"အား ကျွတ် ကျွတ် "
ညည်းညူသံနဲ့အတူ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဖြူဖြူတွေသာ မြင်ရတဲ့ မျက်နှာကျက်တစ်ခု။ သူ့အခန်းတော့ မဟုတ်တန်ရာ။ မနေ့က ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့လည်းဆိုတာကို ပြန်စဥ်းစားဖို့ သူ့ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးတော့ club ထဲမှာ ဟိုအူကြောင်ကြား အရာရှိကို ကူရင်း မေ့လဲကျသွားတာ။ ဆတ်ခနဲ ထထိုင်လိုက်တော့ တစ်ဖက်ကုတင်မှာ လူနာကြည့်ပေးနေတဲ့ ဆရာဝန်က သူ့ဘက်လှည့်လာသည်။
"ကုတင်28က လူနာ သတိရလာပြီဟေ့ "
အော်သံနဲ့အတူ သူ့ကုတင်ဆီ လွှားကနဲရောက်လာတဲ့ သူနာပြုတွေ။ Bbright လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်စစ်ဆေးမိတော့ နာတာကျဥ်တာတွေ မရှိတော့ချေ။ မျက်နှာကို ခပ်ဖွဖွစမ်းကြည့်တော့ ဆေးထည့်ပြီး ကပ်ပေးထားတာကို သိလိုက်ရသည်။
"ဘယ်နှစ်နာရီရှိပြီလဲ ဒေါက်တာ "
"မနက် ဆယ်နာရီရှိပါပြီ လူနာ "
"ကျစ်! စောက်ပြဿနာဘဲ "
အချိန်သိရသည်နှင့် တပြိုင်နက် လက်မှာ သွယ်တန်းထားတဲ့ ဆေးပိုက်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူ့အနားရောက် ရောက်လာတဲ့ ဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုများက ဝိုင်းကာ ဆွဲကြတော့သည်။
"ဆေးရုံက ဆင်းလို့မရသေးပါဘူး လူနာ အရာရှိတို့လာရင် စစ်ဆေးချက်တွေ ယူရအုံးမယ်လို့ ပြောပါတယ် "
"ငါ့ပိုက်ဆံအိတ် ဘယ်မှာလဲ "
သူ့အမေးစကားကြောင့် ရွှေပြည်အေးတရားဟောနေတဲ့ ဆရာဝန်ရဲ့ မျက်နှာမည်းခနဲ ဖြစ်သွားသည်။Bbright က ဒါတွေကို ဂရုမစိုက်နေ။ အရေးကြီးတာက သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ပြန်ရဖို့နဲ့ ဒီကနေ ထွက်သွားခွင့်ရဖို့ဘဲ။ ခဏနေ ထိုအမှုစစ်တွေရောက်လာပြီး ဟိုမေးဒီမေးလုပ်မှာကိုလည်း မခံချင်။ပြီးတော့ အကြွေးသမားတစ်ဦးနဲ့လည်း ချိန်းထားသေးတာ။
"ပိုက်ဆံအိတ်က သိမ်းထားပေးထားပါတယ် လူနာ လောလောဆယ်တော့ ဆေးရုံးက ဆင်းလို့မရသေးပါဘူး "
"ဆင်းမှ ရမယ် ဖယ်ပေးကြ "
"မရပါဘူး လူနာ "
သူ့ကို အတင်းဝိုင်းချုပ်လာကြတာကြောင့် Bbright လည်း အတင်းရုန်းကန်ရင်း ထိုသူတွေ လက်ထဲက လွှတ်အောင် ကြိုးစားနေမိသည်။ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်အခြေအနေကို ငြိမ်သက်သွားအောင် လုပ်လိုက်တဲ့သူက အမှုစစ်အရာရှိလေး Win Metawin ပါဘဲ။
YOU ARE READING
My Investigator
Fanfiction"ကျုပ်ဘဝမှာ ဘယ်တုန်းကမှ ခံစားချက်တွေကို ရှေ့တန်းမတင်ဖူးဘူး လူသတ်သင့်ရင် သတ်တယ် ရိုက်သင့်ရင် ရိုက်မယ် ပိုက်ဆံရမယ်ဆို ဘာမဆိုလုပ်မယ် ပိုက်ဆံက ကိုးကွယ်ရာဘဲ " -- Bbright crd coverphoto #BrightWin Fan Fic
