My Fox ¬; SeungIN;¬

Calm down, I'll just help you.

Selamm

ilk kez seungmin'in ağzından anlatım yapıcağım.

Jeongin'ini odasına yollayıp biraz abim ile yazıştım. Birkaç saat sonra diğer odadan Jeongin'in sesleri gelmeye başladı. Odalar karşılıklıydı ve onun odası çok çabuk ses geçiren duvarlara sahipti. Yavaşca kalktım ve kapısına gittim. Kulağımı kapıya dayadım ve dinlemeye başladım. Bi dakika, obenim adımı mı inliyor? Hızlıca kapıyı açıp girdiğimde gözleri kapalı ve yatakta kıvranıyordu. Kabus görüyordur herhalde diyerek yavaşca uyandırmaya çalıştım.

"Jeongin-ah~"

Nasıl bir rüya görüyorsa artık hâlâ kıvranıyordu. Birkaç kere daha çağırdığımda kıvranmayı anca bıraktı.

"hyung? N-ne oldu?"

"rüyanda benim adımı inleyecek kadar ne gördün jeongin-ah~"

Hâlâ sessiz ve şaşkın bir ifade şekilde bana bakıyordu. O kadar sesli olması için ya bilincinin kapalı olması ya da saygısız olması gerekiyordu.

"ne gördün dedim."

Bu sefer gözleri doldu. Gerçekten ne görmüştü?

"bana sadece ne gördüğünü söyle."

Gözlerimi kaçırmaya başladığında onu süzdüm. Galiba çok üzerine gittim. Fark ettimki, elleri karnının üzerinde kendine masaj yapıyordu. Ağrısı yüzünden mi inliyordu? Yani sanki yardım ister gibiydi. En sonunda nefes verio tekrar konuştum.

"karnın çok ağrıdığı için mi?"

Kafasını sallayıp gözüme baktı. Şimdi anladım. Biraz ona doğru eğildim.

"hep böyle ağrır mı?"

Yine kafasını salladı. Dolu gözlerinden bu sefer yaş geldi ve kıvranmaya başladı. Canının çok yandığı çok kesindi. Yavaşca yanına oturdum ve ardından kucağıma almaya çalışınca tekrardan şaşkın ve korkmuş gibi baktı.

"sakin ol, sadece sana yardım ediceğim."

Elimi yavaşca karnına yerleştirmiş okşuyordum. Tam olarak ne yapmam gerektiğini bilmiyordum, emin olmak için sordum.

"doğru yeri ovuyorum değil mi?"

"ı-ı."

Bu sefer ellerimi tutup biraz daha aşağı götürdü. Ben masaj yapmaya devam ettiğimde Kıvranması az biraz kesildi fakatgözünden yine bir yaş geldi. Elimle yavaşca göz yaşlarını sildim. Elimi tutup bana bakmaya başladı, 'bana yardım et' diyen bakışları var fakat benim elimden bu kadar geliyor.

"ağlama tilkim, geçicektir elbet."

Elimi daha sıkı tuttu. Saçma gelicek ama Şuan küçük bir bebek kar tilkisine benziyor, saçları açık sarı ve çekik gözleri var çok benzer. Rahatlaması için kafasına küçük bir öpücük bıraktım. Saçları yumuşacık, hep okşuyasım geliyor. Tamam tamam, bu kadar yeter sadece onu rahatlatmak için. Sonuçta onu bana iş için yardıma getirdim.

Uyuduğunu düşünüp bırakıçağım sıra beni daha sıkı tuttu. Derince nefes verdim.

"tamam tamam gitmiyorum, ama bu seferlik."

Yavaşça onunla birlikte bende uzandım kısa sürede uyudu. Bende uyudum, arada uyanıp biraz karnına masaj yapıp geri yattıyorum. Bazen sarılıyor bazen dönüyordu. En sonunda bende tam olarak uyudum.

...

Selamm

Kitapla ilgili düşüncelerinizi ve fikirlerinizi özelden yada yorum olarak söyleyebilirsiniz.

Allah'a emanet olunn.

Byee~