Second chance 😓❤️😓 (Complete )

22 chapter

"" චුටි පුතා .. කැම කලා ඉන්න.. ආව වේලාවේ ඉදලා ඕක අස්සටවෙලා මුන කලු කරන් ඉන්න නම් මොකද තකහනියක්ම දුවගෙන ගෙදර අවේ අහ්හ්...??""

"" මන් එන්නම් අම්මා...""

කාමරේට වෙලා ඔහෙ බලාගත්ත අත බලන් ඉද්දි දොර ලගින් ඇහුන අම්මගෙ හඩට මන් ගැස්සිලා ගියා..

කරපු දේ හරිද වැරදි දන්නෑ ඒත් මන් අද උදේම ගෙදර එන්න ආවේ ආයෙ කවදාවත් ඔෆිස් තියා එ මනුස්සයාගේ මුනවත් බලන්නේ නැ කියලා හිතාගෙන ....

ඒත් කොච්චර කිව්වත් මගේ හිත දන්නවා මන් මෙ ගමන අවෙ හිතකින් නෙවෙයි කියලා ..කොටින්ම කිව්වොත් තිබුන තරහට හිත එයා ලග තියලා ගත විතරක් ගමෙ උස්සන් අවා වගෙ හැගීමක් මට දැනුනේ ...

දන්නවා සමහර විට එයා ආයේ කවදාවත් මාව හොයාගෙන එන එකක් නැ කියලා .. ඒත් එකට ඉදලා වෙන්වෙලා විදවනවට වඩා හොදයි මෙ විදිහට දැන්මම අයින්වෙලා පුලුවන් විදිහකට ජිවත්වෙන එක කියලා මට හිතුනා...

### නගරේ කලබලකාරි ගතියට වඩා ගමේ නිස්කලංක බවට මන් ආස කරේ චුටි කාලේ ඉදලමයි .. මෙ නිස්කලංක බව මගෙ හිතෙ තිබුන වේදනාව යම්තාක් දුරට අඩු කරා කියලා මට හිතුනා..

ගෙදර ඇවිත් නදුන් අයියට කොල් කරලා කිව්වේ කව්රු නැතත් එ මනුස්සයා තාත්තා කෙනෙක් වගෙ මගෙ හැමදේකටම ඉන්න නිසා...

ඒත් ඌට ඒක කියන්න උගෙන් අහගත්ත කුනුහරප ටික මට තාමත් ඇහෙනවා ඇහෙනවා වගේ...

මන් දන්නවා කාට නැතත් ඌට දුකයි මන් එයාටවත් නොකියා මෙහෙම ගමනක් ආව එකගැන....ඒකත් ආයේ නොඑන්නම හිතාගෙන...උ තරහාවෙලම කොල් එක කට් කරලා දැම්මා....

"""හිතෙ වේදනාව මන් අනිවාර්යයෙන්ම ඔයාව බලන්න එනවා අයියා...""

මන්.මගෙ හිතින්ම හිතාගත්තේ නදුන් අයියව සිහියට එද්දී ..

*******

'"" චුටි..මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ ..ඇයි හදිස්සියෙම ගෙදර අවේ..අද නිවාඩු දවසක් නෙවෙයිනේ ..""

"" මන් ආයේ වැඩට යන්නේ නැ අම්මා..""

අම්මා අහද්දි මන් කිව්වේ තරහින්..

ඇයි දෙයියනේ ආව වේලාවේ ඉදලා එයාගෙත් වැඩෙ ඇයි අවෙ ...ඇයි අවේ කියලා අහන එක විතරයි ..