Second chance 😓❤️😓 (Complete )

29 chapter

මන් ගිහින් එ වීදුරු දිරට ඇගිල්ලකින් තට්ටු කරෙ ඇතුලේ ඉන්නේ මිනිහා උනත් මේක ඔෆිස් එකනෙ කියලා හිතලා..

"" come in  ""

හැමදාම වගේ එ වචන දෙක නම් අදත් අඩුවක් නැතුව ඇහුනා..

ඇතුලට ගියාට මොකද මු මාව තබේකට ගනන් ගත්තේ නැ..

තියෙන ලොකුකම විතරක් ..ඇයි අප්පා ටිකක් හිනා උනා නම් උගෙ අහවල් එකෙන් බාගයක් අඩුවෙනවා ඇයි...

"" මන් මෙතනින් ඉදගන්නද...??""

මාත් ඉතින් ගෝනානේ..ඔන්න ඔහෙ අහලා දැම්මා.. අන්න එතකොට නම් පොර මාව කන සයිස් එකෙ බැල්මක් දැම්මා..

"" හ්ම්ම්..""

හ්ම්ම්...ඉතින් එච්චරයි කිව්වේ මන් ඉදගත්තා.. එයා එයාගේ පාඩුවේ ලැප් එකට මුන ඔබාගත්තා..

"" ඒයි .හලෝ.. good morning .. උදේම මනුස්සයෙක් දැක්කම සුබ පතන්න ඕනි කියලා දෙයක් දන්නෙ නැද්ද අහ්හ්... අපෝ මහා ලොකු ඩීසන් මිස්ටර් විනුල් මහින්ස.. "

කොහොම හරි ඉතින් මෙ මනුස්සයාව කතාවට අල්ලගන්නත් එපැයී ...මන් ඉතින් ඔහෙ කියවද්දි එයා එක් ඇහිබැමක් උස්සලා මන් දිහා රවලා බැලුවා..

අහ්හ් . එ බැල්මට නම් හදවත සලිත වෙලා ගියා වගේ දැනුනේ .. එ ඇස් වල තිබුනේ වේදනාවක් එක්ක මුසු උන දුකක්.. 

"' මොකටද දැන් ආවේ ..??""

එයා ඇහුවේ මන් දිහා බලන් උනත් හිනා උනේ නම් නැ වැරදිලාවත්..

'' ම්ම්..ම්..මේ ආවේ ..නිකන් හේතුවක් නැ..ඇයි එන්න බැරිද..?''

මන් කියද්දි එයා ආයෙත් රැව්වා..ඔව් ඉතින් ඔච්චරනේ පුලුවන් ..

ඇත්තටම මන් ඇයි මේක අස්සට මෙ තකහනියක්ම ආවේ..??

"" ම්ම්ම්.. ""