SOULMATE(Completed)

34

ඊයා මේකට ලැජ්ජාවක් නැති හැටි..

ඉස්කෝලෙ ඉංග්‍රීසි පීරියඩ් එකේ පන්තියේ භාගෙට භාගයක් ළමයි නිදි කිර කිර ඉද්දී මෝක්ශයි මායි වෙනම ලෝකෙක හිටියා.එහාපැත්තෙන් හිටිය සහසත් හක්කට අතක් තියාගෙන නිදි කිරද්දී මෝක්ශ ආයෙත් පාරක් ඉංග්‍රීසි  පොත මගෙ පැත්තට තල්ලු කරා.

'තමුසෙට නම් ලැජ්ජාවක් ඇත්තෙම නෑ'

'ආ ඉතින් තමුසෙටත් නෑනෙ.'

'හැමදාම මන් ඔයාගෙ නෝට් ලියලා දෙන්නම්.'

'අනේ මේ..'

'චුටී මැණික,චූටි මැණික,චූටි මැණික '

'මෝක්ශ මේ..මන් කිව්වනේ.'

'මට මෙතනම කිස් එකක් දෙන්න හිතෙනවා.'

අපි දෙන්නම මාරුවෙන් මාරුවට මෝක්ශගෙ පොත පිටිපස්සෙ එක එක ඒවා ලියාගෙන එහාටයි මෙහාටයි යවා ගනිද්දී මට එදා රෑ මතක් වෙලා මුලු ඇඟේම ලේ මූනට එකතු වෙනවා දැනුනා.පිටු හතයි.කිස් හතයි.ඊ.....ලැජ්ජාවෙ බෑ..

ඒ වෙද්දිත් මෝක්ශ කම්මුලට අතක් තියාගෙන මගෙ දිහා බලාගෙන ඉඳලා  මන් බැලුව ගමන් ඇහැක් ගැහුවම එදා රෑ දුන්න කිස් හත මතක් වෙලා මන් අත් දෙකෙන්ම මූන වහගත්තා.

"මෙතීශ..මෝක්ශ..නැගිටිනවා දෙන්නම.මොකක්ද ඔය මූනෙන් මූන බලාගෙන කරන විකාරෙ"

එක පාරටම අපි දෙන්නා උඩ ගිහින් විසික් වුනේ ටීචගෙ සද්දෙට.ඒත් එක්කම පන්තියේ නිදි කිර කිර හිටපු කොල්ලො සෙට් එක හක හක ගාලා හිනාවෙන්න පටන් ගද්දී ටීචර්ගෙ සද්දෙට සහසත් නැඟිටලා උගන්නන තැන හොයා ගන්න බැරුව අපෙ පොත් වලට එබෙන්න පටන් ගත්තා.හිතන්න වත් වෙලාවක් නොදී ටීච අපි ළඟට එනකොට මෝක්ශ ටක් ගාලා ටීචට පෙන්නෙ නැති වෙන්න ඉංග්‍රීසි පොතේ අන්තිම පිටුවට ඉරලා ගුලි කරලා ලොකර් එක අස්සට දාගත්තා.

"තමුසෙලා දෙන්නා මෙතන වෙනම පාඩමක්ද ආහ්?? මන් මෙතන කට කැඩෙනකන් කෑ ගහනවා තමුසෙලාට කිසිම උවමනාවක් නෑනෙ.එලේවල් කරනවා කියලා මේ සබ්ජෙක්ට් එක ගණන් ගන්නෙ නැතුව ඉන්න හදන්න එපා.තමුසෙලාට පස්සෙ කාලෙක තේරෙයි.ආය තමුසෙලා දෙන්නම මන් උගන්නන වෙලාවට එන්න ඕනි ඉස්සරහ පේළියට."