İnsanlarda hiç tükenmeyecekmişçesine var olan, o ateşinin nereden geldiğini bilmediğim duygu hırstır. Bu sözümde hem haklı hem de haksız olduğum noktaların varlığını kabul ediyorum.
Sözlerime başlamadan önce hiçbiriniz kalkıp da yok abicim bende hırs yok cart curt demeyin.
Bu bir yalan.
Herkeste tükenmeyecekmişçesine olmasa da az çok hırs vardır. Haklı olduğum nokta da budur ama deminden kaynağını bilmediğimi söyleyerek yalan söylediğimi de inkar etmem.
Burnumdan dudağıma süzülen bir damla kanı bileğimin tersiyle sildim.
"Sen topu tam Chenle'nun önüne kaldır denilince ne anlıyorsun?"
Tenime bulaşan kana kısa bir bakış attım.
Kırmızı.
Karşımda bağırmaktan kırmızıya dönen adamın damarlarındaki hırsın kaynağını biliyorum.
Kasmaktan iyice çıkıklaşan çenesiyle hala daha tepemde bağıran adamın hırsının kaynağı para.
Elinde tuttuğu sarı-lacivert topu bir kez daha kafama attığında irkilsem de duruşumu bozmadım. O zaman daha çok sinirlenecek biliyorum. Bu yüzden hazırolda beklemeye devam ettim.
"Yüksek toplarda sana Jaemin'i tercih etmemeni söyledim mi söylemedim mi!"
Yanında duran seleden aldığı bir başka top omzuma isabet etti.
"Cevap ver! Söyledim mi söylemedim mi?"
"Söylediniz koç!"
Bir top daha.
"O zaman neden ısrarla hata yapıyorsun!"
Elindeki topla hışımla üstüme yürüdüğünde irkildim.
"Yoksa ikinciliği kendine yakıştırıyor musun hâlâ?"
Dibime kadar girip gözlerime baka baka sordu. Bakışları çok sakattı, içten içe titremek istedim ama kendimi frenlemesini bildim.
"Hayır koç!"
Yalan söyledim.
Yine.
Geçen seneki ikinciliğimize mutlu olan tek kişinin ben olduğumu bilen koç daha hâlâ hırsını alamamıştı benden.
"İkincilik kimin içindir?"
Yüzümün dibinde tükürüklerini saça saça bağırdığında gözümü dahi kırpmamış olmak beni bile korkuttu.
"Ezikler!"
İstediği cevap buydu.
"İkincilik kimin içindir?"
Aynı şekil yüzüne yüzüne bağırdım.
"Ezikler!"
"Aferin, işte böyle."
Elindeki topu yere atıp arkasını döndü.
"Şimdi topları topla, soyunma odasında duşları kontrol etmeyi de unutma."
Derin bir nefes alacağım sıra duraksayıp omzunun üstünden bana baktı.
"Şu üstündekilerden de kurtul, böyle tam bir fahişeye benziyorsun."
Yüzündeki sırıtmayla formanın açık bıraktığı baldırlarıma baktığını biliyorum. Bir şey demedim. Dersem neler olacağını öğretmişti, bu durum olabilirmiş gibi daha da canımı sıktı. Çok sürmedi Koç Kim spor salonundan siktir olup gidince kendimi sırt üstü yere attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahnenin Arkasındakiler \\ MarkHyuck
FanfictionTüm hakları yatağımın altındaki canavarda saklıdır.