolaylaştırıcıydı ama sanki insanlar giderek daha çok deliriyorlardı.

Bunu söylememin bir sebebi vardı. Kendilerini vampirlere kurban olarak adak adadıklarını söyleyen bir grup insan gençlerini anlamak. İşte imkansız kısım buydu.

Benim kurtulmak için canımı vereceğim bu bokluğu onlar istiyordu. Yeni yüzyıl gerçekten de garipti.

"Şaka yapmıyorum hyung! O kızı eski köşkün bahçesine bileğini kesmiş şekilde yüzü koyun yatarken bulduğumda kalbime iniyordu. Üstelik göğsüne ne yazmıştı biliyor musun? Dokunmayın. Sadece vampirler için. İnsanlar kafayı yemiş!"

Bu aralar yoğun bir şekilde kendilerini vampirlere sunan insan karmaşası baş göstermişti. Ama bu işte bir tuhaflık vardı.

Bazıları sadece eğlence arayışında vampir hayranı gençler olsada bazı kurbanlar ciddi bir ritüel gibi görünüyordu.

İşin ilginç yanı bölgedeki sıkı denetimim sayesinde zaten halıhazırda kayıtlı bulunan her vampir kontrollü bir şekilde yıllardır hayvan kanıyla besleniyordu.

Yani insanlar değerli yaşam sıvıların boşa saçıyordu. Bu da sadece vampirler üstünde kötü bir izlenim bırakıyordu.

"Başkanla konuştun mu?" Kanepeye yayılıp telefonu hoparlöre aldım. "Konuştum. Bizim işimiz olmadığı belli tabii ki de. Kimse de ısırık izi falan yok. Tuhaf bir tarikat işi olduğunu düşünüyorlar ve başlarını bulmaya çalışıyorlar."

Huzurlu bir barış ortamı için varlığımızdan haberdar olunmaması gerekliydi ama yüksek zümreden diplomat insanlar kontrol onlardaymış gibi hareket etmeyi severdi. Bu yüzden gerekli durumlarda konuşup anlaşabileceğimiz üst kesimden insanlara sahiptik.

"Ama seninle konuşmak istiyor. Tarikatı bulmalarına yardımcı olacağına emin." İnsanlar aptalca şeyleri hep yapardı ne kadar gelişmiş olurlarsa olsunlar. Ama işin dikkat çekici noktası tüm bu kurban edilme olaylarının vampir yuvalarına yakın yerlerde oluşuydu. Sanki içeriden biri yerlerimizi söylüyordu ya da biliyordu.

"Konuşmak şart." Ne kadar herkes sıkı bir kontrol altında hayvan kanıyla tok tutulsa da yeni yetmeler için insan kanı ve kokusu her zaman çekiciydi. Özellikle de güzel parfümler ve duş jelleriyle süslenmiş tenin altında atan kalbin can veren hissi.

Eğer bir kez tadına bakarsanız kazığa vurulup başınız kesilmeden durdurulamaz bir canavara dönüşürdünüz. Yani iki tarafında sağlığı ve güvenliği için bu şey her neyse biran önce durdurulmalıydı.

"Ne zamana istersin hyung?" Henüz yüz yaşına bile gelmemiş genç bir vampir olan Felix ikinci dünya savaşında ölmek üzereyken cephede bulduğum bir askerdi.

Çok gençti ve yaşamaya karşı dayanılmaz bir isteği vardı. Uzun yalnız yaşamımda kimseyi dönüştürmemiştim ama o bir istisnaydı. Yaşam için çırpınan delinmiş ciğerleriyle ıslığı andıran nefesini tüketip sanki koruyucu meleğiymişim gibi yalvarışları durmuş kalbimi yumuşatmıştı.

Böylece benden daha yaşlıların evlat dediği gençlerinde dost dediği bir dönüşüm bağına sahip olmuştuk. Dönüşüm artık yasaktı. Ölmek üzere olan kişi anneniz olsa bile bir vampir yaratmak affedilemezdi.