මල්ලි බබාව බලන්න කිය කිය මෝක්ශ ගෙදර ගිහින් අදට දවස් තුනක්.
කෝල් එකක් වත් නෑ.අඩුම මැසෙජ් එකක් වත්.
දැනට මන් මැසේජ් පනහක් විතර යවන්න ඇති.අඩුම තරමෙ එයා ඔන්ලයින් වත් නෑ.
ඔයා නැතුව දවසක් වත් ඉන්න බැරුව කොහොමද මෝක්ශ මන් ඉස්සරහට ජීවත් වෙන්නෙ.ඔයා නිසා දැන් මගෙ හිතට පුදුම තරම් බරක් දැනෙනවා.මට බයයි ඔයාව නැති කරගන්න.
මන් එයාට ආදරෙයිද..හරියට කොල්ලෙකුයි කෙල්ලෙකුයි ආදරේ කරනවා වගේ.හරියට අර ඩ්රාමා එකේ තිබ්බා වගේ.ඒත් ඔයා..ඔයා මට ආදරේ කරන්නෙ යාලුකමට විතරක්ම වුනොත්..
ගිය දවසෙ ඉඳන් මන් රෑ පුරාවටම ඇහැරිලා කල්පනා කරේ මෝක්ශ ගැන.
ඇත්තටම මේක පුදුම තරම් බරක්.යාලුකමක් අන්තිමට ආදරයක් වුනොත් අන්තිමට ඔය දෙකම නැති වෙයි,නැත්නම් දෙකෙන් එකක් ලැබෙයි,එහෙමත් නැත්නම් දෙකම ලැබෙයි..
මන් ඔයාට ආදරෙයි..ඒත් මේක කොහොමද කියා ගන්නෙ දෙයියනේ..අන්තිමට ඔයාට මාව යාලුවෙක් විදිහට වත් එපා වුනොත් මට මැරිලා යන්න හිතෙයි මෝක්ශ.ඒ තරම්ම ඔයා මාව අල්ලගෙන අතෑරගන්න බැරි වෙන්නම.
කාටවත්ම කියාගන්න බැරුව තවත් හිතේ හිරකරගෙන ඉන්න බැරි නිසාම මන් ඩයරිය ගත්තා.හැම දේම දන්නවා ඇති මේ අවුරුදු ගානක් පරණ කොළ ටික.කොළ ටිකක් විතරක් නෙවෙයි ඒක ඇතුළෙ තිබ්බෙම අතෑරගන්න බැරි මතක ගොඩක්.හිතේ තියෙන හැම හැඟීමක්ම අකුරක් නෑරම මන් ඩයරියට අකුරු කරා.මේක මහා බරක්.හිතේ ආදරේ හංගගෙන ඉන්න එක..මන් දන්නෑ ඒක මගෙ පපුවට මහ වේදනාවක්..මට ඕන මේක නිදහස් කරගන්න..කාටම හරි කියලා.ඒත් ඒක අනිත් මිනිස්සු නොපිළිගන්න දෙයක් නම්..සමහර විට ඒක විකාරයක් වෙයි...
හැමදාම මගෙත් එක්ක දුක බෙදාගන්න ඉන්න ඩයරියේ පිටු පුරාවට කඳුලුත් එක්කම මන් මට දැනෙන හැඟීම් අකුරු කරා.
මගෙ හිතේ හිරකරගෙන ඉන්න ආදරේ මට ඕනවටත් වඩා දැනෙනවා දෙයියනේ..මට තේරෙන්නෑ...මට තේරෙන්නෑ..මට තේරෙන්නෑ...මිනිස්සු ආදරේ කරද්දී මේ තරම් බොලඳ වෙනවද..
YOU ARE READING
SOULMATE(Completed)
Fanfictionඅයිතියක් තියෙනවනම් ලැබෙනවමයි.. හරිම තැනදී හොඳම වෙලාවෙදී ගැළපෙනම කෙනාට (උපුටා ගැනීම තහනම්.)