Safe Haven (Organización Intrepída series#2)

Kabanata 12

Malapit na tayo sa exciting part! Please vote and comment po sa kada chapter it will be appreciated.  Btw, Happy 2k followers po dumadami na tayo maraming salamat po <33

Warning: R18

Kabanata 12

Pinagmasdan ko ang mga polaroid photos na nakalatag sa harapan ko. Kuha namin ito ni Zach nung nandon kami sa beach batangas, hindi ko nga akalain na may dala pala siyang Intax: Fujifilm nung araw na iyon.

We watched the beautiful sunset while our hands are locked together. "Love." He called me and I saw love, care, passion on his hazel-brown eyes that shines more under the sunset.

Inilabas niya ang isang kulay kahel na kamera sa harapan ko, "Kanina mo pa dala 'yan?" tanong ko sa kanya.

"Yes, actually I bought this last week." He moistened his lips before speaking again. "To captured our special memories." He told me and my heart beats fast as he stared at my blue orbs. 

"Eh, bakit mo binili 'yan? Pwede naman tayong cellphone na lang mag selfie." I told him and he stared at the sunset in front of us. "That's because I want to capture our special moments together." He said and I feel butterflies on my stomach as I heard his heartful words. Zach is cold and grumpy to other but, to me he never failed to show his love for the past years. Ilang taon na kami pero yung pagmamahal namin mas tumitibay pa.

He was the one holding the fujifilm to take a picture of us, he grabbed my waist and I let out a pure smile. Sobrang dami naming picture gamit ang kanyang binili kaya naman tuwang tuwa ako ng makita ang magagandang kuha naming dalawa. 

Meron kaming picture na magkayakap sa ilalim ng papalubog na araw, meron pa yung nakahalik siya sa noo ko habang ako nakangiti naman ako ng sobrang tamis. Hindi ko aakalain talaga na mapupunta kami ni Zach sa ganitong sitwasyon.

Noon tamang sulyap at hiling lang ako na sana mapansin niya ako kahit papaano pero ngayon sobra sobra pa sa kahilingan ko ang naibigay niya.

"Sweet talaga ng boyfriend ko." Pagkausap ko sa sarili habang isa isang tinitingnan ang likod ng mga polaroids sa harapan ko.

Let's be successful and chase our dreams together.

Zach is the who wrote it and I can't help myself but to smile widely. The next photo is I'm the one who wrote a short message on it.

Nasa ikalawang semester na ako sa law school at masasabi ko na mahirap talaga dahil mas mahigpit at mas maraming kailangan aralin. Madalas nga ay kulang ako sa tulog dahil ayaw kong kaligtaan ang isang bagay.

"The Labor code of the Philippines is a legal code that determines all employment practices and Labor relations in the Philippines." I talk to myself inside of my room. "This is to protect the employees and employers." dagdag ko pa.

Binasa ko pa ng mabuti ang ilang subjects at naghanap na rin ng mga kaso na papasok sa mga subject na iyon at ilan pang situational articles na pwede makatulong para mas mapalawak ang kaalaman ko.

Altieri group of cars and Inc rises to the top as Mr. Hernan Altieri released a new model

"Siya ba ang tatay ng nobyo mo anak?" tanong ni Nanay habang sama sama kaming nanonood dito sa may sala. 

Naging ayos na rin ang buhay namin kahit papaano bumalik na kasi sa pagtitinda sila Nanay at Tatay pero dito lang sila sa bahay para hindi na sila mapagod ng sobra, ayaw ko naman na magtitinda sila sa labas tapos kalusugan nila ang apektado.

"Opo siya nga po." sagot ko kay Nanay. "Malaki ang negosyo ng pamilya nila Zach, bakit napili niya ang magsariling negosyo?" tanong niya pa sa akin.

"Sa totoo lang po hindi ayos ang relasyon ni Zach sa kanyang ama at dalawang kapatid." malungkot kong sambit.