sei più bella delle rose - YOONSEOK

둘 -2-

Hoseok bazı hizmetçilerle tanışmıştı ama birbirlerine ısınmamıştılar. Hoseok en çok Eunae noona nı sevmişti. Ve tabi bazı talimleri almıştı. Mesela bu evdeki her kes Yoongiye gerçekten bir prensmiş gibi davranıyordu. Önünde eyiliyorlar her istediğini yapıyorlardı kendilerini satıyor gibiydiler. Tabi Min Yoonginin ne kadar yakışıklı olduğunu görememek için kör olmak gerekirdi. Genç hizmetçiler de sürekli hakkında konuşuyorlardı. O kadar gıcık oluyordu ki Hoseok bu kızlara. Resmen yolmak istiyordu.

Mutfaktaki temizlik işlerini halledip yemekler yapmışlardı. Şimdi de onları salondaki uzun ve şık kraliyet masasına diziyorlardı. Min Yoongi gelmişti ve en başa oturmuştu. Hoseok hala elindeki yemekleri dizmekle meşguldu. Yoongi Hoseoku süzdü ve Eunae yi çağırdı.

"Buyurun efendim?" dedi kadın merakla. "Hoseok hep böyle mi kalacak?" Dedi Yoongi gözleriyle Hoseoku göstererek. "Nasıl yani efendim." Hoseok ta merakla bakıyordu ikisine. "Hizmetçi kıyafeti nerede?" Hoseok ta kadın da şaşırmıştılar. Ne giye bilirdi ki? "Ama efendim o erke-" Yoongi onun sözünü kesti. "Beni ilgilendirmez. Aynı kıyafetten verin. Zaten tam olur ona." Hoseok yutkunmuştu. Hizmetçi kıyafeti mi giyecekti? Bildiğimiz etekli olanlardan. "B-bay Min ama ben ete-" Yoongi ayağa kalkıp Hoseokun üzerine gitti. Hoseok korkmaya başlamıştı. Biraz geriledi. "Sen benim kararlarımı mı sorguluyorsun?" Daha da yakınına girmişti. Aralarında bir karışlık mesafe vardı. "H-hayır efendim. Ben.. ö-özür dilerim." Yoongi gözleriyle Hoseokun yere eğdiği yüzünü inceledi. Çok hafif bir şekilde üst dudağı sağa kıvrıldı. Hooseokun önünde korkarak kekelemesi hoşuna gitmişti.

Yoongi yerine geri döndü ve oturdu. "Tamam o zaman bir an önce deyişirsin üzerini. " Hoseok sessizce kafa salladı. Daha sonra ikisi de salondan çıkıp Yoongiyi yanlız bıraktılar. Eunae hemen Hoseoku kendi odasına götürüp ona da bir kıyafet verdi ve odadan çıktı.

Hoseok aynanın karşısında kendine bakıyordu. Hizmetçi kıyafeti ona yakışmıştı ama çok rahatsız ediciydi. Odasından çıkmak istemiyordu. Bir anda yine telefon çalmıştı.

"Alo efendim Eunae noona." dedi Hoseok neşeli sesiyle. "Hoseok benim Min Yoongi." Hoseok durdu. Ne diyeceğini bilemiyordu. Hatta heyecanlanmaya başlamıştı. "B-buyurun efendim?" Yoongi yine telefon arkasından hafifçe sırıttı. "Odama Vinkara markasından olan herhangi bir şarap getir." Hoseok ne dediyini fazla anlamamıştı. "Peki efendim siz nasıl isterseniz." ilk Yoonginin kapatmasını bekledi ama olmadı. "Kıyafetini giyidin mi?" Hoseok göz devirdi. "Evet efendim." Telefondan bir takım sesler geldi. Yoongi telefonu kapatmıştı.

Hoseok hemen ilk kattaki mutfağa gidip raftan üzerinde Vinkara yazan bir şarap götürüp üst kata çıktı. Yoonginin yatak odasının yerini öğrenmişti. Kapıyı yavaşça çaldı. Ama ses gelmedi. Kapıyı açtı. İçeride kimse yoktu. Yoongiye seslendi. Etrafa baktı. Sonra odanın içindeki kapıyı açtı.

"Bay Min?" Yoongiyi etrafı mumlarla dolu küçük jakuzi de gördü. "Hoseok, gelmişsin?" Yoongi dudaklarını yalayıp Hoseoku inceledi. Gerçekten kıyafet ona çok yakışmıştı. Hoseok ta gördüğü manzarayla dili tutulmuştu. Tabi şu an sadece Yoonginin çıplak omuzları ve biraz da göğüsleri gözüküyordu. Yine titremişti. Zaten Yoongiyi her gördüğün de heyecanlanıyordu.

"E-efendim kusura bakmayın ben-" Yoongi dinlemeden aklından geçenleri söyledi. "Yanıma gel." Hoseokun dili tutldu. Kalbi gıdıklanmaya başladı. "A-anlamadım?" Yoongi kısa bir 'hıh'ladı. "Gel yanıma." Hoseok hala duyduklarına inanamıyordu. Yoongi göz devirdi. "Üzerini çıkar." Hoseok sertçe yutkundu. "N-neden?" Yoongi artık iyice sinirleniyordu. Jakuziden çıktı ve sulu sulu Hoseokun üzerine gitti.

"Demek yine sorgulamaya başladın Hoseok." o sıra Hoseok ne dediğini duyamıyordu. Karşısındaki görüntü onun için fazlaydı. Siyah baksırlı Yoonginin teninden damla damla sular akıyordu. Hoseok yutkunup kendine geldi.