ගෙදර කා එක්කවත් කතා නොකර කාමරේ අස්සටම වෙලා ඉඳලා අදට දවස් තුනයි.ඒ දවස් තුන පුරාවටම මන් කෑවේ රෑට විතරයි.අම්මා හැම වේලකටම බත් පිඟානක් ගෙනල්ලා තිබ්බත් ඒක ගෙනාව විදිහටම ආය ඇරන් යන්න වුනා.
"අයියේ....." "අයියේ..."
වෙලාව කීයද කියලා වත් දන්නෙ නැති දවල් වෙලාවක මල්ලි ජනේලෙට තට්ටු කර කර කතා කරද්දී මන් ගිහින් ජනේලේ ඇරියා.
"ඇයි?"
"ආ.මන් අද ඉස්කෝලෙ ගිහින් එන ගමන් ගෙනාවෙ."
"ඕක දුන්නා කියලා මන් යාලුවෙයි කියලා හිතන්න එපා."
මල්ලිගෙ අත තිබ්බ බට්න් ෆෝන් එකක් මගෙ අතෙන් තියලා දුවගෙන යද්දී තිබ්බ හදිසියට මන් ෆෝන් එකත් චාර්ජර් එකට ගහගෙන මෝක්ශගෙ නම්බර් එකට කෝල් එකක් ගන්න ගියා.
අයියෝ සිම් එකක්..
එතකොටයි මතක් වුනේ සිම් එකක් නෑ කියලා..දැන් ඉතින් මොනා කරන්නද..මන් ආයෙත් ඇඳේ දිගා වෙද්දි ආයෙත් ජනේලෙට තට්ටුවක් දානවා ඇහුනා.
"ආ ඔයාගෙ සිම් එක."
මල්ලි සිම් එකත් මගෙ අතෙන් තියලා, මිදුලට වෙලා මේ පැත්ත බලාගෙන හිටිය සුන්දර ගාවට යද්දී මන් ජනේලෙත් ලොක් කරගෙනම දඩි බිඩි ගාලා ඇඳට නැග්ගා.
සිම් එකත් දාලා මෝක්ශගෙ නම්බර් එකට කෝල් එකක් ගනිද්දී මගෙ පපුව හැටට හැටේ ගැහෙන්න ගත්තා.දෙයියනේ මේ දවස් තුනකින්..
"හෙලෝ.."
"හෙ..හෙලෝ මෝක්ශ.."
"අම්මෝ..නිවන් දැක්කා වගේ බන්..ෆෝන් එකත් වැඩ කරන්නෙ නෑ මන් බය වුනා හොඳටම."
"අපෙ තාත්තා කතා කරාද ඔයාලගෙ අම්මට?"
"ඔව්."
"මොකද කිව්වෙ ?"
"මොකුත් නෑ."
"ඇත්ත කියපන්කෝ මෝක්ශ..මන් මෙහෙ පුක කැඩිච්ච කඩියා වගේ එහෙට දුව දුව මෙහෙට දුව දුව ෆෝන් එකක් නැති කමට ලත වුනා."
"ඒවා දැන් වැඩක් නෑ..අම්මා අවුලක් නෑ..ඒ ගැන හිතන්න එපා."
"මෝක්ශ.."
"ම්ම්."
"අපිට කවදාවත් නිදහසේ ආදරේ කරන්න බැරි වෙයිද ?"
YOU ARE READING
SOULMATE(Completed)
Fanfictionඅයිතියක් තියෙනවනම් ලැබෙනවමයි.. හරිම තැනදී හොඳම වෙලාවෙදී ගැළපෙනම කෙනාට (උපුටා ගැනීම තහනම්.)
